0.5
1 cm
JAN VAN EYCK — PORTRAIT OF JEAN DE CROY
53
and also while portraying Robert de Masmines. Omitting the order distinc-
tions seems to be a rule, although not dictated by any regulation, especially
on paintings that show a praying person or a man in the church.
On Jan van Eyck’s portrait — the object of our studies, we cannot
speak about łąck of the order’s distinctions because of so distinetively
presented device. The device that undoubtedly belonged to a member of
the circle of the Golden Fleece. In this case only Jean or Antoine de Croy
could be taken into account. If I. M. Delaisse has been right in recognizing
Jean de Croy in a figurę of a contributor in a dedicational miniaturę of
“Chroniąues de Hainaut” we can be positive about the fact that it is Jean
de Croy’s figurę on Jan van Eyck’s portrait. If L. M. Delaisse has madę
a mistake, what can only be proved by Belgian experts studying the man-
uscripts, the only alternative will be left — the portrayed man is An-
toine de Croy. Nobody else could be a protector of the authors of the illu-
minated manuscripts of “Chroniąues de Hainaut”. So in such a case the
device “Leai Sowenir” would speak in favour of Antoine de Croy. “Leal
Sowenir” altogether with Antoine’s “Sowenance” — memories, recollec-
tions will give a complete entity.
But up till now, as nobody has contradicted the identity of a founder
in the Brussels miniaturę of ms 9442, who appeared to be Jean de Croy,
thus the answer to our original ąuestion is: Jean de Croy.
JANA VAN EYCK A „TYM. W0EOC” — PORTRETEM JEANA DE CROY?
Streszczenie
Artykuł, będący kolejną próbą identyfikacji osoby sportretowanej przez Jana
van Eycka na jego obrazie ze zbiorów londyńskiej National Gallery, koncentruje się
zwłaszcza na analizie zespołu inskrypcji oraz szczególnego typu fizjonomicznego mo-
dela, który zwraca uwagę swą odrębnością na tle twórczości van Eycka i sztuki ni-
derlandzkiej tego czasu. R. H. Wilensky zwrócił uwagę na podobieństwo postaci z
portretu do osobistości występującej na miniaturze, przedstawiającej wręczenie Fi-
lipowi Dobremu egzemplarza Chroniąues de Hainaut. Osobistość ta została zidenty-
fikowana przez L. M. J. Delaisse jako Jean de Croy, co umożliwia postawienie hi-
potezy o przynależności mężczyzny z londyńskiego portretu do rodu de Croy.
Wstępne potwierdzenie słuszności tropu dają zasadnicze elementy obrazu: czer-
wień i zieleń ubioru portretowanego odpowiadają barwom herbowym rodu de Croy.
Ukazanie popiersia poza parapetem kamiennym, którego wprowadzenie było na tyle
istotne dla artysty, że wpłynęło na zastosowanie niezwykłego w jego twórczości port-
retowej formatu obrazowego, kształtowanie inskrypcji w sposób wywołujący skoja-
rzenie owej podstawy z cokołem rzeźbiarskim, oscylowanie między wizją natury i
skojarzeniami pomnikowymi jest ważną cechą poetyki obrazu i może informować, że
chodzi o osobistość wybitną i ród godny takiego wyniesienia. Dwie istniejące kopie
obrazu — sygnowane nazwiskami Pontorma i Palmy Vecchio — wskazują, że pow-
53
and also while portraying Robert de Masmines. Omitting the order distinc-
tions seems to be a rule, although not dictated by any regulation, especially
on paintings that show a praying person or a man in the church.
On Jan van Eyck’s portrait — the object of our studies, we cannot
speak about łąck of the order’s distinctions because of so distinetively
presented device. The device that undoubtedly belonged to a member of
the circle of the Golden Fleece. In this case only Jean or Antoine de Croy
could be taken into account. If I. M. Delaisse has been right in recognizing
Jean de Croy in a figurę of a contributor in a dedicational miniaturę of
“Chroniąues de Hainaut” we can be positive about the fact that it is Jean
de Croy’s figurę on Jan van Eyck’s portrait. If L. M. Delaisse has madę
a mistake, what can only be proved by Belgian experts studying the man-
uscripts, the only alternative will be left — the portrayed man is An-
toine de Croy. Nobody else could be a protector of the authors of the illu-
minated manuscripts of “Chroniąues de Hainaut”. So in such a case the
device “Leai Sowenir” would speak in favour of Antoine de Croy. “Leal
Sowenir” altogether with Antoine’s “Sowenance” — memories, recollec-
tions will give a complete entity.
But up till now, as nobody has contradicted the identity of a founder
in the Brussels miniaturę of ms 9442, who appeared to be Jean de Croy,
thus the answer to our original ąuestion is: Jean de Croy.
JANA VAN EYCK A „TYM. W0EOC” — PORTRETEM JEANA DE CROY?
Streszczenie
Artykuł, będący kolejną próbą identyfikacji osoby sportretowanej przez Jana
van Eycka na jego obrazie ze zbiorów londyńskiej National Gallery, koncentruje się
zwłaszcza na analizie zespołu inskrypcji oraz szczególnego typu fizjonomicznego mo-
dela, który zwraca uwagę swą odrębnością na tle twórczości van Eycka i sztuki ni-
derlandzkiej tego czasu. R. H. Wilensky zwrócił uwagę na podobieństwo postaci z
portretu do osobistości występującej na miniaturze, przedstawiającej wręczenie Fi-
lipowi Dobremu egzemplarza Chroniąues de Hainaut. Osobistość ta została zidenty-
fikowana przez L. M. J. Delaisse jako Jean de Croy, co umożliwia postawienie hi-
potezy o przynależności mężczyzny z londyńskiego portretu do rodu de Croy.
Wstępne potwierdzenie słuszności tropu dają zasadnicze elementy obrazu: czer-
wień i zieleń ubioru portretowanego odpowiadają barwom herbowym rodu de Croy.
Ukazanie popiersia poza parapetem kamiennym, którego wprowadzenie było na tyle
istotne dla artysty, że wpłynęło na zastosowanie niezwykłego w jego twórczości port-
retowej formatu obrazowego, kształtowanie inskrypcji w sposób wywołujący skoja-
rzenie owej podstawy z cokołem rzeźbiarskim, oscylowanie między wizją natury i
skojarzeniami pomnikowymi jest ważną cechą poetyki obrazu i może informować, że
chodzi o osobistość wybitną i ród godny takiego wyniesienia. Dwie istniejące kopie
obrazu — sygnowane nazwiskami Pontorma i Palmy Vecchio — wskazują, że pow-
