150

LECHOSŁAW OLSZEWSKI


Takie działania dawały namiastkę niezależności - własny obszar nie pod-
porządkowany cenzurze, nadzorowi, fachowej obróbce twórców masowej
wyobraźni. Zaprzeczały strategii władzy opartej na ubezwłasnowolnianiu i re-
alizowały postulat tworzenia nowych form ekspresji, nowego systemu komu-
nikacji. Sztuka nie miała być w tym ujęciu działalnością specyficzną dla grona
szczególnie uzdolnionych. Miała niszczyć skonwencjonalizowane sposoby
komunikowania się, aby rozszerzać horyzonty odbiorców-współtwórców.
Twórczość „warsztatowa” (filmowa) rozumiana jako wyraz sprzeciwu
wewnątrzfilmowego, który zasadzał się na egzekwowaniu prawa do nie-
skrępowanego eksperymentowania przeciw dyktaturze biurokracji, zna-
lazła więc swoją kontynuację w działaniach o charakterze akcji. Najbar-
dziej spektakularnym wyrazem tego sposobu myślenia była seria zdarzeń
i działań, jaka miała miejsce w salach wystaw czasowych Muzeum Sztuki
w Łodzi od 31 stycznia do 25 lutego 1973 roku.

Ryc. 9. Instalacja A. Mikołajczyka - „Konstrukcja przestrzenna” prezentowana w Muzeum
Sztuki w Łodzi w dniach 311 - 25 II 1973 roku

eksponować tam magazyn wydarzeń sfilmowanych tą techniką - „Video 5”. Uruchomili go
Jean-Luc Godard i Alain Jacąuier; zob. Ch. Van Assche, The History ofVideo (Historia
uideo), (w:) WRO 93 (kat.), Wrocław 1993, s. 8-9; o tym aspekcie zob. H. Herzogenrath,
Fernsehen und Video. Das Doppelgesicht eines neuen kunstlerischen Mediums, (w:) Docu-
menta 6 (kat.), Kassel 1977, t. II, s. 289-292.