264
HORST BREDEKAMP
ni w kształcie chmury dryfuje w prawo, ciemniejąc lekko przy swojej
prawej krawędzi. W środku tego „obłoku” plamki koloru - nałożone pra-
wie niedostrzegalnie na pierwszą warstwę - przebiegają z góry z lewej
strony w prawo w dół, kondensując się w swoją własną warstwę barwną.
Drugie wybrzuszenie w górnej połowie oświetlonego obszaru wska-
zuje na prawo; tutaj także dodane zostały podobne plamki i rozmazania.
Po lewej stronie brąz ciemnieje jednak w trzy warstwy nasycenia. Mały
obszar osiąga trzeci poziom nasycenia, podczas gdy leżąca nad nim hory-
zontalnie „plamka” po lewej jest nieco ciemniejsza; między nimi kolejna
wyspa ponownie pogłębia się w stopniu niemal niedostrzegalnym. Ten
obszar zlewa się z ciemną stroną księżyca. Nadal ukazuje on wewnętrz-
nie zróżnicowane smugi światła zbliżające się do koloru tła, prezentuje
jednak również smugi dalszego zaciemnienia ciemnej strony księżyca.
14. Faza księżyca z 1 XII 1609 r., godz. 17.30 (detal z il. 12)
HORST BREDEKAMP
ni w kształcie chmury dryfuje w prawo, ciemniejąc lekko przy swojej
prawej krawędzi. W środku tego „obłoku” plamki koloru - nałożone pra-
wie niedostrzegalnie na pierwszą warstwę - przebiegają z góry z lewej
strony w prawo w dół, kondensując się w swoją własną warstwę barwną.
Drugie wybrzuszenie w górnej połowie oświetlonego obszaru wska-
zuje na prawo; tutaj także dodane zostały podobne plamki i rozmazania.
Po lewej stronie brąz ciemnieje jednak w trzy warstwy nasycenia. Mały
obszar osiąga trzeci poziom nasycenia, podczas gdy leżąca nad nim hory-
zontalnie „plamka” po lewej jest nieco ciemniejsza; między nimi kolejna
wyspa ponownie pogłębia się w stopniu niemal niedostrzegalnym. Ten
obszar zlewa się z ciemną stroną księżyca. Nadal ukazuje on wewnętrz-
nie zróżnicowane smugi światła zbliżające się do koloru tła, prezentuje
jednak również smugi dalszego zaciemnienia ciemnej strony księżyca.
14. Faza księżyca z 1 XII 1609 r., godz. 17.30 (detal z il. 12)