DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Kubiak, Szymon Piotr: Odbudowa modernizmu - modernizm odbudowy: Interbau, urbanistyka i architektura Berlina lat 50. XX wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.28197#0118
116
SZYMON PIOTR KUBIAK
także zwycięskim. Ostateczny plan był więc wynikiem dostosowania po-
mysłów Jobsta i Kreuera do wymogów pokazu, uzupełnionym o zapoży-
czenia różnych elementów z propozycji innych autorów47.
Teren wystawy ograniczono do obszaru znajdującego się na południe
od wiaduktu kolejki, wyłączając grunty nad Sprewą. W efekcie z histo-
rycznego układu ulic pozostało niewiele. Okrągły Hansaplatz został za-
mieniony w skrzyżowanie prostopadłych Altonaer- i KlopstockstraBe,
z których pierwsza zachowała jako jedyna swój dawny, osiowy bieg; dru-
ga - przechodząca w północnym odcinku w dzisiejszą Bartningallee -
prowadzona jest miękkim lukiem wzdłuż wiaduktu. Wokół skrzyżowania
zgrupowano niskie budynki kina, restauracji, biblioteki, dworca metra
i centrum handlowego, a także katolicki kościół Świętego Ansgara.
Z mapy zniknął jeden z „promieni” Hansaplatz, ulica Lessinga, oraz od-
dzielająca niegdyś dzielnicę od parku Briickenallee. W ich miejsce dostęp
do parceli umożliwiają dwie „pętle”: przylegająca oboma krańcami do
KlopstockstraBe Aleja Handla oraz do Bartningallee - podobnie ukształ-
towana Hanseatenweg.
Obszar ujmują dwie stacje kolejki naziemnej: Tiergarten i Bellvue.
Pomiędzy KlopstockstraBe i wiaduktem usytuowano pawilon ekspozy-
cyjny (Berlin-Pauillon) oraz - ku północy - cztery niskie bloki ustawione
ukośnie względem ulicy i równolegle do siebie. Za skrzyżowaniem, a więc
przy Bartningallee, góruje nad okolicą szereg pięciu punktowców. Rodzaj
dominanty stanowi na południu wieżowiec izolowany rozłożystymi bło-
niami od pozostałych budowli i ruchliwej trasy 17 Lipca. Handelallee
tworzy wnętrze urbanistyczne dla dwóch galeriowców oraz miniosiedla
domków jednorodzinnych i bungalowów. Na południe od niej wzniesiono
ewangelicką świątynię Kaiser-Friedrich-Gedachtniskirche, jedyny obiekt
wystawowy dziedziczący lokalizację po przedwojennej budowli48. Wokół
Hanseatenweg zgromadzono domy różnej wielkości oraz kompleks za-
chodnioberlińskiej Akademii Sztuk Pięknych. Między tą ostatnią a po-
mnikiem Bismarcka przy rondzie GroBer Stern rozciągają się tereny
rekreacyjne z ogrodem angielskim, stawem i zachowanym sprzed wojny
Domkiem Parkowym.
Całkowita reorganizacja struktury urbanistycznej i formy użytko-
wania pociągnęła za sobą konieczność uregulowania sprawy gruntów.
Odpowiadało za nie Aktiengesellschaft fur den Aufbau des Hansauiertels,
47 O strukturze ostatecznego planu urbanistycznego decydowali także architekci
wznoszący budowle na potrzeby INTERBAU, zebrani na konferencji w grudniu 1954 roku.
G. Dolff-Bonekamper, op. cit., s. 32.
48 S. Lietzmann, Skyline am Tiergarten. Das Hansaviertel ais Kernstuck der „Inter -
bau Berlin 1957”, Frankfurter Allgemeine Zeitung [dalej: FAZ], (Wochenendausgabe
„Bilder und Zeiten”) Nr 64, 16. Marz 1957, s. 37.
SZYMON PIOTR KUBIAK
także zwycięskim. Ostateczny plan był więc wynikiem dostosowania po-
mysłów Jobsta i Kreuera do wymogów pokazu, uzupełnionym o zapoży-
czenia różnych elementów z propozycji innych autorów47.
Teren wystawy ograniczono do obszaru znajdującego się na południe
od wiaduktu kolejki, wyłączając grunty nad Sprewą. W efekcie z histo-
rycznego układu ulic pozostało niewiele. Okrągły Hansaplatz został za-
mieniony w skrzyżowanie prostopadłych Altonaer- i KlopstockstraBe,
z których pierwsza zachowała jako jedyna swój dawny, osiowy bieg; dru-
ga - przechodząca w północnym odcinku w dzisiejszą Bartningallee -
prowadzona jest miękkim lukiem wzdłuż wiaduktu. Wokół skrzyżowania
zgrupowano niskie budynki kina, restauracji, biblioteki, dworca metra
i centrum handlowego, a także katolicki kościół Świętego Ansgara.
Z mapy zniknął jeden z „promieni” Hansaplatz, ulica Lessinga, oraz od-
dzielająca niegdyś dzielnicę od parku Briickenallee. W ich miejsce dostęp
do parceli umożliwiają dwie „pętle”: przylegająca oboma krańcami do
KlopstockstraBe Aleja Handla oraz do Bartningallee - podobnie ukształ-
towana Hanseatenweg.
Obszar ujmują dwie stacje kolejki naziemnej: Tiergarten i Bellvue.
Pomiędzy KlopstockstraBe i wiaduktem usytuowano pawilon ekspozy-
cyjny (Berlin-Pauillon) oraz - ku północy - cztery niskie bloki ustawione
ukośnie względem ulicy i równolegle do siebie. Za skrzyżowaniem, a więc
przy Bartningallee, góruje nad okolicą szereg pięciu punktowców. Rodzaj
dominanty stanowi na południu wieżowiec izolowany rozłożystymi bło-
niami od pozostałych budowli i ruchliwej trasy 17 Lipca. Handelallee
tworzy wnętrze urbanistyczne dla dwóch galeriowców oraz miniosiedla
domków jednorodzinnych i bungalowów. Na południe od niej wzniesiono
ewangelicką świątynię Kaiser-Friedrich-Gedachtniskirche, jedyny obiekt
wystawowy dziedziczący lokalizację po przedwojennej budowli48. Wokół
Hanseatenweg zgromadzono domy różnej wielkości oraz kompleks za-
chodnioberlińskiej Akademii Sztuk Pięknych. Między tą ostatnią a po-
mnikiem Bismarcka przy rondzie GroBer Stern rozciągają się tereny
rekreacyjne z ogrodem angielskim, stawem i zachowanym sprzed wojny
Domkiem Parkowym.
Całkowita reorganizacja struktury urbanistycznej i formy użytko-
wania pociągnęła za sobą konieczność uregulowania sprawy gruntów.
Odpowiadało za nie Aktiengesellschaft fur den Aufbau des Hansauiertels,
47 O strukturze ostatecznego planu urbanistycznego decydowali także architekci
wznoszący budowle na potrzeby INTERBAU, zebrani na konferencji w grudniu 1954 roku.
G. Dolff-Bonekamper, op. cit., s. 32.
48 S. Lietzmann, Skyline am Tiergarten. Das Hansaviertel ais Kernstuck der „Inter -
bau Berlin 1957”, Frankfurter Allgemeine Zeitung [dalej: FAZ], (Wochenendausgabe
„Bilder und Zeiten”) Nr 64, 16. Marz 1957, s. 37.