DOI Heft:
Przekłady
DOI Artikel:Krauss, Rosalind E.; Bryl, Mariusz [Übers.]: Optyczna podświadomość
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.28197#0259
OPTYCZNA PODŚWIADOMOŚĆ
257
relacji, wytwarza przejrzyste pole, wszystko jest powierzchnią i nie ma
żadnej głębi. Ta książka ma pokazać, że głębia tam jest, że przezroczy-
stość grafu jest jedynie pozorna: że graf maskuje lub - by użyć moc-
niejszego terminu - wypiera to, co znajduje się poniżej.
Frank Stella, Hyena Stomp, 1962
Figura ramy zmienia obraz w wykres logiki relacji i topologii
samowystarczalności...
Relacja między Schematem L i Klein Group może ukazać konfigurację
owej represji. Nie dlatego, że Schemat L ukazuje jakieś „gdzieś indziej”,
„zewnętrze” systemu. Ale dlatego, że ukazuje represyjną logikę systemu,
jego represyjny geniusz. Co oznacza, że Schemat L może ująć w figurę
owo „poniżej” systemu; chociaż figura tego poniżej jest, rzecz jasna, oso-
bliwa. Ono nie może po prostu przyjąć formy figury, ponieważ jest ono
formą atakowaną, formą kwalifikowaną przez logiczną nielogiczność
owego poniżej, jest niemożliwą jakością, którą Jean-Franęois Lyotard
zamierza tropić wtedy, gdy relację podświadomości w stosunku do obrazu
wizualnego określa za pomocą wynalezionego przez siebie, chiazmatycz-
nego terminu: „fiscours /digure”. Operując w ten sposób, relacja ta może
zatem uwzględnić dwie rzeczy naraz: zarówno strukturę operacji wypar-
257
relacji, wytwarza przejrzyste pole, wszystko jest powierzchnią i nie ma
żadnej głębi. Ta książka ma pokazać, że głębia tam jest, że przezroczy-
stość grafu jest jedynie pozorna: że graf maskuje lub - by użyć moc-
niejszego terminu - wypiera to, co znajduje się poniżej.
Frank Stella, Hyena Stomp, 1962
Figura ramy zmienia obraz w wykres logiki relacji i topologii
samowystarczalności...
Relacja między Schematem L i Klein Group może ukazać konfigurację
owej represji. Nie dlatego, że Schemat L ukazuje jakieś „gdzieś indziej”,
„zewnętrze” systemu. Ale dlatego, że ukazuje represyjną logikę systemu,
jego represyjny geniusz. Co oznacza, że Schemat L może ująć w figurę
owo „poniżej” systemu; chociaż figura tego poniżej jest, rzecz jasna, oso-
bliwa. Ono nie może po prostu przyjąć formy figury, ponieważ jest ono
formą atakowaną, formą kwalifikowaną przez logiczną nielogiczność
owego poniżej, jest niemożliwą jakością, którą Jean-Franęois Lyotard
zamierza tropić wtedy, gdy relację podświadomości w stosunku do obrazu
wizualnego określa za pomocą wynalezionego przez siebie, chiazmatycz-
nego terminu: „fiscours /digure”. Operując w ten sposób, relacja ta może
zatem uwzględnić dwie rzeczy naraz: zarówno strukturę operacji wypar-