DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.4890#0219
LIBER QVARTVS. srj
(ytadalteraminfcriptionempergainus^aperthonfimaripoteftjdumdk-
logns infcribitur de Ts(atura: fiquidemcumanimaduertcret Tlato, accide-
re facilepoffe,vtaliquisex prima infcriptione Timcd nomine propofita
haudftatimperciperet, qua de re agendum foret, infcriptionem alteram,
vt in dialogis ferc omnibus vfitatum illifuit, priori adiecit: atque ita
denaturali ente (quod vocant)feude Vniuerfo inboc libroagendum efit
fignificauit.
Idipfum, vtalteram quafi viam ingrediar ,fnaieri poteft ex Tlatonis
verbis defumpta ratione: cum enim Critiasfito aliorumque nomine Socra-
ti exponeret,ftatuifie ipfos,vt Timmsprimusedifferens, aMnndiqueor-
tu exordium ducens, ad hominis vfqne naturam progrederetur; rationem
inUitutiafferens, afferebat id fibi c&terisque vifum ejfe, quia hic in rerum
natura contemplanda maximeefjet verfatns, Quod fi ea qu&in hocdialogo
explicare infiituerat Tlato, eam ob caufam detidit Timtio, quia in rerum
natura contemplandamaxime verfatus erat ,profcb~ib vcrifimile eft de re-
bus naturalibus, feu de Vniuerfo in Thmo difpv.tari: fecw enimTlatonis
rationem vanam omnino efjcnon immeritb aliquis poffet fnfpicari. Quod fi
quis obifciat ibidem a Tlatone in ^Asironomia verfatum appellari Tim&u,
& tamen ex opinionenoftraderebusad^iftronomiampertinentibus iilum
non agere : acproinde dum eodem inloco Timsus in rerum natura cogno-
fcenda verfatm exiftimatur, inferri nimimc poffe Tlatoni de Vriuerfo, ftue
de rebus naturalibus effe dijferendu;fciat hic tantum abefie,vt ratio noftra
binc aut falfitatis conuinci, aut labcficlxri vllo modopoffit, vtpotius ex
I . hocloco magis, atque magis illusiretur. Quod quia non fatis commodh cx-
4e">'r* v&i plicari hicpotesi, infra opportuniore loco\decLirabitur .Interim iiludin
ai j^ff^ memoriam f it erit reuocaffe, multits ftue artes, fiue difciplinns reperiri,
^■Hrth.iy qn& faciliorem nobis ad aliam fiue artem, fiue fcientiam comparandam,
aditnmprabere f ilent. Quamobrem fi forte contigerit, vt J.ftrologia ad
res arcanas 1s[atur& cognofcendas viam nobispatefaciat,profeCib de K(a-
tura difputantem Timmm faclurus Tlato, nonnifi eoconfilio hunc tan-
quamjtftroiogi&peritum antea commendaffe, & quafi oftentaffecreden-
dum eft, quam vt perfuafum foret eum res d natura inuolutas facilius in-
trofpexiffe. Seddices . Esio inprjifcntia /iftrologiamtanquamThyfto-
logia vtiliffimam commendarit, ac proinde hocnihil obftet quomimts Ti-
mai diffutatio naturalis futura fit vniuerfa : at nulla ob id ratione euinci-
tur,ac demonftratur resotmiesnaturalespotius,ac Mundumipfum Ti-
mcco tanquam materiem fubijci, quam certuni aliquod ac dcfinitum rentm
naturalium gcnus, acpartem :cumft veldefolo homine totodialogo dif-
feruijfet,optimc concludatur vniuerfnm dialogum cjfc naturalcm. Scdpro-
fetlb ipfemetTlato ibidem ab bac dubitatumc locum hunc pulcJjerrinie
vindicauit,nam cumftatuifjetvt Timms,mdppe qui rerumnaturam ma-
xinie exploratam haberet, primo loco dtfputationem iniret, continub addi-
dit, a Mundi ortu, vfque ad hominem eiprogredicndum efje. Vbi fane (fi
nQi.animadHert.ts)1 extrcmos-naturt fines Tinui quoque difpv.tationis
(ytadalteraminfcriptionempergainus^aperthonfimaripoteftjdumdk-
logns infcribitur de Ts(atura: fiquidemcumanimaduertcret Tlato, accide-
re facilepoffe,vtaliquisex prima infcriptione Timcd nomine propofita
haudftatimperciperet, qua de re agendum foret, infcriptionem alteram,
vt in dialogis ferc omnibus vfitatum illifuit, priori adiecit: atque ita
denaturali ente (quod vocant)feude Vniuerfo inboc libroagendum efit
fignificauit.
Idipfum, vtalteram quafi viam ingrediar ,fnaieri poteft ex Tlatonis
verbis defumpta ratione: cum enim Critiasfito aliorumque nomine Socra-
ti exponeret,ftatuifie ipfos,vt Timmsprimusedifferens, aMnndiqueor-
tu exordium ducens, ad hominis vfqne naturam progrederetur; rationem
inUitutiafferens, afferebat id fibi c&terisque vifum ejfe, quia hic in rerum
natura contemplanda maximeefjet verfatns, Quod fi ea qu&in hocdialogo
explicare infiituerat Tlato, eam ob caufam detidit Timtio, quia in rerum
natura contemplandamaxime verfatus erat ,profcb~ib vcrifimile eft de re-
bus naturalibus, feu de Vniuerfo in Thmo difpv.tari: fecw enimTlatonis
rationem vanam omnino efjcnon immeritb aliquis poffet fnfpicari. Quod fi
quis obifciat ibidem a Tlatone in ^Asironomia verfatum appellari Tim&u,
& tamen ex opinionenoftraderebusad^iftronomiampertinentibus iilum
non agere : acproinde dum eodem inloco Timsus in rerum natura cogno-
fcenda verfatm exiftimatur, inferri nimimc poffe Tlatoni de Vriuerfo, ftue
de rebus naturalibus effe dijferendu;fciat hic tantum abefie,vt ratio noftra
binc aut falfitatis conuinci, aut labcficlxri vllo modopoffit, vtpotius ex
I . hocloco magis, atque magis illusiretur. Quod quia non fatis commodh cx-
4e">'r* v&i plicari hicpotesi, infra opportuniore loco\decLirabitur .Interim iiludin
ai j^ff^ memoriam f it erit reuocaffe, multits ftue artes, fiue difciplinns reperiri,
^■Hrth.iy qn& faciliorem nobis ad aliam fiue artem, fiue fcientiam comparandam,
aditnmprabere f ilent. Quamobrem fi forte contigerit, vt J.ftrologia ad
res arcanas 1s[atur& cognofcendas viam nobispatefaciat,profeCib de K(a-
tura difputantem Timmm faclurus Tlato, nonnifi eoconfilio hunc tan-
quamjtftroiogi&peritum antea commendaffe, & quafi oftentaffecreden-
dum eft, quam vt perfuafum foret eum res d natura inuolutas facilius in-
trofpexiffe. Seddices . Esio inprjifcntia /iftrologiamtanquamThyfto-
logia vtiliffimam commendarit, ac proinde hocnihil obftet quomimts Ti-
mai diffutatio naturalis futura fit vniuerfa : at nulla ob id ratione euinci-
tur,ac demonftratur resotmiesnaturalespotius,ac Mundumipfum Ti-
mcco tanquam materiem fubijci, quam certuni aliquod ac dcfinitum rentm
naturalium gcnus, acpartem :cumft veldefolo homine totodialogo dif-
feruijfet,optimc concludatur vniuerfnm dialogum cjfc naturalcm. Scdpro-
fetlb ipfemetTlato ibidem ab bac dubitatumc locum hunc pulcJjerrinie
vindicauit,nam cumftatuifjetvt Timms,mdppe qui rerumnaturam ma-
xinie exploratam haberet, primo loco dtfputationem iniret, continub addi-
dit, a Mundi ortu, vfque ad hominem eiprogredicndum efje. Vbi fane (fi
nQi.animadHert.ts)1 extrcmos-naturt fines Tinui quoque difpv.tationis