DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.41465#0646
666
TRACT VIII. CAP. t
Dt
criores, dum vident suam ad satisfaciendum Deo offen-
so insufficientiam, tam copioso thesauro adjuvari, imo
aliquando omnino suppleri; ut enim docet D. Thom
tantum valent indulgentiae* quantum sonant, cum ad-
hibentur requisita. Ad applicandum, iiiquit, indulgen-
tiarum tkefaurum, requiritur au&oritas conferentis V
charitas fuscipmitis, & causce pietas; quibus tribus con-
currentibus indulgenticp tantum valent, quantum prodi-
cantur. In 4. disl, 20.
ConJeU. 9. Injungi poliunt poenitenti non modo ope-
™ . /11
,i»Dp:-
00 0
1M0JV
ta poenalia indebita, sed etiam debita, qualis est dili-
gens observantia praeceptorum Dei, & Ecclesiae, &
officiorum ejus conditionis, in qua vivit ptenitens;
videmus enim Paulum eam praecipue Corinthiis & £•
phesiis prSescribere vivendi rationem, ut in eo vitae sta-
tu, in quo vocati sunt, fideles permaneant. Unusquis-
mrMsiS 110
que mquir.
vocatione vocatus eft, in ea permaneat:
0ilh is0
jervus vocatus es, non fit tibi cur ce; fed & fi potes fieri li-
ber, magis utere ad tuam san&ificationem, & peccato-
rum satisfastionem eo abjestionis statu. x. ad Cor. 7.
v. 20. Et ad Ephesios sic habet; Obfecro itaque vosego
vinssius in Domino, ut digne ambuletis vocatione, qua vo-
cati eftis, cum omni humilitate, & mdnfuetudine, cum pa-
tientia , fupportantes invicem in charitate. Ad Eph. 4. v,
j. Quae quidem mire ad satisfaciendum Deo pro pec-
catis inservire poliunt. Quem certe satis faci en di mo-
dum Ecclesia non improbat; imo ut a Sacerdote impo-
natur desiderat, dum in precibus, quae in absolutione
adhibentur, haec adjungit: Quidquid boni feceris, &
mali fuftinueris, fit tibi in remijjionem peccatorum. Hae
sunt praecipue satisfadliones, quae peccatoribus impo-
ni debent; sed cavendum imprimis, ne multitudine, &
diversitate oneretur poepitentis memoria .* seligenda
sunt a prudente Confessario quae ad salutem pceniten-
tis judicabuntur magis neeessaria ; sed imprimis quod
in sequenti consestario dicturi sumus menti poeniten-
tis erit infigendum.
Consessi. 10, Praecipua, semperque insinuanda pceni*
tentium mentibus satisfa£tio, ell humilis erga Deum
subjectlo , qua interius sentiant se nihil posse sine gra-
tia , quam proinde enixe poftulent necessum est .* de
hoc
'jis; Ja mihi i
postco
1; nemo pot<
Isa* ¥
^meritis l
ialiquaissj
I, it gratiam i
ilfecret, ge
ifcisto su;
i, commeD<
isik, f
Ita, Potestai
telduplex:
TRACT VIII. CAP. t
Dt
criores, dum vident suam ad satisfaciendum Deo offen-
so insufficientiam, tam copioso thesauro adjuvari, imo
aliquando omnino suppleri; ut enim docet D. Thom
tantum valent indulgentiae* quantum sonant, cum ad-
hibentur requisita. Ad applicandum, iiiquit, indulgen-
tiarum tkefaurum, requiritur au&oritas conferentis V
charitas fuscipmitis, & causce pietas; quibus tribus con-
currentibus indulgenticp tantum valent, quantum prodi-
cantur. In 4. disl, 20.
ConJeU. 9. Injungi poliunt poenitenti non modo ope-
™ . /11
,i»Dp:-
00 0
1M0JV
ta poenalia indebita, sed etiam debita, qualis est dili-
gens observantia praeceptorum Dei, & Ecclesiae, &
officiorum ejus conditionis, in qua vivit ptenitens;
videmus enim Paulum eam praecipue Corinthiis & £•
phesiis prSescribere vivendi rationem, ut in eo vitae sta-
tu, in quo vocati sunt, fideles permaneant. Unusquis-
mrMsiS 110
que mquir.
vocatione vocatus eft, in ea permaneat:
0ilh is0
jervus vocatus es, non fit tibi cur ce; fed & fi potes fieri li-
ber, magis utere ad tuam san&ificationem, & peccato-
rum satisfastionem eo abjestionis statu. x. ad Cor. 7.
v. 20. Et ad Ephesios sic habet; Obfecro itaque vosego
vinssius in Domino, ut digne ambuletis vocatione, qua vo-
cati eftis, cum omni humilitate, & mdnfuetudine, cum pa-
tientia , fupportantes invicem in charitate. Ad Eph. 4. v,
j. Quae quidem mire ad satisfaciendum Deo pro pec-
catis inservire poliunt. Quem certe satis faci en di mo-
dum Ecclesia non improbat; imo ut a Sacerdote impo-
natur desiderat, dum in precibus, quae in absolutione
adhibentur, haec adjungit: Quidquid boni feceris, &
mali fuftinueris, fit tibi in remijjionem peccatorum. Hae
sunt praecipue satisfadliones, quae peccatoribus impo-
ni debent; sed cavendum imprimis, ne multitudine, &
diversitate oneretur poepitentis memoria .* seligenda
sunt a prudente Confessario quae ad salutem pceniten-
tis judicabuntur magis neeessaria ; sed imprimis quod
in sequenti consestario dicturi sumus menti poeniten-
tis erit infigendum.
Consessi. 10, Praecipua, semperque insinuanda pceni*
tentium mentibus satisfa£tio, ell humilis erga Deum
subjectlo , qua interius sentiant se nihil posse sine gra-
tia , quam proinde enixe poftulent necessum est .* de
hoc
'jis; Ja mihi i
postco
1; nemo pot<
Isa* ¥
^meritis l
ialiquaissj
I, it gratiam i
ilfecret, ge
ifcisto su;
i, commeD<
isik, f
Ita, Potestai
telduplex: