Zitierlink:
https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/bhs1987/0089
IKONOGRAFIA KANONIZACYJNA ŚW. STANISŁAWA BISKUPA
II. 10. Asyż, bazylika św. Franciszka, kaplica św. Stanisława, fresk ze sceną Koronacji Marii. Repr. wg Scar-
pelliniego.
wstałych przed XV w.61, a miniatura mediolańska byłaby
rzadkim przykładem wyobrażenia tego świętego pochodzącym
spoza Ferrary. Ożywienie kultu, a w konsekwencji rozwój
ikonografii św. Maureliusa, datuje się od roku 1419, kiedy to
odnaleziono jego grób w krypcie i przeniesiono relikwie na
ołtarz w kościele S. Giorgio fuori le mura w Ferrarze62.
Według zachowanych świadectw w średniowieczu czczono
aż pięciu biskupów o imieniu Maurelius i Maurilius, wśród nich
znajduje się św. Maurilius (Mauricillus), biskup Mediolanu
oraz św. Maurilius, biskup Anger63. Pierwszy z nich rządził
diecezją mediolańską ok. lat 660-— -670 i czczony był w bazylice
S. Satiro w Mediolanie, w której w IX w. złożono jego relik-
wie64. Nie znamy żywotu tego świętego, toteż należałoby
sprawdzić, jak przedstawia się jego ikonografia i jakie są jej
źródła. Biskup Anger pochodził z patrycjuszowskiej rodziny
z Mediolanu, według tradycji biskupem został w roku 423,
zmarł w roku 45365. W jego hagiografii występuje kilka cudów
wskrzeszenia66, a wśród nich najsłynniejszy, wskrzeszenie po
siedmiu latach dziecka, późniejszego św. Renatusa, następcy
św. Mauriliusa na tronie biskupim67.
Pozostawiając otwartą kwestię ikonografii miniatury,
należy stanowczo wykluczyć możliwość, by ikonografia fres-
ków z Asyża oparta została na legendzie św. Maureliusa,
biskupa Ferrary. Stwierdzenie to stosuje się również do legend
innych świętych biskupów-męczenników, o których wiemy, że
dokonali cudu wskrzeszenia. Fabuła wyobrażeń Cudu wskrze-
szenia i Męczeństwa z Asyża odnieść się da bowiem jedynie do
legendy św. Stanisław Biskupa.
83
II. 10. Asyż, bazylika św. Franciszka, kaplica św. Stanisława, fresk ze sceną Koronacji Marii. Repr. wg Scar-
pelliniego.
wstałych przed XV w.61, a miniatura mediolańska byłaby
rzadkim przykładem wyobrażenia tego świętego pochodzącym
spoza Ferrary. Ożywienie kultu, a w konsekwencji rozwój
ikonografii św. Maureliusa, datuje się od roku 1419, kiedy to
odnaleziono jego grób w krypcie i przeniesiono relikwie na
ołtarz w kościele S. Giorgio fuori le mura w Ferrarze62.
Według zachowanych świadectw w średniowieczu czczono
aż pięciu biskupów o imieniu Maurelius i Maurilius, wśród nich
znajduje się św. Maurilius (Mauricillus), biskup Mediolanu
oraz św. Maurilius, biskup Anger63. Pierwszy z nich rządził
diecezją mediolańską ok. lat 660-— -670 i czczony był w bazylice
S. Satiro w Mediolanie, w której w IX w. złożono jego relik-
wie64. Nie znamy żywotu tego świętego, toteż należałoby
sprawdzić, jak przedstawia się jego ikonografia i jakie są jej
źródła. Biskup Anger pochodził z patrycjuszowskiej rodziny
z Mediolanu, według tradycji biskupem został w roku 423,
zmarł w roku 45365. W jego hagiografii występuje kilka cudów
wskrzeszenia66, a wśród nich najsłynniejszy, wskrzeszenie po
siedmiu latach dziecka, późniejszego św. Renatusa, następcy
św. Mauriliusa na tronie biskupim67.
Pozostawiając otwartą kwestię ikonografii miniatury,
należy stanowczo wykluczyć możliwość, by ikonografia fres-
ków z Asyża oparta została na legendzie św. Maureliusa,
biskupa Ferrary. Stwierdzenie to stosuje się również do legend
innych świętych biskupów-męczenników, o których wiemy, że
dokonali cudu wskrzeszenia. Fabuła wyobrażeń Cudu wskrze-
szenia i Męczeństwa z Asyża odnieść się da bowiem jedynie do
legendy św. Stanisław Biskupa.
83