RECENZJE — KSIĄŻKI
i polscy, zajmujący się sztuką włoską; szczególnie ci badacze,
którzy interesują się takimi artystami jak: Donatello, Alti-
chieri, Bellano i wielu, wielu innych. Polskich historyków
sztuki zaciekawią z pewnością nowe informacje odnoszące się
do działalności Jana Marii Mosca, zwanego u nas Padovanem.
Dwadzieścia dwa wypisy źródłowe dotyczą przede wszystkim
wykonywania przez tego rzeźbiarza wielkiej kompozycji
Cudu ze szklanką w kaplicy św. Antoniego w latach 1520—
1529. Dopiero zestawienie z opublikowanymi przez Enrice
Rigoni archiwaliami może ukazać, w jakim stopniu są to
nowe i nieznane źródła11. Sartori opublikował m.in. nie-
znany kontrakt z 20 VIII 1512 r. na roczną naukę G.M.
Mosca u rzeźbiarza padewskiego Bartolomea Mantello.
(s. 361—362).
Żeby zorientować się jak doniosły jest wkład Sartoriego do
wiedzy o sztuce, zwłaszcza Padwy, wystarczy zapoznać się
z najnowszą zbiorową pracą o rzeźbie w padewskiej Bazylice,
a przede wszystkim z przypisami12.
Choć w recenzowanym tomie zabrakło fotografii Autora
tej niezwykłej, tytanicznej pracy, to chyba jego dzieło można
by nazwać „Monumenta Sartori".
Warszawa, Instytut Sztuki PAN
\
Przypisy
1 A. SARTORI, II cosidetto bastone di comando del Gattamelata, ,,I1
Santo" I, 1961, fasc. 3, s. 334.
2 Tenże, Altro busto del Segala al Santo, „11 Santo" V, 1965, fasc.
2, s. 175—180.
3 J. KOWALCZYK, La cappella della „Nazione Polacca" a Padova
nel Seicento, „I1 Santo" VII, 1967, fasc. 1, s. 67—86.
4 A. SARTORI, Documenti per lo studio della storia deWarte a Padova,
a cura di C. FILLARINI, eon un saggio di F. BARBIERI (=Fonti e studi
per la storia del Santo a Padona. Fonti 3), Yicenza 1976, s. 666.
5 Tenże, Documenti per la storia della musica al Santo e nel Veneto,
a cura di E. GROSSATO, eon un saggio di G. CATTIN (=Fonti e studi
per la storia del Santo a Padoia. Fonti 4), Yicenza 1977, s. XXVI, 236$
6 G. FIOCCO, In memoria del P. Antonio Sartori, Padova 1970; —
L. PUPPI, Un monumento per la storia dell'arte a Padova, „II Santo"
XVIII, 1978, fasc. 3, s. 309—311.
7 G. ABATE, G. LUISETTO, Codici e manoscritti della Biblioteca
Antoniana col catalogo delle miniaturę, a cura di F. AVRIL, F. d'ARCAIS
e G. MARIANI CANOYA, t. 1—2, Yicenza 1975.
8 Dokumenty zostały mi udostępnione do artykułu o nagrobkach
i ołtarzu polskim, opublikowanego najpierw w wersji włoskiej (zob. przyp.
3) oraz polskiej: J. KOWALCZYK, Siedemnastowieczne mauzoleum Nacji
Polskiej w Padwie, „Biul. Hist. Sztuki" XXVIII, 1966, nr 3/4, s. 305—
322.
9 Tenże, La seconda Cappella Polacca in Padova della fine del sec.
XIX, „11 Santo" XXI, 1981, fasc. 1, s. 105—146.
10 Zob. A. MOSCHETTI, II Museo Civico di Padova, Padova 1938,
s. 203.
11 E. RIGONI, Notizie riguardanti Bartolomeo Bellano e altari seultori
padonani, „Memorie dell'Accademia Patavina", 1933. Zob. też H. KOZA-
KIEWICZOWA, Jan Maria Padoiano. Życie i działalność we Włoszech,
„Biul. Hist. Sztuki" XXVI, 1964, nr 3, s. 153—168.
12 Le sculture del Santo di Padoia, a cura di G. LORENZONI (=Fontie
studi per la storia del Santo a Padoia. Studi 4), Yicenza 1984.
i polscy, zajmujący się sztuką włoską; szczególnie ci badacze,
którzy interesują się takimi artystami jak: Donatello, Alti-
chieri, Bellano i wielu, wielu innych. Polskich historyków
sztuki zaciekawią z pewnością nowe informacje odnoszące się
do działalności Jana Marii Mosca, zwanego u nas Padovanem.
Dwadzieścia dwa wypisy źródłowe dotyczą przede wszystkim
wykonywania przez tego rzeźbiarza wielkiej kompozycji
Cudu ze szklanką w kaplicy św. Antoniego w latach 1520—
1529. Dopiero zestawienie z opublikowanymi przez Enrice
Rigoni archiwaliami może ukazać, w jakim stopniu są to
nowe i nieznane źródła11. Sartori opublikował m.in. nie-
znany kontrakt z 20 VIII 1512 r. na roczną naukę G.M.
Mosca u rzeźbiarza padewskiego Bartolomea Mantello.
(s. 361—362).
Żeby zorientować się jak doniosły jest wkład Sartoriego do
wiedzy o sztuce, zwłaszcza Padwy, wystarczy zapoznać się
z najnowszą zbiorową pracą o rzeźbie w padewskiej Bazylice,
a przede wszystkim z przypisami12.
Choć w recenzowanym tomie zabrakło fotografii Autora
tej niezwykłej, tytanicznej pracy, to chyba jego dzieło można
by nazwać „Monumenta Sartori".
Warszawa, Instytut Sztuki PAN
\
Przypisy
1 A. SARTORI, II cosidetto bastone di comando del Gattamelata, ,,I1
Santo" I, 1961, fasc. 3, s. 334.
2 Tenże, Altro busto del Segala al Santo, „11 Santo" V, 1965, fasc.
2, s. 175—180.
3 J. KOWALCZYK, La cappella della „Nazione Polacca" a Padova
nel Seicento, „I1 Santo" VII, 1967, fasc. 1, s. 67—86.
4 A. SARTORI, Documenti per lo studio della storia deWarte a Padova,
a cura di C. FILLARINI, eon un saggio di F. BARBIERI (=Fonti e studi
per la storia del Santo a Padona. Fonti 3), Yicenza 1976, s. 666.
5 Tenże, Documenti per la storia della musica al Santo e nel Veneto,
a cura di E. GROSSATO, eon un saggio di G. CATTIN (=Fonti e studi
per la storia del Santo a Padoia. Fonti 4), Yicenza 1977, s. XXVI, 236$
6 G. FIOCCO, In memoria del P. Antonio Sartori, Padova 1970; —
L. PUPPI, Un monumento per la storia dell'arte a Padova, „II Santo"
XVIII, 1978, fasc. 3, s. 309—311.
7 G. ABATE, G. LUISETTO, Codici e manoscritti della Biblioteca
Antoniana col catalogo delle miniaturę, a cura di F. AVRIL, F. d'ARCAIS
e G. MARIANI CANOYA, t. 1—2, Yicenza 1975.
8 Dokumenty zostały mi udostępnione do artykułu o nagrobkach
i ołtarzu polskim, opublikowanego najpierw w wersji włoskiej (zob. przyp.
3) oraz polskiej: J. KOWALCZYK, Siedemnastowieczne mauzoleum Nacji
Polskiej w Padwie, „Biul. Hist. Sztuki" XXVIII, 1966, nr 3/4, s. 305—
322.
9 Tenże, La seconda Cappella Polacca in Padova della fine del sec.
XIX, „11 Santo" XXI, 1981, fasc. 1, s. 105—146.
10 Zob. A. MOSCHETTI, II Museo Civico di Padova, Padova 1938,
s. 203.
11 E. RIGONI, Notizie riguardanti Bartolomeo Bellano e altari seultori
padonani, „Memorie dell'Accademia Patavina", 1933. Zob. też H. KOZA-
KIEWICZOWA, Jan Maria Padoiano. Życie i działalność we Włoszech,
„Biul. Hist. Sztuki" XXVI, 1964, nr 3, s. 153—168.
12 Le sculture del Santo di Padoia, a cura di G. LORENZONI (=Fontie
studi per la storia del Santo a Padoia. Studi 4), Yicenza 1984.