Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 52.1990
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.48734#0083
DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Szlezynger, Piotr S.: Kaplica zamkowa Lubomirskich w Wiśniczu Nowym
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48734#0083
-
-
-
-
-
-
-
-
- 452 Sprawoydanie z działalności stowarzyszenia historyków sztuki za 1989 r.
- 453-454 XXXVIII sesja naukowa shs: Sztuka a natura Katowice 23-25 listopada 1989
- 454-456 Spis referatów wygłosyonzch na zebraniach naukowych shs w 1989 roku
- 456 Konkurs shs
- 456-457 Posiedyenia naukowe komisji teorii i historii sytuki o pan Krakowie w 1989 r.
- 465-469 Kalendarium ważniejsyzch wydarzeń w 2. połowie 1989 roku
- Od redakcji
KAPLICA ZAMKOWA W WIŚNICZU
ka przeciwległych okien kaplicy są identycz-
ne, o płytkiej linearnej dekoracji płycinami
i płaskimi zwornikami w kluczach (il. 6). Peł-
ne balustrady, zamykające wszystkie empory
mają półtralki od strony nawy.
W absydzie kaplicy symetrycznie usytuo-
wano analogiczne obramienia dużych okien,
z dekoracją linearną jak w nawie i płaskimi
zwornikami na osiach. Szeroką arkadę ponad
wejściem tworzą proste ciosy piaskowca. Jed-
no z okien absydy „otwarte", ku pomieszcze-
niu w przylegającej doń baszcie wypełniono
iluzyjną polichromią, a niewielki otwór umoż-
liwiał uczestnictwo w nabożeństwie (il. 7).
Częściowo zachowała się kamienna posadzka
w emporach i pomieszczeniach chóru. W kap-
licy na podstawie istniejących fragmentów
odtworzono pierwotną posadzkę ułożoną w sza-
chownicę z różnobarwnych płyt marmurowych.
Wykonany z marmuru portal o linearnej de-
koracji, na osi przyczółka nosi kartusz z her-
bem Szreniawa, ujęty elementami rollwerko-
wymi.'
Architektoniczne rozczłonkowanie wnętrza
podkreśla rzeźbiarski charakter dekoracji.
Opracowana na wysokim poziomie kamieniar-
ka jest być może dziełem lokalnego warsztatu,
kierowanego przez Jana Chrzciciela Falconiego
(il. 10), zatrudnionego na dworze w Wiśniczu
najmniej przez siedem lat, od roku 1633 do
1639 10. W tym ostatnim roku uzyskał on od
króla Władysława IV — legitymując się za-
pewne imponującym dorobkiem — uprawnie-
nia do wykonywania prac w marmurze, stając
się w ten sposób królewskim serwitorem ".
Dopełnieniem bogatych profilowań belko-
wania, obramień otworów, itd. jest malarska
dekoracja o motywach architektoniczno-orna-
mentalnych. Na ścianach ograniczono ją do
iluzjonistycznych podziałów architektonicz-
nych, kanelowanych pilastrów i fryzu ze żłob-
kowaniem. Powyżej belkowania na II kondyg-
nacji, po obu stronach prześwitu i przeciwleg-
łego okna namalowano iluzjonistyczne wnęki,
zamknięte półkoliście. W podłuczach kopuły
polichromia naśladuje „renesansowe" kaseto-
ny, a w żagielkach mieszczą się kartusze her-
II. 2. Wiśnicz Nowy. Przekrój poprzeczny kaplicy
zamkowej. Opracował A. Mazur. Pomiar w d. Kie-
rownictwie Odnowienia Zamku Król, na Wawelu.
bowe w rollwerkowych obramieniach, z her-
bami rozwiniętymi według wywodu genealo-
gicznego 12. Przedstawiają Szreniawę Lubomir-
skich i Jeźdźca herb Zofii z Ostrogskich, żony
Stanisława. Bogactwo form graficznych i in-
tensywność kolorystyczna kartuszy dominuje
75
ka przeciwległych okien kaplicy są identycz-
ne, o płytkiej linearnej dekoracji płycinami
i płaskimi zwornikami w kluczach (il. 6). Peł-
ne balustrady, zamykające wszystkie empory
mają półtralki od strony nawy.
W absydzie kaplicy symetrycznie usytuo-
wano analogiczne obramienia dużych okien,
z dekoracją linearną jak w nawie i płaskimi
zwornikami na osiach. Szeroką arkadę ponad
wejściem tworzą proste ciosy piaskowca. Jed-
no z okien absydy „otwarte", ku pomieszcze-
niu w przylegającej doń baszcie wypełniono
iluzyjną polichromią, a niewielki otwór umoż-
liwiał uczestnictwo w nabożeństwie (il. 7).
Częściowo zachowała się kamienna posadzka
w emporach i pomieszczeniach chóru. W kap-
licy na podstawie istniejących fragmentów
odtworzono pierwotną posadzkę ułożoną w sza-
chownicę z różnobarwnych płyt marmurowych.
Wykonany z marmuru portal o linearnej de-
koracji, na osi przyczółka nosi kartusz z her-
bem Szreniawa, ujęty elementami rollwerko-
wymi.'
Architektoniczne rozczłonkowanie wnętrza
podkreśla rzeźbiarski charakter dekoracji.
Opracowana na wysokim poziomie kamieniar-
ka jest być może dziełem lokalnego warsztatu,
kierowanego przez Jana Chrzciciela Falconiego
(il. 10), zatrudnionego na dworze w Wiśniczu
najmniej przez siedem lat, od roku 1633 do
1639 10. W tym ostatnim roku uzyskał on od
króla Władysława IV — legitymując się za-
pewne imponującym dorobkiem — uprawnie-
nia do wykonywania prac w marmurze, stając
się w ten sposób królewskim serwitorem ".
Dopełnieniem bogatych profilowań belko-
wania, obramień otworów, itd. jest malarska
dekoracja o motywach architektoniczno-orna-
mentalnych. Na ścianach ograniczono ją do
iluzjonistycznych podziałów architektonicz-
nych, kanelowanych pilastrów i fryzu ze żłob-
kowaniem. Powyżej belkowania na II kondyg-
nacji, po obu stronach prześwitu i przeciwleg-
łego okna namalowano iluzjonistyczne wnęki,
zamknięte półkoliście. W podłuczach kopuły
polichromia naśladuje „renesansowe" kaseto-
ny, a w żagielkach mieszczą się kartusze her-
II. 2. Wiśnicz Nowy. Przekrój poprzeczny kaplicy
zamkowej. Opracował A. Mazur. Pomiar w d. Kie-
rownictwie Odnowienia Zamku Król, na Wawelu.
bowe w rollwerkowych obramieniach, z her-
bami rozwiniętymi według wywodu genealo-
gicznego 12. Przedstawiają Szreniawę Lubomir-
skich i Jeźdźca herb Zofii z Ostrogskich, żony
Stanisława. Bogactwo form graficznych i in-
tensywność kolorystyczna kartuszy dominuje
75