Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (55.1993)

PAWEŁ KLIMOW


II. 1. H. Siemiradzki, Aleksander Newski w Złotej Ordzie, 1876 r. Państwowe Muzeum
Rosyjskie w Sankt Petersburgu
III. 1. H. Siemiradzki, Alexandre Nevski chez la Horde d'Or, 1876. Musee d'Etat Russe
de Saint-Pe'tersbourg

Bruni, Piotr W. Basin, Wasilij P. Wierieszczagin, Iwan
N. Kramskoj, Władimir Je. Makowski, Wasilij I. Suri-
kow.
Propozycję wzięcia udziału w pracach nad malarskim
wystrojem świątyni mieszkający w Rzymie Siemiradzki
otrzymał za pośrednictwem Isiejewa. Odpowiadając na
nią artysta pisał do Isiejewa w liście z 18 października
1875 r.: Mówiąc wprost, nie tylko z ochotą przyjąłbym
podobną pracę, ale proszę Pana, wielce szanowny Piotrze
Fiodorowiczu, aby zechciał Pan utyć swego wpływu i
wyjednać dla mnie to zamówienie (...) . Pragnienie artysty,

by dziełami swymi ozdobić sobór Chrystusa Zbawiciela,
jakkolwiek wynikało z pobudek czysto artystycznych, w
żaden sposób nie łączyło się z chęcią pracy przy dekoro-
waniu tej właśnie świątyni. Wykonywanie czasami podo-
bnych prac - wyjaśniał Siemiradzki Isiejewowi - sprawi,
że będę mógł malować obrazy nie szczędząc środków i
nie licząc szczególnie na ich zbyt (...) . Podobny pra-
gmatyzm w stosunku do zamówień cerkiewnych pano-
wał niemal przez cały wiek XIX. Ducha twórczych poszu-
kiwań wprowadzili do skonwencjonalizowanej sztuki
cerkiewnej dopiero Wiktor M. Wasniecow i Michaił A.

64