MARIANNA BANACKA
II. 2. G. Łodziński, "Pokłon pasterzy", polichromia na ścianie absydy w kośc. p. w. Św. Trójcy w Kobyłce.
Fot. J. Szandomirski, neg. IS PAN
III. 2. G. Łodziński, "L 'adoration des bergers", peinture murale dans l'abside de l'eglise paroissiale
de la Sainte-Trinite d Kobyłka. Photo J. Szandomirski, negatif IS PAN
Nazwisko malarza Łodzińskiego, pracującego dla
biskupa Marcina Załuskiego, fundatora kościoła koby-
łeckiego, odnotowała już w 1972 r. Irena Malinowska10.
Dopiero jednak w 1990 r. Karol Guttmejer wskazał
wyraźnie, że Łodziński opuszczał warszawski pałac Ja-
na Fryderyka Sapiehy, kanclerza wielkiego litewskiego
i udawał się do Kobyłki zwykle na okres letni,
najbardziej odpowiedni dla freskanta. Guttmejer uznał
tego malarza za twórcę fresków na sklepieniu nawy
głównej.11
Szukając śladów biografii i działalności Łodzińskiego,
autorka niniejszego komunikatu sięgnęła do listów J. Kne-
ussla, burgrabiego pałacu J. F. Sapiehy w Warszawie oraz
do korespondencji Załuskich. Poszukiwania te przynio-
sły dosyć interesujący materiał archiwalny12.
Sylwetka malarza
W archiwaliach i literaturze artysta występuje jako:
Łodziński, Łoziński, Lonsynski. Zdecydowano się na
formę pierwszą, ponieważ takie nazwisko notują pol-
skie źródła.
Grzegorz Łodziński mógł urodzić się ok. roku 1704.
Z pewnym prawdopodobieństwem można założyć, że
pochodził z Małopolski13. W archiwaliach po raz pier-
wszyudało się go odnaleźć w 1. 1727-1730. Zatrudniany
przez Konstancję z Czartoryskich Poniatowską, wyko-
nywał bliżej nieokreślone prace malarskie w rozbudo-
wywanym wtedy pałacu w Wołczynie14.
W 1. 1742-1743 Łodziński przebywał w Krakowie.
Mieszkał u malarza cechowego Andrzeja Czanglera, w
kamienicy "Słowikowskiej" przy ul. Św. Jana nr 515.
258
II. 2. G. Łodziński, "Pokłon pasterzy", polichromia na ścianie absydy w kośc. p. w. Św. Trójcy w Kobyłce.
Fot. J. Szandomirski, neg. IS PAN
III. 2. G. Łodziński, "L 'adoration des bergers", peinture murale dans l'abside de l'eglise paroissiale
de la Sainte-Trinite d Kobyłka. Photo J. Szandomirski, negatif IS PAN
Nazwisko malarza Łodzińskiego, pracującego dla
biskupa Marcina Załuskiego, fundatora kościoła koby-
łeckiego, odnotowała już w 1972 r. Irena Malinowska10.
Dopiero jednak w 1990 r. Karol Guttmejer wskazał
wyraźnie, że Łodziński opuszczał warszawski pałac Ja-
na Fryderyka Sapiehy, kanclerza wielkiego litewskiego
i udawał się do Kobyłki zwykle na okres letni,
najbardziej odpowiedni dla freskanta. Guttmejer uznał
tego malarza za twórcę fresków na sklepieniu nawy
głównej.11
Szukając śladów biografii i działalności Łodzińskiego,
autorka niniejszego komunikatu sięgnęła do listów J. Kne-
ussla, burgrabiego pałacu J. F. Sapiehy w Warszawie oraz
do korespondencji Załuskich. Poszukiwania te przynio-
sły dosyć interesujący materiał archiwalny12.
Sylwetka malarza
W archiwaliach i literaturze artysta występuje jako:
Łodziński, Łoziński, Lonsynski. Zdecydowano się na
formę pierwszą, ponieważ takie nazwisko notują pol-
skie źródła.
Grzegorz Łodziński mógł urodzić się ok. roku 1704.
Z pewnym prawdopodobieństwem można założyć, że
pochodził z Małopolski13. W archiwaliach po raz pier-
wszyudało się go odnaleźć w 1. 1727-1730. Zatrudniany
przez Konstancję z Czartoryskich Poniatowską, wyko-
nywał bliżej nieokreślone prace malarskie w rozbudo-
wywanym wtedy pałacu w Wołczynie14.
W 1. 1742-1743 Łodziński przebywał w Krakowie.
Mieszkał u malarza cechowego Andrzeja Czanglera, w
kamienicy "Słowikowskiej" przy ul. Św. Jana nr 515.
258