DOI article:
Grzeluk, Izydor: Polskie meble. Konkurs na sypialnię
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.49352#0426
412
Izydor Grzeluk
2. Półka, 1902 rok. ,,Sztuka Stosowana”, 1906,
z. V1II-IX
2. Shelf, 1902 „Sztuka Stosowana”, 1906,
z. VIII-IX
6. Autorowie nagrodzonych projektów mają obowiązek skorygowania rysunków
szczegółowych dla stolarzy przy konkursie następnym.
Przy obydwu konkursach okazy nagrodzone stają się własnością Muzeum, a sąd kon-
kursowy stanowią pp: dyrektor T. Stryjeński, artysta malarz J. Bukowski, art. malarz
J. Czajkowski, prof. Wł. Ekielski, art. rzeźbiarz L. Puszet, inż. M. Szczepański”2.
W styczniu 1909 roku ogłoszono wyniki. „Nadesłano 18 projektów. Sąd konkursowy
stanowili ci sami, nadto p. Andrzej Sydor, majster stolarski (jako zastępca nieobecnego
p. L. Puszeta). I-sząnagrodę (250 koron) otrzymał p. Karol Tichy, art. malarz. Il-gąnagro-
dę (100 koron) otrzymał p. Edward Trojanowski, art. malarz”3.
Karol Tichy (1871-1939), laureat pierwszej nagrody, był artystą wszechstronnie wy-
kształconym. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1889-1890), później
w Monachium i w Paryżu w Ecole des Beaux Arts, a także prawo na Uniwersytecie Jagiel-
lońskim. Przez cały czas śledził zachodzące przemiany w sztuce, prawie co roku jeździł
do Paryża. Prowadził działalność pedagogiczną: w latach 1904-1908 był profesorem ma-
larstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, następnie do roku 1910 w Krakowie,
później znów w Warszawie. Wykształcił wielu uczniów. Był twórcą wszechstronnym, ma-
larzem, architektem, projektantem mebli, wnętrz, tkanin, ceramiki, witraży, dekoracji te-
atralnych. We wszystkich tych dziedzinach osiągnął wysoki poziom artystyczny i uznanie
w postaci nagród i pierwszych miejsc w konkursach. Należał także do grupy członków
założycieli „Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana” (1901) i „Ładu” (1925), którego
2 „Architekt”, 1908, z. 11, s. 135-136.
3 Ibid. 1909, z. l,s. 17.
Izydor Grzeluk
2. Półka, 1902 rok. ,,Sztuka Stosowana”, 1906,
z. V1II-IX
2. Shelf, 1902 „Sztuka Stosowana”, 1906,
z. VIII-IX
6. Autorowie nagrodzonych projektów mają obowiązek skorygowania rysunków
szczegółowych dla stolarzy przy konkursie następnym.
Przy obydwu konkursach okazy nagrodzone stają się własnością Muzeum, a sąd kon-
kursowy stanowią pp: dyrektor T. Stryjeński, artysta malarz J. Bukowski, art. malarz
J. Czajkowski, prof. Wł. Ekielski, art. rzeźbiarz L. Puszet, inż. M. Szczepański”2.
W styczniu 1909 roku ogłoszono wyniki. „Nadesłano 18 projektów. Sąd konkursowy
stanowili ci sami, nadto p. Andrzej Sydor, majster stolarski (jako zastępca nieobecnego
p. L. Puszeta). I-sząnagrodę (250 koron) otrzymał p. Karol Tichy, art. malarz. Il-gąnagro-
dę (100 koron) otrzymał p. Edward Trojanowski, art. malarz”3.
Karol Tichy (1871-1939), laureat pierwszej nagrody, był artystą wszechstronnie wy-
kształconym. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1889-1890), później
w Monachium i w Paryżu w Ecole des Beaux Arts, a także prawo na Uniwersytecie Jagiel-
lońskim. Przez cały czas śledził zachodzące przemiany w sztuce, prawie co roku jeździł
do Paryża. Prowadził działalność pedagogiczną: w latach 1904-1908 był profesorem ma-
larstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, następnie do roku 1910 w Krakowie,
później znów w Warszawie. Wykształcił wielu uczniów. Był twórcą wszechstronnym, ma-
larzem, architektem, projektantem mebli, wnętrz, tkanin, ceramiki, witraży, dekoracji te-
atralnych. We wszystkich tych dziedzinach osiągnął wysoki poziom artystyczny i uznanie
w postaci nagród i pierwszych miejsc w konkursach. Należał także do grupy członków
założycieli „Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana” (1901) i „Ładu” (1925), którego
2 „Architekt”, 1908, z. 11, s. 135-136.
3 Ibid. 1909, z. l,s. 17.