Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]
Biuletyn Historii Sztuki — 66.2004

DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:
Miziołek, Jerzy: Henryka Hektora Siemiradzkiego wizja antyku: "Sąd Parysa" w Muzeum Narodowym w Warszawie
DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49354#0092
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
86

Jerzy Miziołek


6. Max Klinger, Sąd Parysa, szkic do obrazu., Wiedeń, Kunsthistorisches Museum

Stan badań nad twórczością Siemiradzkiego
Jak dotąd Siemiradzki doczekał się jednej tylko monografii pióra Stanisława R. Le-
wandowskiego13, stosunkowo niedawnej biografii Józefa Dużyka14 i kilku artykułów
o wybranych obrazach, a zwłaszcza o Pochodniach Nerona". Na wystawaclr — warszaw-
skiej w 1939 r. i łódzkiej z przełomu 1968-1969, zgromadzono wiele dzieł ze zbiorów pol-
skich, ale niewielkie ich katalogi zawierają, poza krótkimi wstępami, jedynie spisy
wystawionych obiektów16. Najwyżej kilka płócien Siemiradzkiego pojawia się od czasu do
czasu na większych i mniejszych wystawach, jak choćby tej poświęconej Akademizmowi17,
czy, zupełnie ostatnio, w związku z filmem Quo vadis". Ten prawdziwie międzynarodowej
klasy malarz, o jakże wyraźnym i fascynującym artystycznym obliczu, nie doczekał się do-
tąd ani monograficznej wystawy z prawdziwego zdarzenia, ani nowoczesnego, monogra-
ficznego opracowania. Słownikowe czy encyklopedyczne biogramy przypominają
o przyznanej artyście Legii Honorowej, członkostwie w wielu akademiach artystycznych
włącznie z francuską, ale nie wspominają m.in. o innym, jakże ważnym aspekcie jego sławy
- obecności na łamach najznakomitszych pism o sztuce XIX i początków XX w.19 Walory

13 LEWANDOWSKI, op. cit. Niewielka, ostatnio opublikowana książeczka F. STOLOTA, Henryk Siemiradzki, Wro-
cław 2001, ma charakter popularno-naukowy i nie wnosi wiele nowego do badań nad twórczością artysty

14 DUŻYK, 1986.

15 Zob. K. NOWAKOWSKA-SITO, Wokół Pochodni Nerona Henryka Siemiradzkiego, „Rocznik Krakowski" LVIII,
1992, s. 103-119; D. KONSTANTYNÓW, Ustawy „Pochodni Nerona" Henryka Siemiradzkiego w Petersburgu
(1877) i Moskwie (1879), „Biuletyn Historii Sztuki", LXII, 2000, s. 437-460.

"Henryk Siemiradzki 1843-1902. Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Lato 1939 r. , Warszawa 1939;
H. ZAW1LSKA, Henryk Siemiradzki 1843-1902. Obrazy i rysunki ze zbiorów polskich, Łódź 1968; Henryk Siemiradz-
ki jakiego nie znamy. Wystawa z daru otrzymanego od rodziny artysty. Katalog, oprac. i wstęp Z. Gołubiewowa, Mu-
zeum Narodowe w Krakowie, Kraków 1980; Polscy uczniowie Akademii Sztuk Pięknychw Petersburgu w XIX i na
początku XX wieku. Katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie, Warszawa 1989, s. 141-143.

17 Akademizm w XIX wieku. Sztuka europejska ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie i innych kolekcji pol-
skich, kat. wystawy pod red. I. Danielewicz, Warszawa 1998. Zob. też A. MORAWIŃSKA, Polish Painting I5th to 20
century, trans., B. Piotrowska, Warszawa 1984, p. 34, il. 86; Nineteenth Century Polish Painting, Exhibition Catalogue
at National Academy of Design, New York 1988, nr 56, s. 120 (projekt kurtyny krakowskiej).

18 Wokół 'Quo vadis '. Sztuka i kultura Rzymu czasów Nerona, pod red. W. Dobrowolskiego, Warszawa 2002, nr 156-
163 (oprac. K. Załęski).

19 Zob. np. The Dictionary of Art, ed. J. Turner, London 1996, t. 28, s. 672-673. O Siemiradzkim pisano wielokrotnie
m.in. w „Brush and Pencil", zob. XI, 1, 1902, s. 69-70; XII, 3, 1903, s. 160-162. Zob. też E. G. HOLT, The Expanding
World of Art 1874-1902, t. 1, New Haven, London 1988, s. 202 i 319.
 
Annotationen