45
KRYSTYNA MOISAN-JABŁOŃSKA
Warszawa, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Malowidło Charles Le Bruna z Pawilonu
Jutrzenki w Sceaux inspiracją dla wilanowskich
plafonów Pór roku Jerzego Eleutera
Siemiginowskiego
W monografii poświęconej twór-
czości Jerzego Siemiginowskie-
go Mariusz Karpowicz zauwa-
żył w sztuce malarza pierwiastki francuskie.
Zaliczył do nich chociażby postacie zaczerp-
nięte z Przemian Owidiusza widoczne w
dolnej części plafonu Wiosna, a nawiązujące
do obrazu Królestwa Flory Poussina z gale-
rii drezdeńskiej, wspomniane już przez Ju-
liusza Starzyńskiego1. Według badacza,
francuskiej proweniencji jest też postać
jednego z wiatrów z Plafonu Zima, przypo-
minająca rzeźbę z wersalskiego parku2.
Przyjmując za Karpowiczem, że artysta
przebywał w Rzymie co najmniej od roku
1678 oraz, że pobyt w Wiecznym Mieście
poprzedzał przynajmniej roczny bądź dwu-
letni pobyt w Paryżu, możemy domniemy-
wać, że Siemiginowski w drugiej połowie
lat 70. odwiedził miasto nad Sekwaną3.
7. Pawilon Jutrzenki, Sceaux,
repr. wg Le Pavillon de 1’Aurorę...
1 Juliusz STARZYŃSKI, „Wilanów, dzieje budowy pałacu za Jana III”, Studia do Dziejów Sztuki w Polsce, Warszawa
1933, s. 68; Mariusz KARPOWICZ, Jerzy Eleuter Siemiginowski malarz polskiego baroku. Wrocław-Warszawa- Kra-
ków-Gdańsk 1974, s. 67.
2 KARPOWICZ, op. cit., s. 79. Z plafonu Zimy pochodzi postać jednego z wiatrów, wzorowana na postaci pokonanego
cesarstwa dłuta Coysevox umieszczona w boskiecie łuku Tryumfalnego wersalskiego parku. Grupa według projektu
Charlesa Le Bruna.
3 Cf. ibid., s. 14n. przypis 30 i 36. „Pierwszym celem był Paryż. Tak przynajmniej wynika z dokumentu z roku 1701,
znanego mi z odpisu z roku 1783”.W Rzymskiej Akademii malarz otrzymał pierwszą nagrodę w pierwszej klasie w
styczniu 1682 r.
KRYSTYNA MOISAN-JABŁOŃSKA
Warszawa, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Malowidło Charles Le Bruna z Pawilonu
Jutrzenki w Sceaux inspiracją dla wilanowskich
plafonów Pór roku Jerzego Eleutera
Siemiginowskiego
W monografii poświęconej twór-
czości Jerzego Siemiginowskie-
go Mariusz Karpowicz zauwa-
żył w sztuce malarza pierwiastki francuskie.
Zaliczył do nich chociażby postacie zaczerp-
nięte z Przemian Owidiusza widoczne w
dolnej części plafonu Wiosna, a nawiązujące
do obrazu Królestwa Flory Poussina z gale-
rii drezdeńskiej, wspomniane już przez Ju-
liusza Starzyńskiego1. Według badacza,
francuskiej proweniencji jest też postać
jednego z wiatrów z Plafonu Zima, przypo-
minająca rzeźbę z wersalskiego parku2.
Przyjmując za Karpowiczem, że artysta
przebywał w Rzymie co najmniej od roku
1678 oraz, że pobyt w Wiecznym Mieście
poprzedzał przynajmniej roczny bądź dwu-
letni pobyt w Paryżu, możemy domniemy-
wać, że Siemiginowski w drugiej połowie
lat 70. odwiedził miasto nad Sekwaną3.
7. Pawilon Jutrzenki, Sceaux,
repr. wg Le Pavillon de 1’Aurorę...
1 Juliusz STARZYŃSKI, „Wilanów, dzieje budowy pałacu za Jana III”, Studia do Dziejów Sztuki w Polsce, Warszawa
1933, s. 68; Mariusz KARPOWICZ, Jerzy Eleuter Siemiginowski malarz polskiego baroku. Wrocław-Warszawa- Kra-
ków-Gdańsk 1974, s. 67.
2 KARPOWICZ, op. cit., s. 79. Z plafonu Zimy pochodzi postać jednego z wiatrów, wzorowana na postaci pokonanego
cesarstwa dłuta Coysevox umieszczona w boskiecie łuku Tryumfalnego wersalskiego parku. Grupa według projektu
Charlesa Le Bruna.
3 Cf. ibid., s. 14n. przypis 30 i 36. „Pierwszym celem był Paryż. Tak przynajmniej wynika z dokumentu z roku 1701,
znanego mi z odpisu z roku 1783”.W Rzymskiej Akademii malarz otrzymał pierwszą nagrodę w pierwszej klasie w
styczniu 1682 r.