DOI Heft:
Nr.4
DOI Artikel:Maksymczak, Marek: Ku realizmowi: o przedstawieniach "szoferów" Andrzeja Wróblewskiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0505
Ku REALIZMOWI. O PRZEDSTAWIENIACH „SZOFERÓW" ANDRZEJA WRÓBLEWSKIEGO
495
/2. /hUrzu/ K/TJÓ/cw.sA/, Szofer w mieście, /950, gw(/.s'z, /ju/j/cr,/ 50 x 40 oó/wz zug/7?/'oąy.
Fot. urcAzwH/n A4. Afokyy/Ttczoko
ale samo jego nawiązanie do linii awangardy, podjęcie jej społecznego zaangażowania, jej
eksperymentalnego, nowatorskiego ekstremizmu, wykazywało jasno, z jakiego myślenia
program jego brał swój początek"^'.
Powracając do analizowanych prac możemy w tym miejscu wysnuć wstępne wnioski.
Okazuje się, że ózo/ćr z czarny w wyraźnie koresponduje z olejnym
ponieważ w obu wypadkach w szybie kierowcy ukazano abstrakcyjny widok, który funk-
cjonuje jako zafałszowany obraz świata rzeczywistego. W ten sposób przedstawienia te
odnoszą się do pisemnych wypowiedzi artysty, które prezentują polemiczny charakter
wobec abstrakcjonizmu. Podkreślmy, że widoczny w obu pracach sprzeciw wobec malar-
stwa bezprzedmiotowego zyskuje na wzmocnieniu w przypadku ózo/órr? z czćuiryw y/oh-
C67?i, ponieważ zamiana techniki olejnej na akwarelową, jaką dokonał artysta przystępując
do realizacji tej pracy, a ściślej mówiąc, wybór techniki innej niż ta, w której abstrakcyjne
kompozycje najczęściej malowano, idzie w parze z negacją zarówno awangardowego
malarstwa bezprzedmiotowego, jak i informelu^. Uobecniająca się natomiast w obrazach
gra pomiędzy abstrakcją a figuracją w dalszej perspektywie łączy obie prace z ózo/ór<2777
muóńzsAh/rz, w ramach którego elementy figuralne współegzystująz formami abstrakcyj-
nymi. To wszystko z kolei koresponduje z ózo/ćn???? w z 1956 r. (il. 12)^, na który
chciałbym teraz zwrócić uwagę.
-' Mieczysław PORĘBSKI, „Głos w dyskusji", JKóO/eiwłz' w .Ui/erc;'. Ag/eraTy i g/osy w ^yy/rą/'/...,
s. 18.
^ Por. przypis nr 7.
^ 5zo/er w Tmaycie, gwasz, papier, [30 x 40 cm ?], 1956 r. Tytuł nadany gosĘ po śmierci artysty. Miejsce przechowy-
wania oraz właścicie) pracy nie są mi znani. Czarno-białą reprodukcję gwaszu otrzymałem od Jana Michalskiego podczas
495
/2. /hUrzu/ K/TJÓ/cw.sA/, Szofer w mieście, /950, gw(/.s'z, /ju/j/cr,/ 50 x 40 oó/wz zug/7?/'oąy.
Fot. urcAzwH/n A4. Afokyy/Ttczoko
ale samo jego nawiązanie do linii awangardy, podjęcie jej społecznego zaangażowania, jej
eksperymentalnego, nowatorskiego ekstremizmu, wykazywało jasno, z jakiego myślenia
program jego brał swój początek"^'.
Powracając do analizowanych prac możemy w tym miejscu wysnuć wstępne wnioski.
Okazuje się, że ózo/ćr z czarny w wyraźnie koresponduje z olejnym
ponieważ w obu wypadkach w szybie kierowcy ukazano abstrakcyjny widok, który funk-
cjonuje jako zafałszowany obraz świata rzeczywistego. W ten sposób przedstawienia te
odnoszą się do pisemnych wypowiedzi artysty, które prezentują polemiczny charakter
wobec abstrakcjonizmu. Podkreślmy, że widoczny w obu pracach sprzeciw wobec malar-
stwa bezprzedmiotowego zyskuje na wzmocnieniu w przypadku ózo/órr? z czćuiryw y/oh-
C67?i, ponieważ zamiana techniki olejnej na akwarelową, jaką dokonał artysta przystępując
do realizacji tej pracy, a ściślej mówiąc, wybór techniki innej niż ta, w której abstrakcyjne
kompozycje najczęściej malowano, idzie w parze z negacją zarówno awangardowego
malarstwa bezprzedmiotowego, jak i informelu^. Uobecniająca się natomiast w obrazach
gra pomiędzy abstrakcją a figuracją w dalszej perspektywie łączy obie prace z ózo/ór<2777
muóńzsAh/rz, w ramach którego elementy figuralne współegzystująz formami abstrakcyj-
nymi. To wszystko z kolei koresponduje z ózo/ćn???? w z 1956 r. (il. 12)^, na który
chciałbym teraz zwrócić uwagę.
-' Mieczysław PORĘBSKI, „Głos w dyskusji", JKóO/eiwłz' w .Ui/erc;'. Ag/eraTy i g/osy w ^yy/rą/'/...,
s. 18.
^ Por. przypis nr 7.
^ 5zo/er w Tmaycie, gwasz, papier, [30 x 40 cm ?], 1956 r. Tytuł nadany gosĘ po śmierci artysty. Miejsce przechowy-
wania oraz właścicie) pracy nie są mi znani. Czarno-białą reprodukcję gwaszu otrzymałem od Jana Michalskiego podczas