Jan Neinderffer - krakowski twórca rokokowych malowideł ściennych
53
2. Fragment rysunku dekoracji procesji z okazji kanonizacji św. Jana
Kantego, zbiory parafii kolegiaty Św. Anny w Krakowie.
Repr. wg Gębarowicz, op. cit., s. 408.
Wiadomości biograficzne
Data i miejsce urodzenia Jana Nienderfera pozostają nieznane. W Krakowie był mala-
rzem notowanym w źródłach archiwalnych. Pochodził z Moraw - we własnoręcznych
zapiskach określał siebie jako „Gorius" i „Moravus Pictor"20. W literaturze, a także
w zapiskach archiwalnych spotkać się można z różnymi wersjami jego nazwiska: Neyder-
fer, Nayderfer21, Nayderffer, Nadrefer, Neudórfer, Neydórfer, Neinderffer22. Ostatnia
z podanych wersji brzmienia nazwiska malarza widnieje w jego własnoręcznych podpi-
sach (il. l)23, dlatego też została przyjęta jako obowiązująca w niniejszej pracy.
Pierwsze informacje o malarzu podał Ambroży Grabowski, który odnotował, że 10
września 1756 r. w sporze o rzeczy po zmarłym malarzu Janie Piotrze Molitorze świad-
czył Jan Neisdrofsocius artis pictorice. Zeznać miał on między innymi, że „dopiero w ten
czas przyszedł do mal. P. Molitora, kiedy malował portrety [...]"24. Kolejne, tym razem
już konkretne dane na temat jego twórczości opublikował Edward Rastawiecki. Są to
zaczerpnięte z Akt Rektorskich Akademii Krakowskiej wiadomości o umowie zawartej
przez ks. Jana Duvalla i malarza 19 marca 1767 r. na malowanie kolegiaty wojnickiej oraz
o umowie z 24 stycznia 1768 r. między prokuratorem kanonizacji św. Jana Kantego -
ks. Antonim Krzanowskim, proboszczem kolegiaty św. Floriana w Krakowie, a malarzami
Mikołajem Janowskim i Janem Najderferem na wykonanie dekoracji kolegium (Maius)
20 Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, rkps nr 367: Metrica seu Album studiusorum Universitas Cracoviensis
(1720-1780), s. 243; LEWICKI, op. cit., s. 264.
21 Biblioteka Czartoryskich, rkps MNK 696: Regestry i percepty Kongregacji Cechu Malarskiego, s. 7, 101, 111.
22 PRÓSZYŃSKA, op. cit., s. 32.
23 Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, rkps nr 367: Metrica seu Album..., s. 243.
24 GRABOWSKI, op. cit., s. 47.
53
2. Fragment rysunku dekoracji procesji z okazji kanonizacji św. Jana
Kantego, zbiory parafii kolegiaty Św. Anny w Krakowie.
Repr. wg Gębarowicz, op. cit., s. 408.
Wiadomości biograficzne
Data i miejsce urodzenia Jana Nienderfera pozostają nieznane. W Krakowie był mala-
rzem notowanym w źródłach archiwalnych. Pochodził z Moraw - we własnoręcznych
zapiskach określał siebie jako „Gorius" i „Moravus Pictor"20. W literaturze, a także
w zapiskach archiwalnych spotkać się można z różnymi wersjami jego nazwiska: Neyder-
fer, Nayderfer21, Nayderffer, Nadrefer, Neudórfer, Neydórfer, Neinderffer22. Ostatnia
z podanych wersji brzmienia nazwiska malarza widnieje w jego własnoręcznych podpi-
sach (il. l)23, dlatego też została przyjęta jako obowiązująca w niniejszej pracy.
Pierwsze informacje o malarzu podał Ambroży Grabowski, który odnotował, że 10
września 1756 r. w sporze o rzeczy po zmarłym malarzu Janie Piotrze Molitorze świad-
czył Jan Neisdrofsocius artis pictorice. Zeznać miał on między innymi, że „dopiero w ten
czas przyszedł do mal. P. Molitora, kiedy malował portrety [...]"24. Kolejne, tym razem
już konkretne dane na temat jego twórczości opublikował Edward Rastawiecki. Są to
zaczerpnięte z Akt Rektorskich Akademii Krakowskiej wiadomości o umowie zawartej
przez ks. Jana Duvalla i malarza 19 marca 1767 r. na malowanie kolegiaty wojnickiej oraz
o umowie z 24 stycznia 1768 r. między prokuratorem kanonizacji św. Jana Kantego -
ks. Antonim Krzanowskim, proboszczem kolegiaty św. Floriana w Krakowie, a malarzami
Mikołajem Janowskim i Janem Najderferem na wykonanie dekoracji kolegium (Maius)
20 Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, rkps nr 367: Metrica seu Album studiusorum Universitas Cracoviensis
(1720-1780), s. 243; LEWICKI, op. cit., s. 264.
21 Biblioteka Czartoryskich, rkps MNK 696: Regestry i percepty Kongregacji Cechu Malarskiego, s. 7, 101, 111.
22 PRÓSZYŃSKA, op. cit., s. 32.
23 Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, rkps nr 367: Metrica seu Album..., s. 243.
24 GRABOWSKI, op. cit., s. 47.