Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (79.2017)

„Salon odrzuconych" I Ogólnopolskiej Wystawy Plastyki w 1950 R.

589


19. Władysław Wagner, Rytm młodych, 1950. Fot. Stefan Deptuszewski

kubistycznie skonstruowane Gołębie (il. 17)
oraz nieco udziwniona kompozycja Mój
i Twój, przedstawiająca w dużym zbliżeniu,
dwie przenikające się postacie robotników
pochłoniętych swoją pracą. Tytuł tej ostat-
niej (il. 18), symbolizować miał zapewne
zespołowy wysiłek dla wspólnego dobra -
lecz ujęcie tematu zdyskwalifikowało oba
obrazy.
Rówieśnikiem Hertz-Łukańskiej był sce-
nograf i malarz Władysław Wagner, który po
studiach w Krakowie zamieszkał w Często-
chowie. Jego prace Rytm młodych (il. 19)
i Trójka murarska (il. 20), choć tematycznie
zdają się oddawać „ducha epoki", formalnie
nawiązują do nieakceptowanej przez reżim
tradycji formizmu. Zapał autora dla przeka-
zania postulowanych treści w nowoczesny
sposób, w tym wypadku również się nie
sprawdził.
Do reprezentacji kobiet w „salonie od-
rzuconych" dołączyła Hanna Krzetuska -
absolwentka krakowskiej Wolnej Szkoły
Malarstwa i Rysunku im. Ludwiki Mehof-
ferowej, gdzie wykładał m.in. formista Zbig-
niew Pronaszko. Po II wojnie światowej
związała się z wrocławską ASP i jako


20. Władysław Wagner, Trójka murarska,
1950. Fot. Stefan Deptuszewski