Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (79.2017)

Polski artysta w „tempio del vero gusto"

721


10. Giovanni Battista Nolli, Nuova pianta di Roma (fragment), 1748, akwaforta
Dalszych badań wymaga ustalenie losów i źródeł utrzymania Franciszka Smuglewicza
w latach 1765-1766, na które przypada czas nauki w Akademii. Po zakończeniu studiów,
już z finansowym wsparciem królewskim, młody Smuglewicz przeprowadził się do quar-
tiere degli inglesi - tradycyjnie koj arzonego z brytyj skimi przybyszami kwartału obcokra-
jowców, artystów i rzemieślników, zajmującego kilka równoległych ulic pomiędzy Piazza
di Spagna a via del Corso. Była to dzielnica prawdziwie zdominowana przez mniej lub
bardziej majętnych turystów, gdzie języki angielski i francuski słyszało się równie często
jak włoski. W odległości kilkudziesięciu metrów swoje salony i pracownie mieli tacy

w Rzymie z kasy królewskiej jeszcze przed zdobyciem nagrody w Konkursie Klementyńskim; jak wynika z dokumen-
tów archiwalnych pensja wypłacona została jednak postfactum.