13
Lingua Hebraa.
Relativum haud raro vel post aliud
simile , vel post Nomina, & Verba re-
dundare in S. Textu V.T. deprehenditur.
jjof.i.v.p,. Omnis locus, T??3?
!□ quem calcabit planta pedis ve-
stri illum. Heic i. u 17. ΕΠ1?
illis textui sacro superaddi manifestum est.
Lingua Graea.
Aft. 15. u 17. Omnes gentes, super
quas invocatum est nomen meum εττ’ Λ-
τχς fuper illas. Mattb. 21. ^.41. Κακκ?
κακώς αττολετΜ αυτκς Malos male per-
det eos. Utrumque his locis relativum,
pleonastice additum, illaeso sensu, non a-
nalogia, abelse poterat.
XL.
XLI.
Transponere nonnunquam pronomi-
na cum soleant Hebraei , quee posteriori
adjuncta sunt Substantivo , priori, quod
ad sensum, addantur neceise est. 1. Efd. 9.
X’. 14, An retrogrederemur, ut - - affi-
nitatem jungamus Dlpyrin Jpyp
Cum populis abominationum ifiis ? ubi
pronomen Π7ΝΠ priori Substantivo popu-
lis respondere palam conspicitur.
Rom. 7. Ό.24. idem trajedionis exem-
plum videre est: Infelix ego homo, τίς
(j.3 λυσετα^ ίκ τα σώματος τκ Φαυατκ τκτκ ;
quis me liberabit de corpore mortis hujus?
i. e. ab hoc corpore mortis, vel potius
(per Num. XXI.) mortali.
XLII.
Si aliquando relativum ad conse-
quens, {eu id, quod posterius sacro in
textu occurrit, referri in hac lingua de-
bere attendamus, ambigua non raro loca
illustrari fatebimur. Num. 24. *o. 17.
□ί£ Nb ί nny Nb i ijnhn vide-
bo eum, sed non modo : intuebor illum,
sed non prope, illun scilicet, de quo mox
didurussum: orietur Stella exjacob &c.
quae Stella Christus est Mellias. Pf. 86.
Heb. 87· ν· T- Fundamenta ejus in mon-
tibus sandis &c. eius nempe Sionis , ut
mox sequitur, si ve Urbis Jerusalem , ex-
structse partim super montem Sion, par-
tim super Moriam ; generis diserepantia
in textu hebraeo nomen inter masculi-
nurn,& urbemijerusalem foem.explicatio-
ni huic neutiquam adversante.
Hanc merito & in Graeco N. T. textu
attentionem adhibendam esie elucet pariter
ex Mattb. 17. «u. 17. al. i8- Kcd έπετίμγσεν
αυτω ο ϊησχς , κα/ έ^λ-9-εν αττ’αυτκ το <Sou-
μόνιον , Et increpavit illud JESUS , &
exiit ab eo daemonium. Vulg. increpavit
illum. Relativum α’υτω equidem utrique.
Lunatico , & daemonio j sed loco Mat-
thaei cum Marci c. g. v. 25. & Lucae c. 9.
Ό.42. collato , non nisi daemonio conve-
nire poise videtur , quod proin increpa-
vit Dominus. Apoc. 20. v. 4. Et vidi se-
des, & sederunt super eas, & judicium
datum est illis , sc. animabus decollato-
rum , quarum postea primum nomina re-
censentur.
D 5tus.
Lingua Hebraa.
Relativum haud raro vel post aliud
simile , vel post Nomina, & Verba re-
dundare in S. Textu V.T. deprehenditur.
jjof.i.v.p,. Omnis locus, T??3?
!□ quem calcabit planta pedis ve-
stri illum. Heic i. u 17. ΕΠ1?
illis textui sacro superaddi manifestum est.
Lingua Graea.
Aft. 15. u 17. Omnes gentes, super
quas invocatum est nomen meum εττ’ Λ-
τχς fuper illas. Mattb. 21. ^.41. Κακκ?
κακώς αττολετΜ αυτκς Malos male per-
det eos. Utrumque his locis relativum,
pleonastice additum, illaeso sensu, non a-
nalogia, abelse poterat.
XL.
XLI.
Transponere nonnunquam pronomi-
na cum soleant Hebraei , quee posteriori
adjuncta sunt Substantivo , priori, quod
ad sensum, addantur neceise est. 1. Efd. 9.
X’. 14, An retrogrederemur, ut - - affi-
nitatem jungamus Dlpyrin Jpyp
Cum populis abominationum ifiis ? ubi
pronomen Π7ΝΠ priori Substantivo popu-
lis respondere palam conspicitur.
Rom. 7. Ό.24. idem trajedionis exem-
plum videre est: Infelix ego homo, τίς
(j.3 λυσετα^ ίκ τα σώματος τκ Φαυατκ τκτκ ;
quis me liberabit de corpore mortis hujus?
i. e. ab hoc corpore mortis, vel potius
(per Num. XXI.) mortali.
XLII.
Si aliquando relativum ad conse-
quens, {eu id, quod posterius sacro in
textu occurrit, referri in hac lingua de-
bere attendamus, ambigua non raro loca
illustrari fatebimur. Num. 24. *o. 17.
□ί£ Nb ί nny Nb i ijnhn vide-
bo eum, sed non modo : intuebor illum,
sed non prope, illun scilicet, de quo mox
didurussum: orietur Stella exjacob &c.
quae Stella Christus est Mellias. Pf. 86.
Heb. 87· ν· T- Fundamenta ejus in mon-
tibus sandis &c. eius nempe Sionis , ut
mox sequitur, si ve Urbis Jerusalem , ex-
structse partim super montem Sion, par-
tim super Moriam ; generis diserepantia
in textu hebraeo nomen inter masculi-
nurn,& urbemijerusalem foem.explicatio-
ni huic neutiquam adversante.
Hanc merito & in Graeco N. T. textu
attentionem adhibendam esie elucet pariter
ex Mattb. 17. «u. 17. al. i8- Kcd έπετίμγσεν
αυτω ο ϊησχς , κα/ έ^λ-9-εν αττ’αυτκ το <Sou-
μόνιον , Et increpavit illud JESUS , &
exiit ab eo daemonium. Vulg. increpavit
illum. Relativum α’υτω equidem utrique.
Lunatico , & daemonio j sed loco Mat-
thaei cum Marci c. g. v. 25. & Lucae c. 9.
Ό.42. collato , non nisi daemonio conve-
nire poise videtur , quod proin increpa-
vit Dominus. Apoc. 20. v. 4. Et vidi se-
des, & sederunt super eas, & judicium
datum est illis , sc. animabus decollato-
rum , quarum postea primum nomina re-
censentur.
D 5tus.