22 Partis I. Sectio I.
$■0* Propositio IV. Ens non modo exter-
nam , fed & internam pojji/dlitatem habet. Vel
effim datur imposslbilitas interna prater ex-
ternam , vel non datur ; (i non datur impossi-
bilitas interna, ea, quae impossibilia sunt,
ideo dunraxat impossibilia (unt , quia nec
a Deo effici possunt , atque ideo tantum a
Deo effici nequeunt, quia Dei potentia iis
efficiendis impar est ; non autem ideo, quia
intrinseeus ad existendum inepta siant : tota
igitur eo um imposslbilitas in sola impotentia,
seu imbecillitate quadam Dei (ita erit: ita ve-
ro omnipotentia Dei manifeste evertitur i sic
enim res fere innumera, qua omnino possi-
biles forent, si modo a Deo produci posTent,
erunt impossibiles, quia Deus efficacitate ad
eas producendas sufficiente destituitur. Quo-
niam igitur tam absurdum conse&arium ad-
mitti non potest , patet, prater impossibili-
tatem externam omnino etiam internam ad-
mittendam esse, atque ita quidem, ut, si-
quidem impossibilia ad Dei potentiam referan-
tur, sola eorum imposslbilitas interna tota ratio
impossibilitatis extern® sit. Sed si imposslbilitas
interna datur,profedo etiam poslibilitatem in-
ternam dari necesse est: imposslbilitas enim &
possibilitas (unt contradidoria; cum una po-
sira , altera tollatur, atque una sublata, al-
tera ponatur (22) : sicut igitur impossibili-
tas externa est negatio possibilitatis externae
(cum enim h®c sit positivum quid, illa debet
esse negatio , ut ex n. 19 patet ), ita quoque
necesse est, impossibilitatem internam essene-
g:tionem possibilitatis intern® : nam si ipsa
quoque negatio possibilitatis tantum extern®
soret, ea Jam non interna , sed ipsissima
ex-
$■0* Propositio IV. Ens non modo exter-
nam , fed & internam pojji/dlitatem habet. Vel
effim datur imposslbilitas interna prater ex-
ternam , vel non datur ; (i non datur impossi-
bilitas interna, ea, quae impossibilia sunt,
ideo dunraxat impossibilia (unt , quia nec
a Deo effici possunt , atque ideo tantum a
Deo effici nequeunt, quia Dei potentia iis
efficiendis impar est ; non autem ideo, quia
intrinseeus ad existendum inepta siant : tota
igitur eo um imposslbilitas in sola impotentia,
seu imbecillitate quadam Dei (ita erit: ita ve-
ro omnipotentia Dei manifeste evertitur i sic
enim res fere innumera, qua omnino possi-
biles forent, si modo a Deo produci posTent,
erunt impossibiles, quia Deus efficacitate ad
eas producendas sufficiente destituitur. Quo-
niam igitur tam absurdum conse&arium ad-
mitti non potest , patet, prater impossibili-
tatem externam omnino etiam internam ad-
mittendam esse, atque ita quidem, ut, si-
quidem impossibilia ad Dei potentiam referan-
tur, sola eorum imposslbilitas interna tota ratio
impossibilitatis extern® sit. Sed si imposslbilitas
interna datur,profedo etiam poslibilitatem in-
ternam dari necesse est: imposslbilitas enim &
possibilitas (unt contradidoria; cum una po-
sira , altera tollatur, atque una sublata, al-
tera ponatur (22) : sicut igitur impossibili-
tas externa est negatio possibilitatis externae
(cum enim h®c sit positivum quid, illa debet
esse negatio , ut ex n. 19 patet ), ita quoque
necesse est, impossibilitatem internam essene-
g:tionem possibilitatis intern® : nam si ipsa
quoque negatio possibilitatis tantum extern®
soret, ea Jam non interna , sed ipsissima
ex-