de Natura Entis Generatim. 125
esse ( 2 r $ & 2 i 6 ): thoc autem utique absque omni
contradictione fieri potest. Patet proinde, tumLeib-
nitzianos, tum Newtonianos a vero aberrasse , quod
veram similitudinem a vera identitate, & dissimili-
tudinem a diversitate non dissinxerint (217), atque
adeo, si unus hic error corrigatur, totam illorum
controversiam transaAam sublatamque esse.
221. SCHOLION II. Denique ex omnibus iis,
quat haftenus inde an. 191. didia sinit, apparer,
identitatem, cujus definitionem citato loco dedimus,
refte appellari posse identitatem rationis. liate enim
identitas datur inter res distimftas, &, est vel identi-
tas qualitatis, vel identitas quantitatis, adeo, util-
ia hoc, sensu eadem esse dicantur, quorum vel quali-
tas, vel quantitas eadem est (205): omnis autem
identitas, si nativam hujus vocabuli potestatem ac
signisicationem spedremus, est unitas aliqua: & pro-
inde si plures res distincta: eandem qualitatem aut
quantitatem habeant, unam qualitatem, aut quanti-
tatem esse necesse est, quse simul in rebus illis omni-
bus insit. Evidens vero est , hoc nulla ratione fieri
posse, cum rerum distimftarum qualitates & quanti-
tates non modo distinclas, sed & diversas esse neces-
se sit (200): perspicuum adeo est, identitatem il-
lam qualitatis & quantitatis realem esse non posse.
Est igitur identitas aliqua, quae tantummodo per ope-
ram mentis efficitur: nimirum per ideas abstracftas,
quibus rerum distimftarum qualitates aut quantitates
distimftse absque differentiis suis, atque adeo instar.
unius qualitatis aut quantitatis reprasentantur. At-
que sic quoque ipsa determinationum istarum subje-
dta eadem fiunt: sient enim qualitates & quantitates
rerum a suis diseriminibus cogitatione secernere pos-
sumus, ita quoque res ipsas cum Tolis qualitatibus
aut quantitatibus, in quibus conveniunt, & quas
H $ co-
esse ( 2 r $ & 2 i 6 ): thoc autem utique absque omni
contradictione fieri potest. Patet proinde, tumLeib-
nitzianos, tum Newtonianos a vero aberrasse , quod
veram similitudinem a vera identitate, & dissimili-
tudinem a diversitate non dissinxerint (217), atque
adeo, si unus hic error corrigatur, totam illorum
controversiam transaAam sublatamque esse.
221. SCHOLION II. Denique ex omnibus iis,
quat haftenus inde an. 191. didia sinit, apparer,
identitatem, cujus definitionem citato loco dedimus,
refte appellari posse identitatem rationis. liate enim
identitas datur inter res distimftas, &, est vel identi-
tas qualitatis, vel identitas quantitatis, adeo, util-
ia hoc, sensu eadem esse dicantur, quorum vel quali-
tas, vel quantitas eadem est (205): omnis autem
identitas, si nativam hujus vocabuli potestatem ac
signisicationem spedremus, est unitas aliqua: & pro-
inde si plures res distincta: eandem qualitatem aut
quantitatem habeant, unam qualitatem, aut quanti-
tatem esse necesse est, quse simul in rebus illis omni-
bus insit. Evidens vero est , hoc nulla ratione fieri
posse, cum rerum distimftarum qualitates & quanti-
tates non modo distinclas, sed & diversas esse neces-
se sit (200): perspicuum adeo est, identitatem il-
lam qualitatis & quantitatis realem esse non posse.
Est igitur identitas aliqua, quae tantummodo per ope-
ram mentis efficitur: nimirum per ideas abstracftas,
quibus rerum distimftarum qualitates aut quantitates
distimftse absque differentiis suis, atque adeo instar.
unius qualitatis aut quantitatis reprasentantur. At-
que sic quoque ipsa determinationum istarum subje-
dta eadem fiunt: sient enim qualitates & quantitates
rerum a suis diseriminibus cogitatione secernere pos-
sumus, ita quoque res ipsas cum Tolis qualitatibus
aut quantitatibus, in quibus conveniunt, & quas
H $ co-