Burkhäuser, Nikolaus; Göbhardt, Tobias [Oth.]; Nitribitt, Franz Ernst [Oth.]: Institutiones Metaphysicae (Pars 3): De Deo, Sive Theologia Naturalis (Bambergae Et Wirceburgi: Sumptibus Tobiae Goebhardt, 1774) [VD18 90785061]

de Existentia Dei. 7
ratione siifficiente existerent: quod cum absurdum
sit, evidens est, totam illam seriem, atque adeo to-
tam illam hypothesin nihilominus absurdam, & im-
possibil&m effe, etiamsi absolute series aliqua rerum
insinita effe posset. Vide inOntologia n. 489.
1) Sed, reponet fortaffe aliquis, posita anima-
rum nostrarum immortalitate, series infinita aduum
vitalium, cognitionum scilicet & volitionum, in iis-
dem admitti debet: poterit ergo etiam series infinita
aliarum rerum paulatim exiflere. At manifestum
esl, antecedens hujus argumentationis prorsus falsum
esse Inprimis enim vita anima absolute per adus
vitales eosdem perpetuo perseverantes sine fine con-
tinuari potest, quin ab anima novos identidem adus
vitales alios effici neceffe sit. Deinde etiamsi ab ani-
ma novi identidem adus vitales sine fine produci di-
cantur, nunquam tamen numerus eorum aduum in-
finitus erit, sicut quoque numerus annulorum in
catena nunquam futurus effiet infinitus, etiamsi novi
identidem annuli sine fine prioribus adnederentur.
Nam si numerus ille aduum aliquando infinitus fo-
ret, ut cstera taceam , series illa nunquam ita re-
grediendo percurri poffet, ut tandem ad adum pri-
mum perveniretur' id quod evidenter absurdum ess.
Tantundem enim ultimum in quavis serie didat a
primo, quantum issud ab illo dislat: ac proinde si
in serie illa aduum inter primum & ultimum tot
medii intercessissent, ut regrediendo ab ultimo nun-
quam perveniri ad primum posset, profedo etiam
progrediendo a primo nunquam perveniri ad ulti-
mum potuisset, & tamen , quia jam omnes extitis-
sent, reipsa jam a primo ad ultimum perventum es-
set. Itaque sic potius confirmatur, seriem illam in-
finitam entium, in qua athei persugium qusrunt,
prorsus impossibilem esse. Et denique etiamsi seriem
A 4 il-