202 Partis III. Sectio H.
213. Propositio VI. Quidquid Deus vult,
id ferio, & voluntate faltem assective efficaci vult.
Nam velle aliquid, & id tamen non serio vel-
le? nec habere animum media ad id consequen-
dum idonea vereque sufficientia adhibendi, lu-
culenta imperfe&io est, qux* nonnisi ex im-
perfectione intelledus & voluntatis, vel ex
horrore difficultatis, vel ex conscientia pro-
pria: impotentia: & imbecillitatis, vel ex cog-
nita irnpossibilitate objedi oriri potest. Deus
autem gaudet intellestu & voluntate infinite
perfedta, simulque omnipotens, & vi agendi
infinita proditus est (127 & 129), adeoque
in agendo nullam sentire difficultatem potest;
neque potest impossibile aliquid velle, cum
impossibile nullam rationem veri boni habeat
(2op): patet igitur, eum nihil velle poiTe,
quod non serio, & voluntate saltem affective
essicaci velit (192).
214. Propositio VII. Deus nonnifi a se
ipfio ad volendum & agendum determinaripoteft. Deus
enim in nullo prorsus genere ab ullo alio ente
dependere potest (104): dependeret autem
in volendo & agendo ab alio ente, liquando
ab alio ente ad volendum & agendum deter-
minaretur: evidens igitur est, eum a nullo
alio ente, adeoque nonnisi a se ipso ad volen-
dum & agendum determinari poste.
21 s. Corollarium. Patet igitur, vo-
luntatem Divinam non posse cogi, adeoque
liberam esse a coa&ione & necessirate externa,
Deumque omnia, qux vult, & agit, sponte
velle & agere (Psych»247> 2sO, & 260).
Sed jam quaritur, an voluntas Dei etiam libe-
ra sit ab omni necessitate interna? respondeo: aliqua
Deus
213. Propositio VI. Quidquid Deus vult,
id ferio, & voluntate faltem assective efficaci vult.
Nam velle aliquid, & id tamen non serio vel-
le? nec habere animum media ad id consequen-
dum idonea vereque sufficientia adhibendi, lu-
culenta imperfe&io est, qux* nonnisi ex im-
perfectione intelledus & voluntatis, vel ex
horrore difficultatis, vel ex conscientia pro-
pria: impotentia: & imbecillitatis, vel ex cog-
nita irnpossibilitate objedi oriri potest. Deus
autem gaudet intellestu & voluntate infinite
perfedta, simulque omnipotens, & vi agendi
infinita proditus est (127 & 129), adeoque
in agendo nullam sentire difficultatem potest;
neque potest impossibile aliquid velle, cum
impossibile nullam rationem veri boni habeat
(2op): patet igitur, eum nihil velle poiTe,
quod non serio, & voluntate saltem affective
essicaci velit (192).
214. Propositio VII. Deus nonnifi a se
ipfio ad volendum & agendum determinaripoteft. Deus
enim in nullo prorsus genere ab ullo alio ente
dependere potest (104): dependeret autem
in volendo & agendo ab alio ente, liquando
ab alio ente ad volendum & agendum deter-
minaretur: evidens igitur est, eum a nullo
alio ente, adeoque nonnisi a se ipso ad volen-
dum & agendum determinari poste.
21 s. Corollarium. Patet igitur, vo-
luntatem Divinam non posse cogi, adeoque
liberam esse a coa&ione & necessirate externa,
Deumque omnia, qux vult, & agit, sponte
velle & agere (Psych»247> 2sO, & 260).
Sed jam quaritur, an voluntas Dei etiam libe-
ra sit ab omni necessitate interna? respondeo: aliqua
Deus