Burkhäuser, Nikolaus; Göbhardt, Tobias [Oth.]; Nitribitt, Franz Ernst [Oth.]: Institutiones Metaphysicae (Pars 3): De Deo, Sive Theologia Naturalis (Bambergae Et Wirceburgi: Sumptibus Tobiae Goebhardt, 1774) [VD18 90785061]

ai9 Partis IIT, Sectio II.
240* Propositio XIX. Deus voluntate an-
tecedente creaturis rationalibus cupit felicitatem, qua
in diftin£tiffim^cognitioneperfe£ti[]imoque amore ipfius
fitafit. Cum enim Deus bonum purum atque
infinitum sit, evidens est, maximam, qua
creatura? rationales frui possint, voluptatem
esse illam, quae ex distindissima cognitione &
perfedissimo amore Dei redundat, ac proinde
quoque summam, cujus capaces sunt, felici-
tatem in tali cognitione & amore Dei sitam
esse: imo evidens est, nonnisi talem felicita-
tem felicitati Divina; simillimam esse posse
(216, 217, & 221). Cum igitur Deus vo-
luntate antecedente creaturis rationalibus feli-
citatem summam, adeoque felicitati su te quam
simillimam cupiat (237 & pra^ced.), in aper-
to est, eum eadem voluntate illis cupere feli-
citatem, qua? in distindtiflima cognitione per-
fedissimoque amore ipsius sita sit.
241. Corollarium. Deus igitur volun-
tate antecedente cupit gloriam suam (201 &
202), sed tanquam aliquid, quod creaturis
rationalibus bonum sit.
242. Scholion. In hac propositione locutu*
tantum sum de diftinclissima cognitione & perfessiffimo
amore, cujus unaquaeque creatura rationalis absolute
capax est.
243. Propositio XX. Deus voluntate an-
tecedente vult, ui creatur ce rationales fummam felici-
tatem in diftincliffima cognitione perfecliffimoque amo-
re ipfiusfitam libero ipfius amore mereantur. Nam
si creaturae rationales summam illam felicita-
tem liberis suis asionibus mereantur, ipste il-
lius (altem ex parte audores sune, adeoque in