Burkhäuser, Nikolaus; Göbhardt, Tobias [Bearb.]; Nitribitt, Franz Ernst [Bearb.]: Institutiones Metaphysicae (Pars 3): De Deo, Sive Theologia Naturalis (Bambergae Et Wirceburgi: Sumptibus Tobiae Goebhardt, 1774) [VD18 90785061]

de Natura Dei.

271

in ipsa necessario tendit, at non necessario uno po-
tius, quam alio modo, i. e. non necessario potius
per modum volitionis, quam nolitionis, aut potius
per modum nolitionis, quam volitionis. Sed jam
ha>c obscuriora sunt, quam ut a nobis satis parspicue
explicari possint.
316. Propositio XL VII. Deus nomisi unam
voluptatem, eandemque perpetuam & immutabilem
absque omni tcedio habet. Deus enim ex conside-
ratione sui iplius infinitam voluptatem perci-
pit (216): cum igitur infinitum augeri ne-
queat, in aperto ess, prxter illam volupta-
tem in Deo nullam aliam esse polle , ac pro-
inde revera nonnisi unam voluptatem in ipso
esse. Deinde cum Deus prorsus immutabilis
sit, seque perpetuo distindissime & perfedisi.
sime cognoscat, nullaque voluptas alia adjici
ad illam possit, quam Deus ex cognitione sui
iplius percipit, evidens quoque est, eandem
voluptatem perpetuam prorsusque immutabi-
lem esse. Et denique cum voluptas infinita
omni limite careat, atque adeo cum priva-
tione voluptatis conjungi nequeat, perspi-
cuum etiam est, unam illam perpetuam & im-
mutabilem voluptatem Dei nullo cum tsedio
conjun&am esse posse
317. Corollarium. Voluptas igitur,
quam Deus ex cognitione rerum creatarum
percipit (22$), non potest esse peculiaris vo-
luptas reipsa distincffa ab illa, quam Deus cx
cognitione sui ipsius percipit Q 2; 1).
318. Scholion. Nimirum ut unus est a<ftus
infinite perfedus, quo Deus se ipsum tum in se ip-
so, tum in rebus creatis, & istas tum in iisdem ip-
sis?