DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.37592#0137
Przypisy
1 T. Dobrowolski, Polskie malarstwo po-
rtretowe. Ze studiów nad sztuką epoki
sarmatyzmu, Kraków 1948.
2 Pierwszym wprowadzeniem w zagad-
nienie sarmatyzmu był o dwa lata wcześ-
niej wydany tom: T. Mańkowski, Gene-
alogia sarmatyzmu, Warszawa 1946, któ-
ry recenzował T. Dobrowolski w „Biu-
letynie Historii Sztuki i Kultury”, IX,
1947, s. 189-392. Zjawiska należące do
kręgu sarmatyzmu znalazły się w gene-
ralnej historii malarstwa polskiego: M.
Walicki, Malarstwo Polskie. Gotyk - Re-
nesans- Wczesny Maniery zm. Warszawa
1961 oraz M. Walicki, W. Tomkiewicz
(wstęp) i A. Ryszkiewicz (katalog). Ma-
larstwo Polskie. Maniery zm - Barok,
Warszawa 1971. Pierwszym zagranicz-
nym studium poświęcoonym zagadnie-
niu portretu sarmackiego jest: L. I. Ta-
nanajewa, Sarmackij portret. Iz istorii
polskovo portreta epochi barokko, Mosk-
wa 1979.
3 Wyliczam tylko ważniejsze: Portret
polski XVII i XVIII wieku. Katalog
wystawy. Muzeum Wielkopolskie w Po-
znaniu 1948; Katalog wystawy. Portret
polski XVII i XVIII wieku. Muzeum
Ziemi Tarnowskiej, Tarnów 1947; W.
Drecka, Wystawa polskiego portretu
XVII i XVIII w. Przewodnik Muzeum
w Łowiczu, Warszawa 1962; Portret
sarmacki XVII-XVIII w., opr. M. Boh-
dziewicz, J. Klotowska, Katalog wysta-
wy, Łódź 1967; Portret polski XVII
i XVIII wieku, Katalog wystawy pod
red. J. Ruszczycówny, Muzeum Naro-
dowe w Warszawie 1977; J. Kruszelni-
cka. Portret na ziemi chełmińskiej. Muze-
um Okręgowe w Toruniu 1982, część
I Wstęp, część II Katalog. Wydano też
wiele katalogów zbiorów stałych, m.in.:
Portrety osobistości znajdujące się w poko-
jach i galerii pałacu w Wilanowie. Kata-
log. Warszawa 1967, jego albumową
kontynuacją jest W. Fijałkowskiego i I.
Voisé, Portrety polskie w galerii Wila-
nowskiej, Warszawa 1978. Wśród naj-
ważniejszych sympozjów wymienić na-
leży odbyte w 1983 II Seminarium Nie-
dzickie, które zaowocowało tomem:
„Seminarium Niedzickie” II, Portret
typu sarmackiego w wieku XVII w Polsce,
Czechach, na Słowacji i na Węgrzech,
pod red. E. Snieżyńskiej-Stolot, Kra-
ków 1985, oraz doroczną Sesję Stowa-
rzyszenia Historyków Sztuki w 1986,
której pokłosiem jest tom: Portret. Funk-
cja —forma - symbol. Warszawa 1990.
4 M. Gębarowicz, Portret XVI-XVIII
wieku we Lwowie. Wrocław 1969; P.
Bielecki, Ukrainskaja portretnaja żywo-
pis, Moskwa 1981; na marginesie tej
pracy powstały rozważania J. K. Ostro-
wski, Czy istniał kozacki barok? O nowej
książce Platona Bieleckiego, „Biuletyn
Historii Sztuki” XLVI, 1984,. s.
415-418.
5 Ogromne znaczenie miała krakowska
wystawa zrealizowana przez Marka Ros-
tworowskiego, której pokłosiem stały się
dwa tomy: Polaków portret własny, pod
red. M. Rostworowskiego, T. Ilustracje,
Warszawa 1983, t. II Opisanie ilustracji.
Warszawa 1986. Już po napisaniu tego
tekstu została otwarta w Muzeum Naro-
dowym w Warszawie ważna wystawa,
której pokłosiem stał się katalog: Gdzie
I37
1 T. Dobrowolski, Polskie malarstwo po-
rtretowe. Ze studiów nad sztuką epoki
sarmatyzmu, Kraków 1948.
2 Pierwszym wprowadzeniem w zagad-
nienie sarmatyzmu był o dwa lata wcześ-
niej wydany tom: T. Mańkowski, Gene-
alogia sarmatyzmu, Warszawa 1946, któ-
ry recenzował T. Dobrowolski w „Biu-
letynie Historii Sztuki i Kultury”, IX,
1947, s. 189-392. Zjawiska należące do
kręgu sarmatyzmu znalazły się w gene-
ralnej historii malarstwa polskiego: M.
Walicki, Malarstwo Polskie. Gotyk - Re-
nesans- Wczesny Maniery zm. Warszawa
1961 oraz M. Walicki, W. Tomkiewicz
(wstęp) i A. Ryszkiewicz (katalog). Ma-
larstwo Polskie. Maniery zm - Barok,
Warszawa 1971. Pierwszym zagranicz-
nym studium poświęcoonym zagadnie-
niu portretu sarmackiego jest: L. I. Ta-
nanajewa, Sarmackij portret. Iz istorii
polskovo portreta epochi barokko, Mosk-
wa 1979.
3 Wyliczam tylko ważniejsze: Portret
polski XVII i XVIII wieku. Katalog
wystawy. Muzeum Wielkopolskie w Po-
znaniu 1948; Katalog wystawy. Portret
polski XVII i XVIII wieku. Muzeum
Ziemi Tarnowskiej, Tarnów 1947; W.
Drecka, Wystawa polskiego portretu
XVII i XVIII w. Przewodnik Muzeum
w Łowiczu, Warszawa 1962; Portret
sarmacki XVII-XVIII w., opr. M. Boh-
dziewicz, J. Klotowska, Katalog wysta-
wy, Łódź 1967; Portret polski XVII
i XVIII wieku, Katalog wystawy pod
red. J. Ruszczycówny, Muzeum Naro-
dowe w Warszawie 1977; J. Kruszelni-
cka. Portret na ziemi chełmińskiej. Muze-
um Okręgowe w Toruniu 1982, część
I Wstęp, część II Katalog. Wydano też
wiele katalogów zbiorów stałych, m.in.:
Portrety osobistości znajdujące się w poko-
jach i galerii pałacu w Wilanowie. Kata-
log. Warszawa 1967, jego albumową
kontynuacją jest W. Fijałkowskiego i I.
Voisé, Portrety polskie w galerii Wila-
nowskiej, Warszawa 1978. Wśród naj-
ważniejszych sympozjów wymienić na-
leży odbyte w 1983 II Seminarium Nie-
dzickie, które zaowocowało tomem:
„Seminarium Niedzickie” II, Portret
typu sarmackiego w wieku XVII w Polsce,
Czechach, na Słowacji i na Węgrzech,
pod red. E. Snieżyńskiej-Stolot, Kra-
ków 1985, oraz doroczną Sesję Stowa-
rzyszenia Historyków Sztuki w 1986,
której pokłosiem jest tom: Portret. Funk-
cja —forma - symbol. Warszawa 1990.
4 M. Gębarowicz, Portret XVI-XVIII
wieku we Lwowie. Wrocław 1969; P.
Bielecki, Ukrainskaja portretnaja żywo-
pis, Moskwa 1981; na marginesie tej
pracy powstały rozważania J. K. Ostro-
wski, Czy istniał kozacki barok? O nowej
książce Platona Bieleckiego, „Biuletyn
Historii Sztuki” XLVI, 1984,. s.
415-418.
5 Ogromne znaczenie miała krakowska
wystawa zrealizowana przez Marka Ros-
tworowskiego, której pokłosiem stały się
dwa tomy: Polaków portret własny, pod
red. M. Rostworowskiego, T. Ilustracje,
Warszawa 1983, t. II Opisanie ilustracji.
Warszawa 1986. Już po napisaniu tego
tekstu została otwarta w Muzeum Naro-
dowym w Warszawie ważna wystawa,
której pokłosiem stał się katalog: Gdzie
I37