DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.37592#0146
getrie polskie, „Śreniowiecze. Studia
o Kulturze” III, 1966, s. 18-70; J. Gado-
mski, Imaginaes Beatae Mariae Virginis
gratiosae. Małopolski typ Hodegeterii
z XV wieku, „Folia Historiae Artium”
XXII, 1986, s. 29-47.
146 E. Snieżyńska-Stolot, Geneza, styl
i historia obrazu Matki Boskiej Częs-
tochowskiej, „Folia Historiae Artium”
IX, 1973, s. 5-42; A. Różycka-Bryzek i J.
Gadomski, Obraz Matki Boskiej Częs-
tochowskiej w świetle badań historii sztu-
ki, „Studia Claromontana” V, 1984, s.
27-50; M. Kornecki, Matka Boska Pol-
ska. Adaptacja i rozpowszechnienie typu
ikonograficznego obrazu Matki Boskiej
Śnieżnej od XVI do XVIII wieku, (w:)
Dzieje Lubelszczyzny, t. VI, Między
Wschodem a Zachodem, cz. III Kultura
artystyczna. Lublin 1992, s. 365-398.
147 Chrzanowski, Kornecki o.c. s. 449.
Zob. też dwa artykuły E. Iwanoyko,
Ikona św. Jerzego szkoły nowogrodzkiej
w zbiorach prywatnych w Poznaniu, „Ze-
szyty Naukowe Uniwersytetu Poznań-
skiego” XXXI, „Historia Sztuki” Z. 3,
1961, s. 3-19 oraz Deesis moskiewska
z pierwszej połowy XVII wieku w zbio-
rach prywatnych w Poznaniu, tamże s.
21-46.
148 T. Chrzanowski, M. Kornecki, Złot-
nictwo Toruńskie. Studium o wyrobach
cechu toruńskiego od wieku XIV do 1832
roku. Warszawa 1988, s. 103 n. Bardzo
cenne studium M. Karpowicza, Uwagi
o aplikacjach na obrazy i o roli sreber
w dawnej Rzeczypospolitej, „Rocznik
Historii Sztuki” XVI, 1986, s. 123-157
jest - w odniesieniu do sukienek na
obrazy zbytnio, jak zreszą przewaga pol-
skich prac naukowych, zokcydentalizo-
wana. Nie ulega wątpliwości, że moda
pokrywania obrazów srebrnymi okrycia-
mi przyszła do nas ze Wschodu, gdzie
była rozpowszechniona już w głębokim
średniowieczu.
149 Niezwykłym zabytkiem, jakże zna-
miennym dla religijności staropolskiej,
ale także poczucia stanowego szlachty, to
epitafium Jerzego Rudomina Dusiat-
skiego i jego towarzyszy z chorągwi
husarskiej poległych pod Chocimem,
znajdujące się w kościele parafialnym
w Nowogródku (reprodukowane, bez
podstawowego wyjaśnienia „kto zacz?”
w: Plastika Bielarusi XII-XVIII stag-
godiu, Mińsk 1983, il. 165. Płaskorzeźba
ukazuje tu grono klęczących w pozycji
modlitewnej towarzyszy pancernych,
którzy są pozbawieni głów: te, ścięte
przez „pohańców”, leżą u ich stóp. Są to
bowiem rycerze, ale specjalni - to milites
christiani stający w potrzebie dla obrony
przedmurza świata łacińskiego.
o Kulturze” III, 1966, s. 18-70; J. Gado-
mski, Imaginaes Beatae Mariae Virginis
gratiosae. Małopolski typ Hodegeterii
z XV wieku, „Folia Historiae Artium”
XXII, 1986, s. 29-47.
146 E. Snieżyńska-Stolot, Geneza, styl
i historia obrazu Matki Boskiej Częs-
tochowskiej, „Folia Historiae Artium”
IX, 1973, s. 5-42; A. Różycka-Bryzek i J.
Gadomski, Obraz Matki Boskiej Częs-
tochowskiej w świetle badań historii sztu-
ki, „Studia Claromontana” V, 1984, s.
27-50; M. Kornecki, Matka Boska Pol-
ska. Adaptacja i rozpowszechnienie typu
ikonograficznego obrazu Matki Boskiej
Śnieżnej od XVI do XVIII wieku, (w:)
Dzieje Lubelszczyzny, t. VI, Między
Wschodem a Zachodem, cz. III Kultura
artystyczna. Lublin 1992, s. 365-398.
147 Chrzanowski, Kornecki o.c. s. 449.
Zob. też dwa artykuły E. Iwanoyko,
Ikona św. Jerzego szkoły nowogrodzkiej
w zbiorach prywatnych w Poznaniu, „Ze-
szyty Naukowe Uniwersytetu Poznań-
skiego” XXXI, „Historia Sztuki” Z. 3,
1961, s. 3-19 oraz Deesis moskiewska
z pierwszej połowy XVII wieku w zbio-
rach prywatnych w Poznaniu, tamże s.
21-46.
148 T. Chrzanowski, M. Kornecki, Złot-
nictwo Toruńskie. Studium o wyrobach
cechu toruńskiego od wieku XIV do 1832
roku. Warszawa 1988, s. 103 n. Bardzo
cenne studium M. Karpowicza, Uwagi
o aplikacjach na obrazy i o roli sreber
w dawnej Rzeczypospolitej, „Rocznik
Historii Sztuki” XVI, 1986, s. 123-157
jest - w odniesieniu do sukienek na
obrazy zbytnio, jak zreszą przewaga pol-
skich prac naukowych, zokcydentalizo-
wana. Nie ulega wątpliwości, że moda
pokrywania obrazów srebrnymi okrycia-
mi przyszła do nas ze Wschodu, gdzie
była rozpowszechniona już w głębokim
średniowieczu.
149 Niezwykłym zabytkiem, jakże zna-
miennym dla religijności staropolskiej,
ale także poczucia stanowego szlachty, to
epitafium Jerzego Rudomina Dusiat-
skiego i jego towarzyszy z chorągwi
husarskiej poległych pod Chocimem,
znajdujące się w kościele parafialnym
w Nowogródku (reprodukowane, bez
podstawowego wyjaśnienia „kto zacz?”
w: Plastika Bielarusi XII-XVIII stag-
godiu, Mińsk 1983, il. 165. Płaskorzeźba
ukazuje tu grono klęczących w pozycji
modlitewnej towarzyszy pancernych,
którzy są pozbawieni głów: te, ścięte
przez „pohańców”, leżą u ich stóp. Są to
bowiem rycerze, ale specjalni - to milites
christiani stający w potrzebie dla obrony
przedmurza świata łacińskiego.