DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26593#0230
2l8
VONDEL EN DE TURKEN.
Krachtdadig zet onze dichter zijnen held aan het
zwaard tegen den vijand van het Christendom aan te
gorden :
Welaen, Mauritius, de k rij ghs trom pet gesteecken.
Gedoogli niet, dat dees vloeck voortaen bij ons gebreken
Meer steden winn’ dan door zijn eige dapperkeit.
De voormalige Gouverneur van Brazilië heeft vroeger
<( menscheneters » getemd. Hij heeft « Wilden, woest van
aert, verslinders van den vreemde, die geen menschen,
maer een ongediert geleken, bestreden. » Hij is dus de
man, om de Turken te keer te gaan.
« Waeck op, waeck op, en roep uw ridderschap by een,
De jongste noot verdaeght de noothulp in ’t gemeen.
Het eilant Ivrete, met zijn hondert steên, loopt ledigh.
De zeeleeu van Sint-Marck, en ’t noit gekrenckt Venedigh
Kan naulijxs tegenstaen, en Hongarye schreit
Om noothulp in den brant, die ’t korenlant afweit.
Verdaegh uw kruisorde, om in schaduw van Godts stander
Te kampen voor ’t geloof. De zevenste Alexander
Biet rustigh u de hand, van verre uit Engieborgh.
Het hooft van Oostenrijck, gewapent met zijn zorgh,
Beklaeght zich, dat men draele, en hem, der Duitschen wachter,
In ste van onderstant, noch laegen leght van achter;
Niet anders of ’t geloof, het kruisgeloof, geen trou,
Geen liefde op d’aerde vont, en of men Christus wou,
Niet als de Heiden, met een helsche speer van voren
Maer recht van achter ’t hart, gehecht aen ’t kruis, doorbooren.
Mauritius zal dien vadermoord beletten. Hij zal den
keizer beschermen, en « in den keizer gansch Europe. »
Heeft Perseus eene rnaeght, gebonden aen de rots,
voor ’t zeegedrocht beschut, gelukte het Hercules « een
ossendief, een slang, een leeu, een ondier te kneuzen, »
« Hoe veele slangen, hoe veel rovers, hoe veel reuzen,
Zult ghy vernielen, op dien braven oorloghstocht.
Hoe veele maeghden, naeckt en bloot ter merckt gebroght,
VONDEL EN DE TURKEN.
Krachtdadig zet onze dichter zijnen held aan het
zwaard tegen den vijand van het Christendom aan te
gorden :
Welaen, Mauritius, de k rij ghs trom pet gesteecken.
Gedoogli niet, dat dees vloeck voortaen bij ons gebreken
Meer steden winn’ dan door zijn eige dapperkeit.
De voormalige Gouverneur van Brazilië heeft vroeger
<( menscheneters » getemd. Hij heeft « Wilden, woest van
aert, verslinders van den vreemde, die geen menschen,
maer een ongediert geleken, bestreden. » Hij is dus de
man, om de Turken te keer te gaan.
« Waeck op, waeck op, en roep uw ridderschap by een,
De jongste noot verdaeght de noothulp in ’t gemeen.
Het eilant Ivrete, met zijn hondert steên, loopt ledigh.
De zeeleeu van Sint-Marck, en ’t noit gekrenckt Venedigh
Kan naulijxs tegenstaen, en Hongarye schreit
Om noothulp in den brant, die ’t korenlant afweit.
Verdaegh uw kruisorde, om in schaduw van Godts stander
Te kampen voor ’t geloof. De zevenste Alexander
Biet rustigh u de hand, van verre uit Engieborgh.
Het hooft van Oostenrijck, gewapent met zijn zorgh,
Beklaeght zich, dat men draele, en hem, der Duitschen wachter,
In ste van onderstant, noch laegen leght van achter;
Niet anders of ’t geloof, het kruisgeloof, geen trou,
Geen liefde op d’aerde vont, en of men Christus wou,
Niet als de Heiden, met een helsche speer van voren
Maer recht van achter ’t hart, gehecht aen ’t kruis, doorbooren.
Mauritius zal dien vadermoord beletten. Hij zal den
keizer beschermen, en « in den keizer gansch Europe. »
Heeft Perseus eene rnaeght, gebonden aen de rots,
voor ’t zeegedrocht beschut, gelukte het Hercules « een
ossendief, een slang, een leeu, een ondier te kneuzen, »
« Hoe veele slangen, hoe veel rovers, hoe veel reuzen,
Zult ghy vernielen, op dien braven oorloghstocht.
Hoe veele maeghden, naeckt en bloot ter merckt gebroght,