De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis (3: 11.1898)

HULSTERLOE IN REINAERT DE VOS. 417

dat ic u der waerheit iet messe :
dats een de meeste wildetnesse,
die men hevet in enich rike.
ic segghe u 00c ghewaerlike,
dat somwilen es een half jaer,
dat toten borne cornet daer
no weder man no wijf
no creature, die hevet lijf,
sonder die ule entre scuvuut,
die daer nestelen in dat cruut,
of enich ander voghelijn,
dat daerwaert gherne wilde sijn,
ende daer bi avonture lidet. >

Rein. II heeft korter :

« int oost van Vlaenderen staet
een bosch, dat heet Hulstelo. (1)
sijn rechte naem is also.
pijnt u wel tonthouden dit.
een water, heet Kriek enpit,
het staet daer bi, niet (2) ver van dan.
daer en coomt wijf noch man
dicke in enen halven iaer,

(so grote wildernis is daer)
sonder die ule ende die scufuut. »

In p (namelijk de prozabewerking) leest men (3) :

« Int oeste van vlaendere(n) staet een bosch en(de)
hiet kuiterloe en(de) een water hiet criekenput d(at)
leit daer bi. Dit is soe groten wildernisse dat daer
dicwile in enen helen iaer wijf noch ma(n) en cornet
sonder die wil en(de) die niet en wil die scouwet. »

Reinke de Vos (4) schrijft Hitsterlo.

(1) Vs. 2599.

(2) niet staat niet in het handschrift.

(3) Uitg. van Muller en Logeman, 1894, hl. 53

(4) Uitg. van Lubben, vs. 2441.