DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.26593#0432
3§ubto los
in
IReinaert öt ld00 (*)t
door Is. Teirlinck.
De geleerde vossenjacht is nog niet
geheel ten einde geloopen !
J.-F. WILLEMS.
]ET voorliefde schijnt de dichter van Reina er 11 [2)
het oord Hulsterloe te noemen. Op de vol-
' gende plaatsen vindt men dien naam :
« int Oostende van Vlaendren staet
een bosch. ende heet Hulsterloe. (3)
coninc, ghi moghet wesen vroe,
moochti onthouden dit :
een borne heet Kriekepit,
gaet suutwest niet verre danen.
here coninc, ghine dorft niet wanen,
(1) Dit artikel is een gedeelte eeDer studie, die uitsluitelijk over de
plaatsnamen van den Reinaert handelt en voor titel heeft: De Topo-
nymie van den Reinaert.
(2) Zoo noemen wij met Martin, de oude bewerking van den
Reinaert, namelijk het gedicht dat voor titel heeft : van den Vos
Reinaerde. Reinaert II is de jongere omwerking en voortzetting.
(3) Vs. 2577, uitgave van E. Martin, Paderborn, 1874. Wij geven
den tekst van dezen geleerde; echter Hulsterloe en vroe hebben wij
volgens de uitg. van Grater behouden; doch dit oe — 00.
in
IReinaert öt ld00 (*)t
door Is. Teirlinck.
De geleerde vossenjacht is nog niet
geheel ten einde geloopen !
J.-F. WILLEMS.
]ET voorliefde schijnt de dichter van Reina er 11 [2)
het oord Hulsterloe te noemen. Op de vol-
' gende plaatsen vindt men dien naam :
« int Oostende van Vlaendren staet
een bosch. ende heet Hulsterloe. (3)
coninc, ghi moghet wesen vroe,
moochti onthouden dit :
een borne heet Kriekepit,
gaet suutwest niet verre danen.
here coninc, ghine dorft niet wanen,
(1) Dit artikel is een gedeelte eeDer studie, die uitsluitelijk over de
plaatsnamen van den Reinaert handelt en voor titel heeft: De Topo-
nymie van den Reinaert.
(2) Zoo noemen wij met Martin, de oude bewerking van den
Reinaert, namelijk het gedicht dat voor titel heeft : van den Vos
Reinaerde. Reinaert II is de jongere omwerking en voortzetting.
(3) Vs. 2577, uitgave van E. Martin, Paderborn, 1874. Wij geven
den tekst van dezen geleerde; echter Hulsterloe en vroe hebben wij
volgens de uitg. van Grater behouden; doch dit oe — 00.