DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.4919#0435
Belege zu Kapitel II.
121*
i. Joh. Kameniates, über die Zerstörung von Thessalonich 18 (= 29)
ed. Leo Allatius, Symniicta II 229 [= ed. Bonn. 52712].
öl μεν γάρ αυτών τοις τόξοις, έτεροι δε χειροποίητα) βροντή των
λίθ-ων έχέχρηντο.
Die Stelle hat Bedeutung durch die Verbindung von Donner mit y.,
was als Regel die Verbindung mit αχ. voraussetzt, vgl. die Verbindung
mit δαπετής: Belege zu I 12a«. ß. 83. 96g. h. — Die bei Stephanus, The-
saurus genannte Stelle Joh. Cam. p. 22931 zu identifizieren, war mir nicht
möglich.
d) vom göttlichen im Gegensatz zum leiblichen (übergehend in die Be-
deutung des bildlichen).
a. Col. 2li: εν ώ και περιετμή&ητε περιτομγ/ άχειροποιήτω.
dazu αα. in Gramer, Catenae in NT. VI 3211 f.
ούκέτι εν μαχαίρα, φησίν, η περιτομή, «λλ' εν αύτώ τω
Χριστώ· ον γαρ χειρ επάγει καθ-άπερ εκεί την περιτομην
ταντην, άλλα το πνεύμα.
ββ. Scholion in cod. Diesd. reg. Α 104 (Ac 98. Ρ 113 = a bei Matthaei
Nov. Test. IX = Heb. Col. 17S4, 1(J9:
εν τ?ι δια τον Χρίστου εν τω βαπτίαματι αφαιρέσει τών αμαρ-
τημάτων περιττά γάρ ταύτα ώς άχρηστα καϊ μη καϋ-ήκοντα.
γγ. Theodoret von Kyros (opera ed. Noesselt III, 1771, 486).
ον γάρ έστι, ψησϊ, σαρκική, αλλά πνευματική, ούδε χειρο-
ποίητος, αλλά &εία.
δδ. Kyrill von Alex., Glaphyra 1. II, ed. J. Aubert, 1638, I. 1. 59 c.
και περιτετμήμε&α μεν άχε ιρ οποιήτ ω π ε ρ ιτ ο μ?] διά πνεύ-
ματος, γεγόναμεν δε κληρονόμοι της τών ουρανών βασιλείας.
Man beachte die Verbindung mit πνεύμα einerseits, ουρανοί andrerseits.
εε. id. comm. in Joh. 1. IV ed. Aubert IV 424 [= 432]c.
διά τον πνεύματος του πασαν την εν ημϊν άκαθ-αρσίαν άχε ι -
ροποιήτως περιτέμνοντος.
ςς. Joh. Damask., in epist. S. Pauli, Le Quien II, 1712, 210cl:
αυτή δέ έστιν ου διά χειρουργΐας άν&ρωπίνης γινομένη, αλλά
διά της τοϋ σώματος εκουσίου άποδύσεως, τοϋ γήινου βίου
άποτιΟ-εμένου εις άνάληψιν τοϋ ουρανίου τοϋ δι αναστάσεως
ημϊν άποδιδομένου.
Zu 2 C. 5ι, Heb. 911 geht Joh. glatt darüber hinweg!
ß. Johannes von Damaskos, Rede auf die h. Barbara 16 (Le Quien 11
905d) Gebet der Heiligen:
άναρχε, άχειροποίητε τών μαρτύρων στέφανε, κύριε 'ίησοϋ Χριστέ,
γ. Konstantinos Logotheta (Akropolites, 13. Jahrb.), Rede auf Johannes
von Damaskos c. 61, Α ASS 6. Mai II 755 c.
δια της αύτοΰ πανάγνου μητρός, της &είας καϊ άχειροτεέκτου
σκηνής, εξ ης προελ&ών κατηγωνίαατο τον έ/βρόν.
Vgl. zu c ε und ζ, bes. ζ, αα.
121*
i. Joh. Kameniates, über die Zerstörung von Thessalonich 18 (= 29)
ed. Leo Allatius, Symniicta II 229 [= ed. Bonn. 52712].
öl μεν γάρ αυτών τοις τόξοις, έτεροι δε χειροποίητα) βροντή των
λίθ-ων έχέχρηντο.
Die Stelle hat Bedeutung durch die Verbindung von Donner mit y.,
was als Regel die Verbindung mit αχ. voraussetzt, vgl. die Verbindung
mit δαπετής: Belege zu I 12a«. ß. 83. 96g. h. — Die bei Stephanus, The-
saurus genannte Stelle Joh. Cam. p. 22931 zu identifizieren, war mir nicht
möglich.
d) vom göttlichen im Gegensatz zum leiblichen (übergehend in die Be-
deutung des bildlichen).
a. Col. 2li: εν ώ και περιετμή&ητε περιτομγ/ άχειροποιήτω.
dazu αα. in Gramer, Catenae in NT. VI 3211 f.
ούκέτι εν μαχαίρα, φησίν, η περιτομή, «λλ' εν αύτώ τω
Χριστώ· ον γαρ χειρ επάγει καθ-άπερ εκεί την περιτομην
ταντην, άλλα το πνεύμα.
ββ. Scholion in cod. Diesd. reg. Α 104 (Ac 98. Ρ 113 = a bei Matthaei
Nov. Test. IX = Heb. Col. 17S4, 1(J9:
εν τ?ι δια τον Χρίστου εν τω βαπτίαματι αφαιρέσει τών αμαρ-
τημάτων περιττά γάρ ταύτα ώς άχρηστα καϊ μη καϋ-ήκοντα.
γγ. Theodoret von Kyros (opera ed. Noesselt III, 1771, 486).
ον γάρ έστι, ψησϊ, σαρκική, αλλά πνευματική, ούδε χειρο-
ποίητος, αλλά &εία.
δδ. Kyrill von Alex., Glaphyra 1. II, ed. J. Aubert, 1638, I. 1. 59 c.
και περιτετμήμε&α μεν άχε ιρ οποιήτ ω π ε ρ ιτ ο μ?] διά πνεύ-
ματος, γεγόναμεν δε κληρονόμοι της τών ουρανών βασιλείας.
Man beachte die Verbindung mit πνεύμα einerseits, ουρανοί andrerseits.
εε. id. comm. in Joh. 1. IV ed. Aubert IV 424 [= 432]c.
διά τον πνεύματος του πασαν την εν ημϊν άκαθ-αρσίαν άχε ι -
ροποιήτως περιτέμνοντος.
ςς. Joh. Damask., in epist. S. Pauli, Le Quien II, 1712, 210cl:
αυτή δέ έστιν ου διά χειρουργΐας άν&ρωπίνης γινομένη, αλλά
διά της τοϋ σώματος εκουσίου άποδύσεως, τοϋ γήινου βίου
άποτιΟ-εμένου εις άνάληψιν τοϋ ουρανίου τοϋ δι αναστάσεως
ημϊν άποδιδομένου.
Zu 2 C. 5ι, Heb. 911 geht Joh. glatt darüber hinweg!
ß. Johannes von Damaskos, Rede auf die h. Barbara 16 (Le Quien 11
905d) Gebet der Heiligen:
άναρχε, άχειροποίητε τών μαρτύρων στέφανε, κύριε 'ίησοϋ Χριστέ,
γ. Konstantinos Logotheta (Akropolites, 13. Jahrb.), Rede auf Johannes
von Damaskos c. 61, Α ASS 6. Mai II 755 c.
δια της αύτοΰ πανάγνου μητρός, της &είας καϊ άχειροτεέκτου
σκηνής, εξ ης προελ&ών κατηγωνίαατο τον έ/βρόν.
Vgl. zu c ε und ζ, bes. ζ, αα.