DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.798#0032
des Schirder-Konffs, 7
•en «ymemende sctioon v*oawe!ick Beeldt nae te laeten, lb© en vond:
hy het niet gheraedtsaem degheheelè volmaecktheydt van d aller be-
Tallighste schoonigheydt in een lichaem te soecken, maer hy heeft vijf
vand'aller schoonste Maeghden uyt ghepickt, ten eynde dathyuyt
d'ernstighc opmerckingheder selvighcr de rechte schoonheydt, die,
nae 't segghen van Lucianm *,modtJaeckelijek. maer een tmsen fan,, moght In«««Wr
ghevinden, 't Bestaetdan in ièer goede reden 't ghene Socmtes staende t,no"
fioudt in sijne t'&emen-spraecke die hy, naï 't verhael van Xenophon * * Lib 3.
Biet dijn Schilder Parrhasius ghehoaden heefr- Aenghesien bet niet licht \oomtw
*»M,fèghthy > *entnmenjchet'ontmoeten die t'eenemael ujt onberifpelicfa
gbedeelten bésiaet, sio is 't dat gbylieden 11$ elck^ een bet beauaemste op-soec-
Itende, teweghebrengbtdat dsghehtele lichiemmvM ugeschildert voor sch00a
worden ghehouden.
4 Dit is dandesé naeboetsinghe, die men ghemeynelick d'Imitatie
noemt, uytwelckedeTeycken-Konst, de Schilder-Konst, de Giec-
Konst en al d'andere Konsten van desenaerd voord-spruyten. Oock 1b
is 'tdat dese Imitatievzn Pbilojlratm * genaemt word een seeroudeyont,
endemetdeNatureselvermtnderUd^melovereenfamende.'t&ewïjshier van *i8?10*"
lbuden wy vaerdighlick mogen trecken uyt dien gantschbesigen yver mi°
die in de kleyne kinderhens gespeurt worde,. wanneer sy naemelick de n *
tecre verbeeldingen van haere ongeoefféade imaginatien in 'tmaecken
der Beeldekens van Was endePbraerde uyt drucken. Evenwel noch-
tans sullen wy dit bewijs laeten aenstaen, overmits yeder een sich ielven
hiervan ten vollen kan berichten, die ssechts't daeghelicksche tijdt-
verdrijfder kinderen wil aensehoawen; endewy sullen teghen-woor-
dighlijck dit maer alleen uyt Quintiliantu * aenmereken dat alle die din- *oratinstït
ghendewelcfa teel oyt door de Ronst volmolen morden , haereerfle beginselen lib.i 1 .cap.
mltijdt wyt de Nature plaghten te trecken* Oock soo en rooghen wy in *7*
ft minste niet eens twijfelen os 'tgrootjle deel derKpnssen , ghelijck den
selyighen Quitttilianus eüers * spreeckt,Jteuntop tsimitatie , jaedatnoch * "*?*• is*"
meeris,'t gantschebele3.it onseslevens bestaet daerin, dat wy altijdt vaerdigh- '
hjck naetrachten.'t ghene ttrs in andere boogb achten. 'Dm is het dat de kjnde- taP*z"
ren den trec^der letteren naevolgben, tot iatjy de Schrijf-Kunst vaji hebben
Die sich totJingbenbegheven, letten tp de flemme haerer Leer-Meefters : De
Schilders nemen haer ghemercfatp iemercfan van haere vosrganghers: De
Bouw-lieden sehicfansich nae degheluckighe ondervindinghe dergener die voor
hun wei-eer de JLandt-Neeringhe hebben ghepleghet. Wysien eyndelic\datde
bsginsilen vanaïïer-ley ttretensihappensicb doorgaens henen voegen nae 't een»s
'tandere veor-ghejlelde voer-sihrist.
& Nusoeen behoeft sich bier niemandt van dcseKoost af-keerigh
te
•en «ymemende sctioon v*oawe!ick Beeldt nae te laeten, lb© en vond:
hy het niet gheraedtsaem degheheelè volmaecktheydt van d aller be-
Tallighste schoonigheydt in een lichaem te soecken, maer hy heeft vijf
vand'aller schoonste Maeghden uyt ghepickt, ten eynde dathyuyt
d'ernstighc opmerckingheder selvighcr de rechte schoonheydt, die,
nae 't segghen van Lucianm *,modtJaeckelijek. maer een tmsen fan,, moght In«««Wr
ghevinden, 't Bestaetdan in ièer goede reden 't ghene Socmtes staende t,no"
fioudt in sijne t'&emen-spraecke die hy, naï 't verhael van Xenophon * * Lib 3.
Biet dijn Schilder Parrhasius ghehoaden heefr- Aenghesien bet niet licht \oomtw
*»M,fèghthy > *entnmenjchet'ontmoeten die t'eenemael ujt onberifpelicfa
gbedeelten bésiaet, sio is 't dat gbylieden 11$ elck^ een bet beauaemste op-soec-
Itende, teweghebrengbtdat dsghehtele lichiemmvM ugeschildert voor sch00a
worden ghehouden.
4 Dit is dandesé naeboetsinghe, die men ghemeynelick d'Imitatie
noemt, uytwelckedeTeycken-Konst, de Schilder-Konst, de Giec-
Konst en al d'andere Konsten van desenaerd voord-spruyten. Oock 1b
is 'tdat dese Imitatievzn Pbilojlratm * genaemt word een seeroudeyont,
endemetdeNatureselvermtnderUd^melovereenfamende.'t&ewïjshier van *i8?10*"
lbuden wy vaerdighlick mogen trecken uyt dien gantschbesigen yver mi°
die in de kleyne kinderhens gespeurt worde,. wanneer sy naemelick de n *
tecre verbeeldingen van haere ongeoefféade imaginatien in 'tmaecken
der Beeldekens van Was endePbraerde uyt drucken. Evenwel noch-
tans sullen wy dit bewijs laeten aenstaen, overmits yeder een sich ielven
hiervan ten vollen kan berichten, die ssechts't daeghelicksche tijdt-
verdrijfder kinderen wil aensehoawen; endewy sullen teghen-woor-
dighlijck dit maer alleen uyt Quintiliantu * aenmereken dat alle die din- *oratinstït
ghendewelcfa teel oyt door de Ronst volmolen morden , haereerfle beginselen lib.i 1 .cap.
mltijdt wyt de Nature plaghten te trecken* Oock soo en rooghen wy in *7*
ft minste niet eens twijfelen os 'tgrootjle deel derKpnssen , ghelijck den
selyighen Quitttilianus eüers * spreeckt,Jteuntop tsimitatie , jaedatnoch * "*?*• is*"
meeris,'t gantschebele3.it onseslevens bestaet daerin, dat wy altijdt vaerdigh- '
hjck naetrachten.'t ghene ttrs in andere boogb achten. 'Dm is het dat de kjnde- taP*z"
ren den trec^der letteren naevolgben, tot iatjy de Schrijf-Kunst vaji hebben
Die sich totJingbenbegheven, letten tp de flemme haerer Leer-Meefters : De
Schilders nemen haer ghemercfatp iemercfan van haere vosrganghers: De
Bouw-lieden sehicfansich nae degheluckighe ondervindinghe dergener die voor
hun wei-eer de JLandt-Neeringhe hebben ghepleghet. Wysien eyndelic\datde
bsginsilen vanaïïer-ley ttretensihappensicb doorgaens henen voegen nae 't een»s
'tandere veor-ghejlelde voer-sihrist.
& Nusoeen behoeft sich bier niemandt van dcseKoost af-keerigh
te