DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.798#0295
z6g Derde B'oecfc
ryen övervlöedighlick aen te bieden, Arachnet werck schijnt den
hpogbsten lof door't waernemen descr deughd verworven te hebbenj
ghelijck ons Ovidius in de voorghemelde plaetse te verstaen gheeft.
Philojhatus prijft den gheschilderden Chiron van weghen dese deughd;
Li*"1»?1 -Chirm isgheschildert, seght hy *, als eenen Centaurus; moer gheliicb\ het niet
in Achillis wek tysoitders inficb heeft, eenen halven man met een halve faerd btttelingh
cducatione ? faemsn te hechten isooscbijnt het maer alleen 't werck van een goeden handig
Meestertesijn, het faerd inJklcker voeghen met den menschetevereenigben,
datje d' een in d' ander door een konjligh bedrogh t' essens inghelijstsijnde, d' al-
ler doorjichtighfte ooghen verhinderen uyt te vinden moer 't eene lichaem oen-'
rponght en het andere assaet. Hier mede komen de volghende woorden
van Ztaianus wanderlick wel overeen; De vermenghinghe der lichaemen,
nZcu- feghthy *-yvoor sooveelenaemelkk als het vtouweluke lichaemmetbetpaer-
' de-lijf't saemen ghekriooptende opghebonden. w*rdt , is met goede moete en
langhsaemlick ghewrocht, sonder dat den Ronftenaer de selvighe [ichaemen
s lompe lick en met der vlucht van malckander heest willen asscheyden-, maerhy
heest het asfcheydseï deser lichaemen van tangherhand metsulckensieten manie-
re verdreven, jasy loepen soo diesselick het eene in het ander-dat het aüersiherf-
sieghesicht niet magbttgh is te besfieden hoe sich dese vereenighingh sio behen-
dighlick uyt d'ooghen kan ontfleelen,
■ 10. Overmids danieder een bekent ftaet dat de stucken die schaeck-
berds-wijsemetgrooveendeverscheyden vcrwighe iplacken bekladt
fijn , niet t'onrechte voor gantsch leelickendeverfoeyehck worden
gehouden, soo en kanmen daer uyt lichtelick afnemen, dat het harde
bruyn sich teghen het klaere licht niet en behoort schielick aen te stoo-
ten. 't Bruyne moet gantsch soetelick in 't graeuwe verwrocht wor-
den, om te beter van het graeuwe tot het lichte te komen. De Schil-
deryen die het swarte en 't witte lostelick aen een klampen, schijnen
van verde eenen marmer-steen ofte een schaeck-berd te ghelijcken;
dies moetmen dese hardigheyd door 't tusschen-komen van half-ver-
wighegraeuwen soeken te versachtea, ten eynde dat twee teghen-
strijdighe verwen, door een konitighe verdrijvinghe allenghskens ver-
flaeuwende in malckander moghten verlooren loopen en versmelten.
Even het felvighe staet ons oock in de naefauyrigheyd van andere te-
ghen stri'dighe ende yerschillende verwen te betrachten; ghelijck \vy
ïn de voorgaende asdeyling^e in de gheleghenheyd van den reghen-
bogheaenmerckten. Volght nu dat wy mede eenweynigh vand'uy-
terrte linien handelen. W ant ghelijck den Konstcnaer soighvuldig-
lickdaeropheeft te letten , dat sijne verwen, als het passe gheeft, aer-
dighlick in malckander moghten verschieten -} soo behoort hy met
eenen
ryen övervlöedighlick aen te bieden, Arachnet werck schijnt den
hpogbsten lof door't waernemen descr deughd verworven te hebbenj
ghelijck ons Ovidius in de voorghemelde plaetse te verstaen gheeft.
Philojhatus prijft den gheschilderden Chiron van weghen dese deughd;
Li*"1»?1 -Chirm isgheschildert, seght hy *, als eenen Centaurus; moer gheliicb\ het niet
in Achillis wek tysoitders inficb heeft, eenen halven man met een halve faerd btttelingh
cducatione ? faemsn te hechten isooscbijnt het maer alleen 't werck van een goeden handig
Meestertesijn, het faerd inJklcker voeghen met den menschetevereenigben,
datje d' een in d' ander door een konjligh bedrogh t' essens inghelijstsijnde, d' al-
ler doorjichtighfte ooghen verhinderen uyt te vinden moer 't eene lichaem oen-'
rponght en het andere assaet. Hier mede komen de volghende woorden
van Ztaianus wanderlick wel overeen; De vermenghinghe der lichaemen,
nZcu- feghthy *-yvoor sooveelenaemelkk als het vtouweluke lichaemmetbetpaer-
' de-lijf't saemen ghekriooptende opghebonden. w*rdt , is met goede moete en
langhsaemlick ghewrocht, sonder dat den Ronftenaer de selvighe [ichaemen
s lompe lick en met der vlucht van malckander heest willen asscheyden-, maerhy
heest het asfcheydseï deser lichaemen van tangherhand metsulckensieten manie-
re verdreven, jasy loepen soo diesselick het eene in het ander-dat het aüersiherf-
sieghesicht niet magbttgh is te besfieden hoe sich dese vereenighingh sio behen-
dighlick uyt d'ooghen kan ontfleelen,
■ 10. Overmids danieder een bekent ftaet dat de stucken die schaeck-
berds-wijsemetgrooveendeverscheyden vcrwighe iplacken bekladt
fijn , niet t'onrechte voor gantsch leelickendeverfoeyehck worden
gehouden, soo en kanmen daer uyt lichtelick afnemen, dat het harde
bruyn sich teghen het klaere licht niet en behoort schielick aen te stoo-
ten. 't Bruyne moet gantsch soetelick in 't graeuwe verwrocht wor-
den, om te beter van het graeuwe tot het lichte te komen. De Schil-
deryen die het swarte en 't witte lostelick aen een klampen, schijnen
van verde eenen marmer-steen ofte een schaeck-berd te ghelijcken;
dies moetmen dese hardigheyd door 't tusschen-komen van half-ver-
wighegraeuwen soeken te versachtea, ten eynde dat twee teghen-
strijdighe verwen, door een konitighe verdrijvinghe allenghskens ver-
flaeuwende in malckander moghten verlooren loopen en versmelten.
Even het felvighe staet ons oock in de naefauyrigheyd van andere te-
ghen stri'dighe ende yerschillende verwen te betrachten; ghelijck \vy
ïn de voorgaende asdeyling^e in de gheleghenheyd van den reghen-
bogheaenmerckten. Volght nu dat wy mede eenweynigh vand'uy-
terrte linien handelen. W ant ghelijck den Konstcnaer soighvuldig-
lickdaeropheeft te letten , dat sijne verwen, als het passe gheeft, aer-
dighlick in malckander moghten verschieten -} soo behoort hy met
eenen