DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.12181#0017
3 %
γ-Αλών, και συνενώθησαν & έπιστυλίου, έτ:εσκευάσθη δε κατά μέρος και ή τρίτη, και έξνισφΛλίσδϊΐ προσωρινώς
δ τοίχος δΥ άσβεστου και κεράμων, μέχρις ότου εύρεθοϋν τα Βλλ*£πονΓ« τμηματά του. Τό εμβαδόν τοϋ ναοί}
έχαθαρίσθϊ) κατά [Λέρος δμοίως, κα! έκ τ·7,ς ένεβτώστς αύτοϋ καταστάσεως δύνανται νά εΐκασθώσιν ικανά περ!
της αρχαίας του διαιρέσεως, ωςζ νά φαίνεται βέβαιον ό'τι ό Στουάρτος ϋ*ατ#/) ε£ς τάς περί αύτοϋ υποθέσεις του.
Μέχρι τούτου έπροχώρησαν αί περίεργοι αύται έν τω Ερεχθείω έργασίαι, αί πολλάς περί τοϋ αληθούς σχη'-
ματος τοϋ παραδόξου τούτου ναοϋ λύουσαι απορίας, και των οποίων θέλομεν έν οικείω τόπω δώσει λ«ΐϊτο(«ρϋ
περιγραφέν. Διέκοψε δέ αϋτάς ή θέρμη της θερινής ώρας, διά νά έπαναλτ.φθώίΡΐ κατά τ6 οθινόπωρον.
Κατά τον αύτόν καιρόν σκαπτών τις προς ά'ρκτον τοΰ Θησείου εύρε βάσιν άρχαίαν εκ λίθου Πειραϊκού και
τμηματά τινα αγαλμάτων και έπιγρα-ρών. Τινές ύ-έθεσαν ό'τι τοΰτο ην τό μνημεΐον τούΕύβουλίδου (2), άλλα
και ώς έκ της θέσεως και ώς έ; άλλων περιστάσεων, φαίνεται μάλλον δν άλλο τι ρωμαϊκόν οικοδόμημα.
Πλησιέστζτον τις λεγομένης πύλτς της άγορας, κατά την μεσημβρινοδυτικήν αύτης άκραν, ευρέθη εις ου
μικρόν βάθος κάτω τοϋ παρόντος εδάφους σειρά τείχους αρχαίου θλωμένου κατά γωνίαν όρθη'ν. Τοΰτο άνεσκάφη
καθ'δλην αύτοϋ την εκτασιν, άλλα τοπικά! περις-άσεις έμπόδισαν νάγίνουν εισέτι παραιτέρω περ! αύτοϋ έ'ρευναι.
Τοσούτον έ-ρο-/ώρησαν μέχρι τοϋδε αί αρχαιολογικά! έργασίαι έν Αθήναις, όπου μόνον μέχρι το'.δε εγινον
μεγάλαι και σπουΰαΐαι άνασκαφαί. Η κυβέρνησις τας εμψυχώνει και τάς επισπεύδει. Εντός όλίγου πολλά των
ατάκτως κατεστραμμένων έρειπίων θέλουν άνεγερθη κατχ την άρχαίαν των θέσιν και σχήμα, κα! μετ' ού πολύ
ή Ακρόπολις, ισως δί κα! πολλά της Ελλάδος μέρη θέλουν και πάλιν κατακοσμηθη μέ πολλά των άρχαίων των
οικοδομημάτων, κα: οί μεν ξένοι θέλουν συρρέει εις τήν πατρίδα μας διά νά σπουδάζουν έν αύτη τήν ηθικώς
και πραγματικώς άναγεννωμένην άρχαίαν Ελλάδα, ήμεΐς δ' αύτο! έχοντες διηνεκώς προ οφθαλμών της προγο-
νής δόξ7ς τ άποανηαονεύματα, θέλομεν ύψηλοφρονεΤ προς αύτά, κα! άμιλλάσθαι όπως άναδειχθώμεν αύτών
άξιοι.
Α. Ρ. ΡΑΓΚΑΒΗ Σ.
(2) ΠΧυ,αν. Άττ. £'. 4.
γ-Αλών, και συνενώθησαν & έπιστυλίου, έτ:εσκευάσθη δε κατά μέρος και ή τρίτη, και έξνισφΛλίσδϊΐ προσωρινώς
δ τοίχος δΥ άσβεστου και κεράμων, μέχρις ότου εύρεθοϋν τα Βλλ*£πονΓ« τμηματά του. Τό εμβαδόν τοϋ ναοί}
έχαθαρίσθϊ) κατά [Λέρος δμοίως, κα! έκ τ·7,ς ένεβτώστς αύτοϋ καταστάσεως δύνανται νά εΐκασθώσιν ικανά περ!
της αρχαίας του διαιρέσεως, ωςζ νά φαίνεται βέβαιον ό'τι ό Στουάρτος ϋ*ατ#/) ε£ς τάς περί αύτοϋ υποθέσεις του.
Μέχρι τούτου έπροχώρησαν αί περίεργοι αύται έν τω Ερεχθείω έργασίαι, αί πολλάς περί τοϋ αληθούς σχη'-
ματος τοϋ παραδόξου τούτου ναοϋ λύουσαι απορίας, και των οποίων θέλομεν έν οικείω τόπω δώσει λ«ΐϊτο(«ρϋ
περιγραφέν. Διέκοψε δέ αϋτάς ή θέρμη της θερινής ώρας, διά νά έπαναλτ.φθώίΡΐ κατά τ6 οθινόπωρον.
Κατά τον αύτόν καιρόν σκαπτών τις προς ά'ρκτον τοΰ Θησείου εύρε βάσιν άρχαίαν εκ λίθου Πειραϊκού και
τμηματά τινα αγαλμάτων και έπιγρα-ρών. Τινές ύ-έθεσαν ό'τι τοΰτο ην τό μνημεΐον τούΕύβουλίδου (2), άλλα
και ώς έκ της θέσεως και ώς έ; άλλων περιστάσεων, φαίνεται μάλλον δν άλλο τι ρωμαϊκόν οικοδόμημα.
Πλησιέστζτον τις λεγομένης πύλτς της άγορας, κατά την μεσημβρινοδυτικήν αύτης άκραν, ευρέθη εις ου
μικρόν βάθος κάτω τοϋ παρόντος εδάφους σειρά τείχους αρχαίου θλωμένου κατά γωνίαν όρθη'ν. Τοΰτο άνεσκάφη
καθ'δλην αύτοϋ την εκτασιν, άλλα τοπικά! περις-άσεις έμπόδισαν νάγίνουν εισέτι παραιτέρω περ! αύτοϋ έ'ρευναι.
Τοσούτον έ-ρο-/ώρησαν μέχρι τοϋδε αί αρχαιολογικά! έργασίαι έν Αθήναις, όπου μόνον μέχρι το'.δε εγινον
μεγάλαι και σπουΰαΐαι άνασκαφαί. Η κυβέρνησις τας εμψυχώνει και τάς επισπεύδει. Εντός όλίγου πολλά των
ατάκτως κατεστραμμένων έρειπίων θέλουν άνεγερθη κατχ την άρχαίαν των θέσιν και σχήμα, κα! μετ' ού πολύ
ή Ακρόπολις, ισως δί κα! πολλά της Ελλάδος μέρη θέλουν και πάλιν κατακοσμηθη μέ πολλά των άρχαίων των
οικοδομημάτων, κα: οί μεν ξένοι θέλουν συρρέει εις τήν πατρίδα μας διά νά σπουδάζουν έν αύτη τήν ηθικώς
και πραγματικώς άναγεννωμένην άρχαίαν Ελλάδα, ήμεΐς δ' αύτο! έχοντες διηνεκώς προ οφθαλμών της προγο-
νής δόξ7ς τ άποανηαονεύματα, θέλομεν ύψηλοφρονεΤ προς αύτά, κα! άμιλλάσθαι όπως άναδειχθώμεν αύτών
άξιοι.
Α. Ρ. ΡΑΓΚΑΒΗ Σ.
(2) ΠΧυ,αν. Άττ. £'. 4.