9© ι" ©6
Κοίντον Τρεβέλλιον Ροϋφον
Κοίντου υίόν Λαμπρέρα Αρχι
ερέα πρώτον έπαρχείας της
έκ Ναρβώνος και ύπατον καί
έγκαινιβτην ιερών δήμου Ρωμα(
ων και πάσαις τιμαΐς έν τη"
πατρίδι Τολώση Τ6Τίμϊί|Λ6
νον, και Αρχοντα έπώνυμον
έν Αθήναις, και ίερε'α Δρούσου
υπάτου και Ιερέα Εύ/.λείας καΐ
Εύνοιας διά βίου και χρυσοφο-
ρία διά βίου τετειμημ.ένον και
ψηφίσματι άναθέσίως άνδρι
άντων καί εΐκο'νων έν παντί ν[α]
ώ καί έπισήμ[ω] της [πόλεως το']
[πω] αεγολόψ[υχον].....
Επί Βάθρου Ϋμηττίου λι'Οου, ευρέθη εις τάς έν Ακροπάλει αρχαιολογίας άνασκαφάς πλησίον των Προπυλαίων
τώ 1 837* Εκ των γραμμάτων καί των ονομάτων γίνεται δήλον ή έπο^ή του* επί του βάθρου τούτου φαίνονται
εισέτι αί βάσεις του αγάλματος το όποιον πιθανώς ήτον χάλκινον' ώς εκ τοϋ μεγέθους του βάθρου καί τοϋ ιννους
των ποδών αύτοϋ τυ-ομένου έπί- τοϋ βάθρου, έςάγεται δτι το ά'γαλμα τοϋτο ήτον φυσικού αναστήματος· τά
κάτω μέρη του βάθρου είναι όλως διόλου διεφθαρμένα* II επιγραφή αυτή αναφέρει Κοίντον τινά Τρεβε'λλιον
Ροϋφον υίόν Κοίντου ό'στις ή τον καταγεγραμμένο; εις τόν δημον τών Ααμπτρε'ων ό Κο'ί'ντος ούτος εΤ/ε διά-
φορα άςιώματα* Α. ήτον άρχιερεύς της επαρχία; Ναρβώνος* Β'. ύ'πατο;· Γ'. έγκαινιστής τών ιερών τοϋ δήμου
τών Ρωμαίων, καί τετιμημενος πάσαις τιμαίς έν τη πατρίδι Τολώσση* &!. Αρχων επώνυμος έν Αθήναις, καί
ιερεύς Δρούσου υπάτου, καί ιερεύς Εύ/.λείας καί Εύνοιας δ(ά βίου* καί τετειμηρ.ένος χρυσοφορι'α, καί άγάλμασι
καί είκονα·ς έν παντί ναώ χνλ ίπισήμ.ω της πόλεως τών Αθηνών τόπω. Είναι γνωστόν πόσον ή πόλις της
Γαλλία; Ταλώσσα είχε κατασταθη πλουσία εις τους Ρωμαϊκούς χρόνους, διά την έμπορικήν θέσιν της, κειμένη
κατά τ6 στενο)τατον τοϋ ισθμού τοϋ διαχωρίζοντας άπο της κατά Γίαρβώνα θαλάσσης τόν Λκεανόν ό τρατ/ιγός
τών Ρωμαίων Καιπίων ηύρεν εις α!»τήν πλούτνι μυρίων ποϋ καί πεντακισχιλί(υν ταλάντων, ωςζ δια την ΰπερβο-
λήν του πλούτου ένόμισαν τινές δα ήτον ουτο; λάφυρον λειφθέν εκ τών Δελφών (1). ό Κο'ί'ντος ό Τρεβέλλιος έλθών
εις τάς Α.9/ίνας όχι πλέον εις τά; Αθήνα; του ΘεΜίςοκλέους, άλλά της Ρωμαϊκής δουλείας, έγένετο Αρχων επώνυ-
μος" όΚο'ί'ντος ούτος ητον ιερεύς τοϋ Δρούσου ύπατου επομένως μεταγενέςερος αύτοϋ* ό δέ Δροϋσος ό ύπατος είναι
ό υιός τυϋ Τιβερίου Νέρωνος καί της Λιβίας όστις ήτον ανθύπατος τώ 12 έ'τει, προ Χρίστου" τοϋ Δρούσου
τούτου οί γνωρίζοντες να πολιτευθώσιν τά; περιστάσεις Αθηναίοι άνέστησαν βωμύν είς τήν Ακρόπολιν, ώς
φαίνεται εις ά'λλην έπιγραφήν άναφέοουσαν τό όνομα τίϋ υπάτου της Ρώμης Δρούσου- ιερείς τοϋ Ηρωος τούτου
έχρημάτισαν διάφοροι επώνυμοι άρ/οντες ώς ήτον ό Ξένων ό Μεννέου έκ τοϋ δήμου τών Φλυέων (2), ό Μιθρι-
δάτης (3), καί άλλοι.
Ο ναός της Εύκλείας εις τόν όποιον ίεράτευεν ό Κοίντος ητον εις τάς Αθήνας εις τον εσω Κεραμεικόν (3),
της δέ Εύνομίας ό ναός η ρ άλλον ό βωμός ητον πιθανός καί αυτός εις τόν ίδιον Κεραμεικόν καί τήν Αγοράν, τόν
(Ο Στράβ. Β. Δ'. σ. ϊ47·
(3) ΚοΛ 1Π8 181.
(3) 6 αϋτος έττι·γρ. ι64.
(3) ίτι ί'ι άπςτί'ρω Ναός Εΰχλιία;. Παυσ. Αττίκ. φ. ι4· Β. Α
Κοίντον Τρεβέλλιον Ροϋφον
Κοίντου υίόν Λαμπρέρα Αρχι
ερέα πρώτον έπαρχείας της
έκ Ναρβώνος και ύπατον καί
έγκαινιβτην ιερών δήμου Ρωμα(
ων και πάσαις τιμαΐς έν τη"
πατρίδι Τολώση Τ6Τίμϊί|Λ6
νον, και Αρχοντα έπώνυμον
έν Αθήναις, και ίερε'α Δρούσου
υπάτου και Ιερέα Εύ/.λείας καΐ
Εύνοιας διά βίου και χρυσοφο-
ρία διά βίου τετειμημ.ένον και
ψηφίσματι άναθέσίως άνδρι
άντων καί εΐκο'νων έν παντί ν[α]
ώ καί έπισήμ[ω] της [πόλεως το']
[πω] αεγολόψ[υχον].....
Επί Βάθρου Ϋμηττίου λι'Οου, ευρέθη εις τάς έν Ακροπάλει αρχαιολογίας άνασκαφάς πλησίον των Προπυλαίων
τώ 1 837* Εκ των γραμμάτων καί των ονομάτων γίνεται δήλον ή έπο^ή του* επί του βάθρου τούτου φαίνονται
εισέτι αί βάσεις του αγάλματος το όποιον πιθανώς ήτον χάλκινον' ώς εκ τοϋ μεγέθους του βάθρου καί τοϋ ιννους
των ποδών αύτοϋ τυ-ομένου έπί- τοϋ βάθρου, έςάγεται δτι το ά'γαλμα τοϋτο ήτον φυσικού αναστήματος· τά
κάτω μέρη του βάθρου είναι όλως διόλου διεφθαρμένα* II επιγραφή αυτή αναφέρει Κοίντον τινά Τρεβε'λλιον
Ροϋφον υίόν Κοίντου ό'στις ή τον καταγεγραμμένο; εις τόν δημον τών Ααμπτρε'ων ό Κο'ί'ντος ούτος εΤ/ε διά-
φορα άςιώματα* Α. ήτον άρχιερεύς της επαρχία; Ναρβώνος* Β'. ύ'πατο;· Γ'. έγκαινιστής τών ιερών τοϋ δήμου
τών Ρωμαίων, καί τετιμημενος πάσαις τιμαίς έν τη πατρίδι Τολώσση* &!. Αρχων επώνυμος έν Αθήναις, καί
ιερεύς Δρούσου υπάτου, καί ιερεύς Εύ/.λείας καί Εύνοιας δ(ά βίου* καί τετειμηρ.ένος χρυσοφορι'α, καί άγάλμασι
καί είκονα·ς έν παντί ναώ χνλ ίπισήμ.ω της πόλεως τών Αθηνών τόπω. Είναι γνωστόν πόσον ή πόλις της
Γαλλία; Ταλώσσα είχε κατασταθη πλουσία εις τους Ρωμαϊκούς χρόνους, διά την έμπορικήν θέσιν της, κειμένη
κατά τ6 στενο)τατον τοϋ ισθμού τοϋ διαχωρίζοντας άπο της κατά Γίαρβώνα θαλάσσης τόν Λκεανόν ό τρατ/ιγός
τών Ρωμαίων Καιπίων ηύρεν εις α!»τήν πλούτνι μυρίων ποϋ καί πεντακισχιλί(υν ταλάντων, ωςζ δια την ΰπερβο-
λήν του πλούτου ένόμισαν τινές δα ήτον ουτο; λάφυρον λειφθέν εκ τών Δελφών (1). ό Κο'ί'ντος ό Τρεβέλλιος έλθών
εις τάς Α.9/ίνας όχι πλέον εις τά; Αθήνα; του ΘεΜίςοκλέους, άλλά της Ρωμαϊκής δουλείας, έγένετο Αρχων επώνυ-
μος" όΚο'ί'ντος ούτος ητον ιερεύς τοϋ Δρούσου ύπατου επομένως μεταγενέςερος αύτοϋ* ό δέ Δροϋσος ό ύπατος είναι
ό υιός τυϋ Τιβερίου Νέρωνος καί της Λιβίας όστις ήτον ανθύπατος τώ 12 έ'τει, προ Χρίστου" τοϋ Δρούσου
τούτου οί γνωρίζοντες να πολιτευθώσιν τά; περιστάσεις Αθηναίοι άνέστησαν βωμύν είς τήν Ακρόπολιν, ώς
φαίνεται εις ά'λλην έπιγραφήν άναφέοουσαν τό όνομα τίϋ υπάτου της Ρώμης Δρούσου- ιερείς τοϋ Ηρωος τούτου
έχρημάτισαν διάφοροι επώνυμοι άρ/οντες ώς ήτον ό Ξένων ό Μεννέου έκ τοϋ δήμου τών Φλυέων (2), ό Μιθρι-
δάτης (3), καί άλλοι.
Ο ναός της Εύκλείας εις τόν όποιον ίεράτευεν ό Κοίντος ητον εις τάς Αθήνας εις τον εσω Κεραμεικόν (3),
της δέ Εύνομίας ό ναός η ρ άλλον ό βωμός ητον πιθανός καί αυτός εις τόν ίδιον Κεραμεικόν καί τήν Αγοράν, τόν
(Ο Στράβ. Β. Δ'. σ. ϊ47·
(3) ΚοΛ 1Π8 181.
(3) 6 αϋτος έττι·γρ. ι64.
(3) ίτι ί'ι άπςτί'ρω Ναός Εΰχλιία;. Παυσ. Αττίκ. φ. ι4· Β. Α