DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15848#0095
άρχαιολογικήν συλλογήν τής νήσου ταύτη;. Εκ των εκφράσεων της πρώτης γραμμής της επιγραφής ταύτης
εξάγεται. 8τΐ το π,ολίτευμα των κατοίκων τ?,ς Σύρου ήτον Αθηναϊκόν η Ιωνικόν. Εις δλας τάς δοτικάς του
ψηφίσματος τούτου δέν απαντάται το ι της δοτικής προσγενραμμένον, η υπογεγραμμένων, έκτος μόνον εις τδ
τέλος της πρώτης γραμμής , εις την λέξιν ΓΝΩΜϊΙι. Εις τήν 5 γραγμήν και 8 ή λέξις ΕΙΕΡΕΙΑ και τό
ρήμα ΕίΕΡΑΤΕΪΩ είναι γεγγραμμένον διά της ΕΙ αντί τήςΊ, ομοίως και τό αφειδώς με I: Και τά κύρια όνο'-
ματα αύτά ΒΕΡ]\ΈΙΚ.ίϊ, ΝΕ1ΚΟΜΑΧΟΤ, ΕΙΣΙΔΟΡΟΥ είναι γεγραμμε'να ενταύθα, και εί'ς τινας άλλας έπιγραφάς
τών Ρωμαϊκών χρόνων, δια της ΕΙ, εις τινας δέ άλλας τά αύτά ονόματα είναι γεγραμμε'να διά της I (τό όνομα
Ισίδωρος ος ην ς·ραττ,γ:ς ΜιΟριδάτου είναι δια της I γεγραμμένον εις τον Πλούταρχον [βίος Αυκούρ. 2. 50.
ώς Ισίδωρος Ζωσίμου Βύοΐί ϊιΐδ 187. Ισίδωρος Σωστράτου Βύοΐί ΐηδ ί 87* και έτερος Ισίδωρος ϊηδ 284- προς
τούτοις άπαντώμεν και πολλούς άλλους τούς οποίους χάριν συντομίας παραλείπομεν: δρα και τό όνομα Νικο'ααχος
απανταχού σχεδόν άπαντούμενον διά τή; I, έκτο; του εις την έπιγραφήν ταύτην, ένθα εύρηται διά της ΕΙ
ΝΕΙΚΟΜΑΧΟΣ' και αί δοτίκαί ε!ς τάς γραμμάς 11 και 12 προσωπικών άντωνιμιών είναι γ^γρ^μμέναι διά
της ΕΙ αντί του I, Η Μ ΕΙ Ν άντί ΓΕΜΙΝ, και τό άπαρέμφατον είς την 1 1 γραμμήν ΣΤΕΦΑΝΟΙΝ διά της 01
αντί του ΣΤΕΦΑΝΕΙΝ διά τής ΕΓ ολα ταΰτα έπιβεβαιούσιν ό'τι κατά τούς τών Ρωμαίων χρόνους ή προφορά
τοο ΕΙ και 01 ήτον ώς τής του I. Εκ τής επιγραφής ταύτης εξάγεται τό ιστορικόν της Βερενείκης ή Βερ-
νείκης οτι αύτη ήτο θυγάτηρ του Νικομάχου, γυνή δέ του Αριστοκλέους του Είσιδώρου , ό'τι έγένετο αγαθή
και εύσχημων. Εις την 6 γραμμήν καλεί την Δήμητρα και τήν κόρην αυτής Ούρανίους Θεούς, τούτο αντί-
κειται είς τά παρά του ίΐροδο'του γραφο'μενα , όστις καλεί τάς δύο ταύτας θεάς χθόνιους (1)" ποός τούτοις
εκ τής 6 γραμμής εξάγεται ό'τι είς τήν Σύρον ήτον ιερόν τής Δήμητρος και Κόρης , ενθα ιέρεια έστάΟη ή είς
τήν έπιγραφήν ταύτην αναφερομένη Βερνείκη· τό δέ ιερόν τούτο ήτον ενθα την σήμερον ύττάρχουσι τέσσαρες
έκκλησίαι τού δυτικού δόγματος, ή μία τής άγιας Αννης, ή ετέρα τού αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ή τρίτη
του άγιου Γεωργίου και ή τετάρτη τού Σταυρού* πλησίον τής πρώτης ήτοι τής άγίας Αννης ύπάρχουσιν ε'πι
του βράχου έγχαραγμένα με μεγάλους χαρακτήρας τά δύο ταύτα γράμματα Ο. Κ. Είς τό μέρος τούτο προς
τούτοις φαίνεται και αρχαίος τοίχος κατασκευασμένος μεγάλαις καί άξέστοις λι'9οισι* ό όμηρος καλεί τήν
νήσον ταύτην πολύιτυρον, και ό'τι ό δήμος αυτής ούκ έπείνασεν διά τήν ύστέρησιν τού χοίρου ( . . . Πολύ-
πυρος >» πείνη δ' ούποτε δήμον εισέρχεται. » όμηρ. όδ. Ο: στιχ. 400. Κ. Σ, Π,
5 13.
[τω] δε νέω έ'τει παιδω.....
. . . ιαννέμου [σύν]δειπνον και εύ[εργέτην . . . . ]
αύτών σφυρίδος δηνάρια εξ είναι τινά φ . . . [ε]
λευθε[ρ]ίας και Θησίαις τταισίν και Οεραπαινί
σιν αι . . . μεν παρέσχεν οίνον κα[ί ά]λ[λ]ον
άαφ[ορεϋσιν . . . ]ς ταίς μεν έλευΟέραις καί θεραπαίναις
άν]ά άσ]σάρια οκτώ, τοις δέ πάσιν άλλοις σφ[άγεια]
τέσσαρα* τη δέ εξής ήμερα π?ρέσχεν.....
μ . ς παρούσας τοίς καί άλλοις οί' έβουλή[θησαν]
[επί] δείπνον καί έ'δωκεν έκάστω [τό άν[άλοψ[α . . . ]
δεν . . . . [έν] δέ τοις λοιποΐς πολίταις λω . . .
λευ.....πάσιν παρέσχεν οίνον καί δ[ηνάρια]
• .· · . .αν [έκάστ]ης τοις μεν πολείταις ανά δη[νάριον]
ναιον . . . [τ]οίς δέ άλλοις ανά άσσάριο[ν . . . έ]
[ό'π]ως μ[ή] σε . νιε και τούς πα[ρ]επιδη[μούντας]
(1) ήροί. Β. 6. κεφ, 13 ί καί Β. 7. «εφ. 153.
εξάγεται. 8τΐ το π,ολίτευμα των κατοίκων τ?,ς Σύρου ήτον Αθηναϊκόν η Ιωνικόν. Εις δλας τάς δοτικάς του
ψηφίσματος τούτου δέν απαντάται το ι της δοτικής προσγενραμμένον, η υπογεγραμμένων, έκτος μόνον εις τδ
τέλος της πρώτης γραμμής , εις την λέξιν ΓΝΩΜϊΙι. Εις τήν 5 γραγμήν και 8 ή λέξις ΕΙΕΡΕΙΑ και τό
ρήμα ΕίΕΡΑΤΕΪΩ είναι γεγγραμμένον διά της ΕΙ αντί τήςΊ, ομοίως και τό αφειδώς με I: Και τά κύρια όνο'-
ματα αύτά ΒΕΡ]\ΈΙΚ.ίϊ, ΝΕ1ΚΟΜΑΧΟΤ, ΕΙΣΙΔΟΡΟΥ είναι γεγραμμε'να ενταύθα, και εί'ς τινας άλλας έπιγραφάς
τών Ρωμαϊκών χρόνων, δια της ΕΙ, εις τινας δέ άλλας τά αύτά ονόματα είναι γεγραμμε'να διά της I (τό όνομα
Ισίδωρος ος ην ς·ραττ,γ:ς ΜιΟριδάτου είναι δια της I γεγραμμένον εις τον Πλούταρχον [βίος Αυκούρ. 2. 50.
ώς Ισίδωρος Ζωσίμου Βύοΐί ϊιΐδ 187. Ισίδωρος Σωστράτου Βύοΐί ΐηδ ί 87* και έτερος Ισίδωρος ϊηδ 284- προς
τούτοις άπαντώμεν και πολλούς άλλους τούς οποίους χάριν συντομίας παραλείπομεν: δρα και τό όνομα Νικο'ααχος
απανταχού σχεδόν άπαντούμενον διά τή; I, έκτο; του εις την έπιγραφήν ταύτην, ένθα εύρηται διά της ΕΙ
ΝΕΙΚΟΜΑΧΟΣ' και αί δοτίκαί ε!ς τάς γραμμάς 11 και 12 προσωπικών άντωνιμιών είναι γ^γρ^μμέναι διά
της ΕΙ αντί του I, Η Μ ΕΙ Ν άντί ΓΕΜΙΝ, και τό άπαρέμφατον είς την 1 1 γραμμήν ΣΤΕΦΑΝΟΙΝ διά της 01
αντί του ΣΤΕΦΑΝΕΙΝ διά τής ΕΓ ολα ταΰτα έπιβεβαιούσιν ό'τι κατά τούς τών Ρωμαίων χρόνους ή προφορά
τοο ΕΙ και 01 ήτον ώς τής του I. Εκ τής επιγραφής ταύτης εξάγεται τό ιστορικόν της Βερενείκης ή Βερ-
νείκης οτι αύτη ήτο θυγάτηρ του Νικομάχου, γυνή δέ του Αριστοκλέους του Είσιδώρου , ό'τι έγένετο αγαθή
και εύσχημων. Εις την 6 γραμμήν καλεί την Δήμητρα και τήν κόρην αυτής Ούρανίους Θεούς, τούτο αντί-
κειται είς τά παρά του ίΐροδο'του γραφο'μενα , όστις καλεί τάς δύο ταύτας θεάς χθόνιους (1)" ποός τούτοις
εκ τής 6 γραμμής εξάγεται ό'τι είς τήν Σύρον ήτον ιερόν τής Δήμητρος και Κόρης , ενθα ιέρεια έστάΟη ή είς
τήν έπιγραφήν ταύτην αναφερομένη Βερνείκη· τό δέ ιερόν τούτο ήτον ενθα την σήμερον ύττάρχουσι τέσσαρες
έκκλησίαι τού δυτικού δόγματος, ή μία τής άγιας Αννης, ή ετέρα τού αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ή τρίτη
του άγιου Γεωργίου και ή τετάρτη τού Σταυρού* πλησίον τής πρώτης ήτοι τής άγίας Αννης ύπάρχουσιν ε'πι
του βράχου έγχαραγμένα με μεγάλους χαρακτήρας τά δύο ταύτα γράμματα Ο. Κ. Είς τό μέρος τούτο προς
τούτοις φαίνεται και αρχαίος τοίχος κατασκευασμένος μεγάλαις καί άξέστοις λι'9οισι* ό όμηρος καλεί τήν
νήσον ταύτην πολύιτυρον, και ό'τι ό δήμος αυτής ούκ έπείνασεν διά τήν ύστέρησιν τού χοίρου ( . . . Πολύ-
πυρος >» πείνη δ' ούποτε δήμον εισέρχεται. » όμηρ. όδ. Ο: στιχ. 400. Κ. Σ, Π,
5 13.
[τω] δε νέω έ'τει παιδω.....
. . . ιαννέμου [σύν]δειπνον και εύ[εργέτην . . . . ]
αύτών σφυρίδος δηνάρια εξ είναι τινά φ . . . [ε]
λευθε[ρ]ίας και Θησίαις τταισίν και Οεραπαινί
σιν αι . . . μεν παρέσχεν οίνον κα[ί ά]λ[λ]ον
άαφ[ορεϋσιν . . . ]ς ταίς μεν έλευΟέραις καί θεραπαίναις
άν]ά άσ]σάρια οκτώ, τοις δέ πάσιν άλλοις σφ[άγεια]
τέσσαρα* τη δέ εξής ήμερα π?ρέσχεν.....
μ . ς παρούσας τοίς καί άλλοις οί' έβουλή[θησαν]
[επί] δείπνον καί έ'δωκεν έκάστω [τό άν[άλοψ[α . . . ]
δεν . . . . [έν] δέ τοις λοιποΐς πολίταις λω . . .
λευ.....πάσιν παρέσχεν οίνον καί δ[ηνάρια]
• .· · . .αν [έκάστ]ης τοις μεν πολείταις ανά δη[νάριον]
ναιον . . . [τ]οίς δέ άλλοις ανά άσσάριο[ν . . . έ]
[ό'π]ως μ[ή] σε . νιε και τούς πα[ρ]επιδη[μούντας]
(1) ήροί. Β. 6. κεφ, 13 ί καί Β. 7. «εφ. 153.