DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.15848#0096
ήμ[ϊν από] τους των κυ,ςλάδων νήσων ....
παρέσχ[ον] τά αΰτά όσα και τοις [άλλοις πο]
λείτα:[ς έν]οΐς γφαπτας συνάρχ[ουσιν]
σπ.σιμα . σι ειωνος γυναικ'ι . . .
. . . επί τούτων [έ]ν υγεία ....
. . . πια εύετηρία.....
0 επιγραφή αυτή είναι γεγραμμε'νη γράμμασι τοις των Ρωμαίων χρόνοι:, επί πλακός λίθου Παρίου· ευρί-
σκεται εις τήν της νη'σου Σύρου αρχαιολογικών συλλογην τ6 Ε εις τήν έπιγραφήν ταύτην εις τινα μέρη είναι
ώς το τών αρχαίων και εις τινα ώς τό εις τούς Ρωμαϊκούς χρόνους γραφόμενον Ε' έκ του σωζόμενου
με'ρους της επιγραφής εξάγεται ό'τι τό ψήφισμα τούτο αποβλέπει την διάταξιν τινός πρός τινα θυσίαν, εις
την οποίαν διεμοίρασε σφάγιχ , δηνάρια, και άσσά^ια και οϊνον έκ της 8 γραμμής της έπιγραφής ταύτης
έςάγεται, ό'τι ή εορτή αύτη ηκολούθη δια δύο η και τρεις ημέρας, και ό'τι εις την δευτε'ραν έγίνετο δείπνος*
έτελεΐτο δέ ή εορτή κατ έτος ώς εικάζεται από τήν προ^την γραμμήν, δι' τις άρχ_ίζει τήν διήγησιν του νέου
έτους, άφ' ου προηγουμένως άνέφερεν τά όσα έκτέλεσεν είς τό προπαρελθόν ετος. Τό περί διανομής οίνου καΐ
χρημάτων είς τάς έορτάς απαντάται και εις άλλας έπιγραψάς και είς τήν υπ' άριθ. 169 της α'ρχαιολογικής
εφημερίδος. Εις τήν έορτήν ταύτην συνεορταζον αί έλεύΟεραι γυναίκες και δοΰλαι. Πιθανώς να έτελεΐτο ή εορ-
τή εις τιμήν της Αρτέμιδος, διότι ή θεότης αύτη καθώς και ο Απ ολλοον ίθεωροϋντο ώς οί πολιούχοι τών κυκλα-
δων και έορτάζοντο κατά τό μάλλον και ήττον εις όλας τάς νη'σους. Κ. 2. Π.
5 14.
[δαδου]χή
σαντα εύσεβ[ώς ό]
πατήρ Αύρ[η'λιος] Ζ[ώσι]
μος ό και [Εύτύ;]
5 χης και ό [άδ]
ίλφός Αύρ[ήλιος]
[Ε[ίρτ'ναιος
[ζ]ωσίμου Π[αι]
ανιεΐς. Επί
10 Στολ-.στού
Μουσαίου
[ί]ερίως Προσ
δοκίμου Ν°
Αρχοντος
15 Κορνηλιανοϋ
της εκδόσεως τον Βοιχχίον.
δαδουχή · .
σαντα εύσεβώ[ς ό
πατήρ Αύρ . [ζώσι
μος ό και [Εύτύ
5 χης ; και ό [ά
δελφός Αύρ . [Ε
ιρήναιος [Ζ
ωσίμου Π
α[ι]ανΐε[ΐ], Επ[ί
10 ... ίστου ΐ
ερέως, Προσ[παλτίου
άρχοντος [Κ.
13 οονηλιανοΰ.
Η επιγραφή αύτη είναι γεγραμμένη γράμμασιν ίωνικοΓς έπί τμήματος Ερμου λίθου Πεντελησίου* εύρίσκετο
κατά τους πριν της Ελληνικής επαναστάσεως χρόνους εις τό έν Αθήναις Γαλλικόν προ;εν·ΐον, ενθα ό
Φουρμόντης τήν άντε'γραψεν έδημοσίευσε δέ αύτήν ό Βοίκκιος εις τήν συλλογην του ύπ'άριθ. 394 μέ τοιαύτην
έτιγραφήν ιή&γπιογ ίη Ο&ΙΙίοί Οοηδαΐΐδ ΑΛβηίδ (]οπιυιη αΐΐ&ΐυπι· οχ 8θ1ιβάΪ5 ΡοπΏοηΙί. Ημεΐς δε, εύρόντες
αυτήν πλησίον τής στοάς της Αθηνάς της άρχηγέτιδος τήν έναπεθέσαμεν είς τήν Οπό τήν Στοάν του Αδριανού άρ-
χαιολογικήν συλλογη'ν μας* δεν ήθέλαμεν δέ δημοσιεύση αύτήν ουδαμώς, άν δεν εύρίσκαμεν εις τήν δκδοσιν του
Κυρίου Βοικκίου δύο ολόκληρους γραμμάς παραλειπομένας. Εις τήν ένδεκάιην γραμμήν, εις μεν τής τοϋ Βοικ-
κίου είναι ΕΡΕΩ5, εις δέ τό πρωτότυπον ΜΟΥΣΑΙΟΥ. Εις τήν δεκάτην τρίτην του πρωτύπου είναι ΕΒ^ΕΩΣ
παρέσχ[ον] τά αΰτά όσα και τοις [άλλοις πο]
λείτα:[ς έν]οΐς γφαπτας συνάρχ[ουσιν]
σπ.σιμα . σι ειωνος γυναικ'ι . . .
. . . επί τούτων [έ]ν υγεία ....
. . . πια εύετηρία.....
0 επιγραφή αυτή είναι γεγραμμε'νη γράμμασι τοις των Ρωμαίων χρόνοι:, επί πλακός λίθου Παρίου· ευρί-
σκεται εις τήν της νη'σου Σύρου αρχαιολογικών συλλογην τ6 Ε εις τήν έπιγραφήν ταύτην εις τινα μέρη είναι
ώς το τών αρχαίων και εις τινα ώς τό εις τούς Ρωμαϊκούς χρόνους γραφόμενον Ε' έκ του σωζόμενου
με'ρους της επιγραφής εξάγεται ό'τι τό ψήφισμα τούτο αποβλέπει την διάταξιν τινός πρός τινα θυσίαν, εις
την οποίαν διεμοίρασε σφάγιχ , δηνάρια, και άσσά^ια και οϊνον έκ της 8 γραμμής της έπιγραφής ταύτης
έςάγεται, ό'τι ή εορτή αύτη ηκολούθη δια δύο η και τρεις ημέρας, και ό'τι εις την δευτε'ραν έγίνετο δείπνος*
έτελεΐτο δέ ή εορτή κατ έτος ώς εικάζεται από τήν προ^την γραμμήν, δι' τις άρχ_ίζει τήν διήγησιν του νέου
έτους, άφ' ου προηγουμένως άνέφερεν τά όσα έκτέλεσεν είς τό προπαρελθόν ετος. Τό περί διανομής οίνου καΐ
χρημάτων είς τάς έορτάς απαντάται και εις άλλας έπιγραψάς και είς τήν υπ' άριθ. 169 της α'ρχαιολογικής
εφημερίδος. Εις τήν έορτήν ταύτην συνεορταζον αί έλεύΟεραι γυναίκες και δοΰλαι. Πιθανώς να έτελεΐτο ή εορ-
τή εις τιμήν της Αρτέμιδος, διότι ή θεότης αύτη καθώς και ο Απ ολλοον ίθεωροϋντο ώς οί πολιούχοι τών κυκλα-
δων και έορτάζοντο κατά τό μάλλον και ήττον εις όλας τάς νη'σους. Κ. 2. Π.
5 14.
[δαδου]χή
σαντα εύσεβ[ώς ό]
πατήρ Αύρ[η'λιος] Ζ[ώσι]
μος ό και [Εύτύ;]
5 χης και ό [άδ]
ίλφός Αύρ[ήλιος]
[Ε[ίρτ'ναιος
[ζ]ωσίμου Π[αι]
ανιεΐς. Επί
10 Στολ-.στού
Μουσαίου
[ί]ερίως Προσ
δοκίμου Ν°
Αρχοντος
15 Κορνηλιανοϋ
της εκδόσεως τον Βοιχχίον.
δαδουχή · .
σαντα εύσεβώ[ς ό
πατήρ Αύρ . [ζώσι
μος ό και [Εύτύ
5 χης ; και ό [ά
δελφός Αύρ . [Ε
ιρήναιος [Ζ
ωσίμου Π
α[ι]ανΐε[ΐ], Επ[ί
10 ... ίστου ΐ
ερέως, Προσ[παλτίου
άρχοντος [Κ.
13 οονηλιανοΰ.
Η επιγραφή αύτη είναι γεγραμμένη γράμμασιν ίωνικοΓς έπί τμήματος Ερμου λίθου Πεντελησίου* εύρίσκετο
κατά τους πριν της Ελληνικής επαναστάσεως χρόνους εις τό έν Αθήναις Γαλλικόν προ;εν·ΐον, ενθα ό
Φουρμόντης τήν άντε'γραψεν έδημοσίευσε δέ αύτήν ό Βοίκκιος εις τήν συλλογην του ύπ'άριθ. 394 μέ τοιαύτην
έτιγραφήν ιή&γπιογ ίη Ο&ΙΙίοί Οοηδαΐΐδ ΑΛβηίδ (]οπιυιη αΐΐ&ΐυπι· οχ 8θ1ιβάΪ5 ΡοπΏοηΙί. Ημεΐς δε, εύρόντες
αυτήν πλησίον τής στοάς της Αθηνάς της άρχηγέτιδος τήν έναπεθέσαμεν είς τήν Οπό τήν Στοάν του Αδριανού άρ-
χαιολογικήν συλλογη'ν μας* δεν ήθέλαμεν δέ δημοσιεύση αύτήν ουδαμώς, άν δεν εύρίσκαμεν εις τήν δκδοσιν του
Κυρίου Βοικκίου δύο ολόκληρους γραμμάς παραλειπομένας. Εις τήν ένδεκάιην γραμμήν, εις μεν τής τοϋ Βοικ-
κίου είναι ΕΡΕΩ5, εις δέ τό πρωτότυπον ΜΟΥΣΑΙΟΥ. Εις τήν δεκάτην τρίτην του πρωτύπου είναι ΕΒ^ΕΩΣ