DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.16761#0033
1289
τέρω. Το ΰψος αύτοϋ είναι 30 Ο/ο, ή δέ διάμετρος αύτοϋ 12 Ο/β. Υπό τδ γεϊσσον υπάρχει ή παρούσα έπί-
γραφή· άνωθεν δε του γείσσου άνυψοΰται κοίλον στρογγύλον, έφ' ού ην ή έσ/άρα τοϋ Βο,ιμοϋ. Τά γράμματα
είσί κεκοσμημένα πο'.κίλμασιν. Είναι κατά τον πρώτον χρόνον τοΰ Χριστιανισμού. Τό όνομα Ενωρίς πρώ-
τον ένταΰθα ευρηται. Κ. Σ. Π.
2591. 2591.
I Τ Η I
ΡΕ Ρ Τ Ο Υ
I Ο Υ
Ουρανία Αφροδίτη
• · · ύ]πέρ τοϋ
• υ μου
έπί τμήματος Βάθρου λίθου τοΰ ϊμηττοΰ. Ευρέθη τί, 24 Αυγούστου εις τάς προς το νότιον μέρος της Πει-
ραϊκής Χερσονήσου άνασκαφάς Γάλλου Συνταγματάρχου. Το άριστερόν μέρος τοΰ Βάθρου είναι ακρωτηριασμέ-
νων, ήτοι ελλείπει τό ήμισυ αύ-οΰ. Το δψο'ς τοΰ Βάθρου είναι Ο'ο 3, το δέ μήκος (όσον σώζεται) 11 0/().
Κ. Σ. Π.
2592. 2592.
ΤΙΜΟΚΡΑΤΗ
Α Ρ Τ Ε Μ I Δ I
Τιμοκράτη,
Αρτέμιδι.
Επί λύχνου όπτής γης. Εύρέθ/ι εις τδ αύτδ μέρος, και κατά τον αυτόν χρ^νον, ένθα και ή ανωτέρω (ΰπ'
«ριθ. 2591). έκ τοΰ ενός μέρους τοΰ λύχνου ην ή επιγραφή ΤΙΜΟΚΡΑΤΗ" έκ δέ τοΰ ετέρου (τοϋ άντι-
Ητ^υ) ΑΡΤΕΜΙΔΙ. Τιμοχράτη θηλυκόν όνομα πρώτον ένταΰθα ευρηται. Τψυχράτης όέ άρσενικόν βυνε-
χώς απαντάται εις τε τάς έ—ιγρα-ράς και τους συγγραφείς, ώσπερ και τό θηλυκόν Τιμοκράτεοα*
Κ. Σ. Π.
Ο Κ. Ραγκαβής άνατυπώνων την περί Βρέας έπιγραφ/;ν (ΰπ' αριθ. 785) λέγε/ ίο άΪΓθοΙβαΓ ιΐα Μιΐδδέβ
^Άϋιέηβδ <}ΐΓι άίΐ Γβνοίτ να? οη 1847 ^βπβ ]θ8 ίουίΐΐββ (]υΐ ίΊδίβηΙ αίοτδ οιόουΐόβδ ρ3Γ ΓδηιΙοδδΐϋΌιΐΓ
<3ο Γγ3ποθ Μ. ΡΪ503.1ογϊ· 3υ ΙίΓηρΙθ (ΓΕΓεοΗιΙιόΌ, ]& £3Γ(ΐ3 δοοτεΊο ^ίδι^ϋ^ηραπί Ιιυϊ. (Ενοεϊ τις ένταΰθα
πόσον ό Κ. Ραγκ. προσπαθεί νά μας ενοχοποίηση καΐ παρ' αύτοϊς τοις Γάλλοι;,.
Εις τάς ψευδείς ταύτας πληροφορίας άτταντοΰμεν, ά) ο τι είς την Αρ/αιολογικήν Εφημερίδα, ενθα πρώτον
την έδημοσιεύσαμεν (ΰπ' αριθ. 1103), δέν είπομεν, ότι ίδομεν αυτήν (τό 1847) είς τάς άνασκαφάς τας έν τω
Ερεχθείω ένε.γηθείσας υπό τοΰ Πρέσβεως της Γαλλίας Κυρίου Πισκατόρη, άλλ' ότι ηύρομεν αύτήν τό 1847
Ιουλίου 24 είς τάς περί τό Ερέ/θϊΐον άρναιολογικάς ερεύνα;" β') ό Κ. Π'.τκατο'ρ/,ς ποτέ δέν άνέσκαψεν εις τδ
έρένθειον, αλλά μόνον μέρος τοΰ επιστηλίου, τοΰ Στυλοβάτου, τών βαθμίδων της νοτίου προστάσεως έπε-
σκεύασεν' οτι δέ ταύτα είσΐν αληθή, μάρτυρα φέρω αύτόν τον Κ. Ραγκαβήν, λέγοντα τό 1847 έν τώ λόγω
αύτοϋ της ΙΑ γενικής συνεδριάσεους της Αρχαιολογικής Εταιρίας ταΰτα· 1.3 δοοίεΐό ΑΓθ1ιεΌΐο§ίΐ]ϋβ3 α ΓοηίΙΙέ
εΐ ^έΙΪ3}έ 1ε δοΐ, εΐ!ε α οανβτΐ 1β §Γ3η<1 ροΓίΐ^αβ ^αϊ εΊαι'Ι ίοοβπιπιεηΐ εηοοτε ο!ι3γ§^ (ίο ΟοηδίταοΗοοβ,
εΐΐβ 3 ΓιΐίΙ δουΙρΙοΓ Ιθδ ΙίτηΙ)ουΓ3 ει Ιιδ εΗβρϊΙβυχ αυί ηΐ8ΐ|(}υαϊβοΙ οΐ Ια ρβτΐΐε Βπ'δέο άο Ια ΟοτναΙϊί]©
Ιι-ουνέε (ίβηδ 1β9 ίο υ ϊ 11 θ 5. (Ταΰτα δέ πάντα έγένοντο παρά τής Κυβερνήσεως, και ούγ/ί, ώς λέγει ό Κ. Ραγ-
καβής, παρά τής Εταιρίας. Τά έν τω Υπουργείω τής Παιδείας διατηρούμενα έγγραφα δεικνύουσι τό ψευδός
τοΰ Κ. Ραγκαβή)- Μ. ΡΐδΟδΙοπ ρ3Γ 868 Γγ3Ϊ3 · · · εΐ ρ3Γ Ιβδ 5 ίπ3 (Ιο ΓβΓοΙιίΙεοΙβ Ρα(:ο3Γ(1 Ιο Γγ3£-
πιοηΐ (Ιο 1& £&νγαΙ'ιάο, εΐ οβίμί ^υβ 1ι δοοϊέΐέε α ΐ&'ύ βουΐρίετ ΓάτοπΙ ΓόΊιηΐί εηδειηΐΐε εΙ τοίβνοδ οίο.
ΚαΙ εκ τών εκφράσεων τούτων τοΰ Κ. Ραγκαβή, και ζχ τών επισήμων έγγράφων τοΰ Υπουργείου δηλοϋτα'.,
δτι ό Κ. Πισκατόρης ποτέ άνασκαφάς είς τό έρέχθειον δέν επραςεν. άλλα μόνον την ρηθεϊσαν έπισκευήν. ό δέ
Κ. Ραγκαβής δέν λέγει την άλή^ειαν, και τά μεν αρχαιολογικά εργα τής Κυβερνήσεως άποδίδει είς τ^ν
Εταιρίαν αδίκως, τάς δέ άνασκαφά; τάς έν τω έρεχθείω γενομένας τό 1839 τω Κ. Πισκατόρη αναφέρει, μη
ύ-άρχοντι τότε έν Ελλάδι, άλλ' έλθόντι τό 1846· και ταΰτα μεν ό Κ. Ραγκχβής έλεγε τό 1847 και 1855"
τέρω. Το ΰψος αύτοϋ είναι 30 Ο/ο, ή δέ διάμετρος αύτοϋ 12 Ο/β. Υπό τδ γεϊσσον υπάρχει ή παρούσα έπί-
γραφή· άνωθεν δε του γείσσου άνυψοΰται κοίλον στρογγύλον, έφ' ού ην ή έσ/άρα τοϋ Βο,ιμοϋ. Τά γράμματα
είσί κεκοσμημένα πο'.κίλμασιν. Είναι κατά τον πρώτον χρόνον τοΰ Χριστιανισμού. Τό όνομα Ενωρίς πρώ-
τον ένταΰθα ευρηται. Κ. Σ. Π.
2591. 2591.
I Τ Η I
ΡΕ Ρ Τ Ο Υ
I Ο Υ
Ουρανία Αφροδίτη
• · · ύ]πέρ τοϋ
• υ μου
έπί τμήματος Βάθρου λίθου τοΰ ϊμηττοΰ. Ευρέθη τί, 24 Αυγούστου εις τάς προς το νότιον μέρος της Πει-
ραϊκής Χερσονήσου άνασκαφάς Γάλλου Συνταγματάρχου. Το άριστερόν μέρος τοΰ Βάθρου είναι ακρωτηριασμέ-
νων, ήτοι ελλείπει τό ήμισυ αύ-οΰ. Το δψο'ς τοΰ Βάθρου είναι Ο'ο 3, το δέ μήκος (όσον σώζεται) 11 0/().
Κ. Σ. Π.
2592. 2592.
ΤΙΜΟΚΡΑΤΗ
Α Ρ Τ Ε Μ I Δ I
Τιμοκράτη,
Αρτέμιδι.
Επί λύχνου όπτής γης. Εύρέθ/ι εις τδ αύτδ μέρος, και κατά τον αυτόν χρ^νον, ένθα και ή ανωτέρω (ΰπ'
«ριθ. 2591). έκ τοΰ ενός μέρους τοΰ λύχνου ην ή επιγραφή ΤΙΜΟΚΡΑΤΗ" έκ δέ τοΰ ετέρου (τοϋ άντι-
Ητ^υ) ΑΡΤΕΜΙΔΙ. Τιμοχράτη θηλυκόν όνομα πρώτον ένταΰθα ευρηται. Τψυχράτης όέ άρσενικόν βυνε-
χώς απαντάται εις τε τάς έ—ιγρα-ράς και τους συγγραφείς, ώσπερ και τό θηλυκόν Τιμοκράτεοα*
Κ. Σ. Π.
Ο Κ. Ραγκαβής άνατυπώνων την περί Βρέας έπιγραφ/;ν (ΰπ' αριθ. 785) λέγε/ ίο άΪΓθοΙβαΓ ιΐα Μιΐδδέβ
^Άϋιέηβδ <}ΐΓι άίΐ Γβνοίτ να? οη 1847 ^βπβ ]θ8 ίουίΐΐββ (]υΐ ίΊδίβηΙ αίοτδ οιόουΐόβδ ρ3Γ ΓδηιΙοδδΐϋΌιΐΓ
<3ο Γγ3ποθ Μ. ΡΪ503.1ογϊ· 3υ ΙίΓηρΙθ (ΓΕΓεοΗιΙιόΌ, ]& £3Γ(ΐ3 δοοτεΊο ^ίδι^ϋ^ηραπί Ιιυϊ. (Ενοεϊ τις ένταΰθα
πόσον ό Κ. Ραγκ. προσπαθεί νά μας ενοχοποίηση καΐ παρ' αύτοϊς τοις Γάλλοι;,.
Εις τάς ψευδείς ταύτας πληροφορίας άτταντοΰμεν, ά) ο τι είς την Αρ/αιολογικήν Εφημερίδα, ενθα πρώτον
την έδημοσιεύσαμεν (ΰπ' αριθ. 1103), δέν είπομεν, ότι ίδομεν αυτήν (τό 1847) είς τάς άνασκαφάς τας έν τω
Ερεχθείω ένε.γηθείσας υπό τοΰ Πρέσβεως της Γαλλίας Κυρίου Πισκατόρη, άλλ' ότι ηύρομεν αύτήν τό 1847
Ιουλίου 24 είς τάς περί τό Ερέ/θϊΐον άρναιολογικάς ερεύνα;" β') ό Κ. Π'.τκατο'ρ/,ς ποτέ δέν άνέσκαψεν εις τδ
έρένθειον, αλλά μόνον μέρος τοΰ επιστηλίου, τοΰ Στυλοβάτου, τών βαθμίδων της νοτίου προστάσεως έπε-
σκεύασεν' οτι δέ ταύτα είσΐν αληθή, μάρτυρα φέρω αύτόν τον Κ. Ραγκαβήν, λέγοντα τό 1847 έν τώ λόγω
αύτοϋ της ΙΑ γενικής συνεδριάσεους της Αρχαιολογικής Εταιρίας ταΰτα· 1.3 δοοίεΐό ΑΓθ1ιεΌΐο§ίΐ]ϋβ3 α ΓοηίΙΙέ
εΐ ^έΙΪ3}έ 1ε δοΐ, εΐ!ε α οανβτΐ 1β §Γ3η<1 ροΓίΐ^αβ ^αϊ εΊαι'Ι ίοοβπιπιεηΐ εηοοτε ο!ι3γ§^ (ίο ΟοηδίταοΗοοβ,
εΐΐβ 3 ΓιΐίΙ δουΙρΙοΓ Ιθδ ΙίτηΙ)ουΓ3 ει Ιιδ εΗβρϊΙβυχ αυί ηΐ8ΐ|(}υαϊβοΙ οΐ Ια ρβτΐΐε Βπ'δέο άο Ια ΟοτναΙϊί]©
Ιι-ουνέε (ίβηδ 1β9 ίο υ ϊ 11 θ 5. (Ταΰτα δέ πάντα έγένοντο παρά τής Κυβερνήσεως, και ούγ/ί, ώς λέγει ό Κ. Ραγ-
καβής, παρά τής Εταιρίας. Τά έν τω Υπουργείω τής Παιδείας διατηρούμενα έγγραφα δεικνύουσι τό ψευδός
τοΰ Κ. Ραγκαβή)- Μ. ΡΐδΟδΙοπ ρ3Γ 868 Γγ3Ϊ3 · · · εΐ ρ3Γ Ιβδ 5 ίπ3 (Ιο ΓβΓοΙιίΙεοΙβ Ρα(:ο3Γ(1 Ιο Γγ3£-
πιοηΐ (Ιο 1& £&νγαΙ'ιάο, εΐ οβίμί ^υβ 1ι δοοϊέΐέε α ΐ&'ύ βουΐρίετ ΓάτοπΙ ΓόΊιηΐί εηδειηΐΐε εΙ τοίβνοδ οίο.
ΚαΙ εκ τών εκφράσεων τούτων τοΰ Κ. Ραγκαβή, και ζχ τών επισήμων έγγράφων τοΰ Υπουργείου δηλοϋτα'.,
δτι ό Κ. Πισκατόρης ποτέ άνασκαφάς είς τό έρέχθειον δέν επραςεν. άλλα μόνον την ρηθεϊσαν έπισκευήν. ό δέ
Κ. Ραγκαβής δέν λέγει την άλή^ειαν, και τά μεν αρχαιολογικά εργα τής Κυβερνήσεως άποδίδει είς τ^ν
Εταιρίαν αδίκως, τάς δέ άνασκαφά; τάς έν τω έρεχθείω γενομένας τό 1839 τω Κ. Πισκατόρη αναφέρει, μη
ύ-άρχοντι τότε έν Ελλάδι, άλλ' έλθόντι τό 1846· και ταΰτα μεν ό Κ. Ραγκχβής έλεγε τό 1847 και 1855"