Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1888)

83

ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ

84

αίτινες χωρίζούσι τά εργα ταΟτα άπ αλλήλων, άγάλματα. ΤοΟτο ό'μως ακριβώς εϊνε τό ζήτημα*

δεν έζηγοΌνται μόνον έκ της διαφόρου αυτών ήλι- ΕΓνε απολύτως αληθής ό ισχυρισμός οδτος; Δεν

κίας άλλ' άποτελοΟσι μάλλον ιδιαίτερα τεχνικά ύπάρχουσιν αρά γε και άλλα έν Άκροπόλει συγ-

γνωρίσματα, άτινα οιαθέτουσιν ημάς ένδοιαστικώς γενη εργα; Νομίζω ό'τι δεν εινε δύσκολον νά άνεύ-

πως προς την γνώμην των φρονούντων ότι άμφό- ρωμεν τον κρίκον τον συνδέοντα τά εργα ταΟτα

τερα τά μνημεία ταύτα εινε προϊόντα μιάς και της προς τά λοιπά πολυάριθμα αρχαϊκά άγάλματα της

αυτής σχολής, ενός και τοΟ αύτου καλλιτεχνικού Ακροπόλεως. ΒοηθεΓ δε εις τό έργον τούτο και

πνεύματος. αύτη ή μετά πολλάς και διαφόρους περιπλανήσεις

Ή εργασία της άττικής κεφαλής έκπληροί πάν- τελευταία της μαρμάρινης κεφαλής τοποθέτησις1

τας τους αύστηρούς πλαστικούς νόμους και κανό- έν τω μουσείω της Ακροπόλεως. Παρά το μνη-

νας τούς εξευγενίζοντας και εξιδανικεύοντας τήν μείον τοΟτο ίδρυται ή γνωστή προτομή γυναικείας

παράστασιν, τούναντίον δέ τά ολυμπιακά άγάλ- μορφής ή δημοσιευθείσα ύπ' έμοΰ έν τοις « Μου-

ματα δεικνύουσι τήν σπουδήν τοΟ τεχνίτου προς σείοις Αθηνών» πίν. 14 και Οπό του λνίηίβΓ έν

άπλήν άλλ' έπιτυχή άπεικόνισιν της τυχαίας πραγ- τω 3α1]ΐΊ)πο1ι <3. αι*ο1ι. Ιη&ΐίΐ. 1887 πίν. 14. Ή

ματικότητος. Ή τάσις δέ αύ'τη παρατηρείται όχι μό- τεχνική συγγένεια τών δύο τούτων έργων προσπί-

νον έν τή κινήσει και τή καθόλου διατάξει τών μορ- πτει εις τήν αϊ'σΟησιν παντός μ.ή κατεχομένου ύπό

φών, αλλά και έν αύτώ τω σχηματισμω τών καθ' προλήψεως επιστημονικής. Εινε αληθές ό'τι τά

έκαστα. Τά μέρη τοΟ σώματος άπεικονίζουσι και μνημεία ταΟτα διακρίνονται άπ' αλλήλων διά τών

τάς μάλλον τυχαίας έκφάνσεις της έξωτερικής έξης μικρών παραλλαγών. Τό μέτωπον τήςδε της

πραγματικής αληθείας, εινε όμως άκομψα και βα- κεφαλής εϊνε ήττον έπίπεδον ή τό της γυναικείας

ρέα,κατά τον αυτόν δέ και τά πρόσωπα λόγον ειρ- μορφής σχηματίζον μικράν τινα κύρτωσιν ύπεράνω

γασμένα στεροΰνται της πλαστικής λεπτότητος και της ρινός" ένεκα τούτου και τό τοΟ μετώπου και

εύγενους διαπλάσεως, ήτις χαρακτηρίζει τήν άττι- της ρινός περίγραμμα δεν αποτελεί συνεχή τινα

κήν κεφαλήν. Τά ολυμπιακά άγάλματα δεικνύουσι και μονότονον γραμμήν. Αί όφρΟς έπίσης εινε όλι-

διάφορον προφανώς άντίληψιν και αίσθημα τέχνης γώτερον τοξοειδείς, δέν συνάπτονται δέ ε'ις συναφή

ή ή οημοσιευομένη ένταΰθα κεφαλή. περιγράμματα μετά τών πλαγίων της ρινός γραμ-

Πρός τήν μαρμαρίνην ταύτην της Ακροπόλεως μών. ΌρΟότερον έπίσης ύποτυποϋνται και τά με-

κεφαλήν έργον όμοιότατον και κατά τον τύπον και ταξύ τών οφρύων και τών οφθαλμών άπαλά μέρη.

κατά τον χαρακτήρα της τέχνης εινε ή προμνη- Οί οφθαλμοί του έργου τούτου έ'χουσι τον αύτον

μονευθεΐσα χ,αλκή κεφαλή (Μουσεία Αθηνών πίν. έπιμήκη τύπον και οί της γυναικείας μορφής, εινε

16). Και έγώ αυτός εξεδήλωσα άλλοτε τήν γνώ- όμως όρΟότερον έσχηματισμένοι έν τή διατάξει αύ-

μην ό'τι τό περίφημον τοΟτο άρχαϊκής χ_αλκοπλα- τών, ύποδηλουμένων ήδη και αύτών τών έσωτερι-

στικής τέχνης κειμήλιον εϊνε έργον της ολύμπια- κών κογχ_ών. Οί οφθαλμοί ά7Λως δέν έχουσι τόσον

κής τέχνης παραχωθείς ύπό της όμοιότητος τοΟ έζω- όριζοντίαν Οέσιν άλλ' άκολουθουσι τήν ήρεμον

τερίκον τύπου της χ αλκής κεφαλής και τοΟ προς τά πλάγια κλίσιν και διεύθυνσιν της κεφα-

Όλυμπιακοΰ Απόλλωνος" ή άνακάλυψις ό'μως του λής. Τό στόμα της κεφαλής ταύτης έχ_ει τό αύτό

ένθάδε δημοσιευομένου έργου μέ αναγκάζει νά τρο- και τά της γυναικείας μορφής σχ_ήμα, εϊνε ό'μως

ποποιήσω πως και τήν περί έκει'νου τοΟ έ'ργου μάλλον κατά φύσιν άπεικασμένον. Έν γένει το έ'ρ-

γνώμην μου. "Οσοι τών άρχαιολογούντων έτυχε νά γον τούτο εϊνε άπηλλαγμένον τών ύπερβολών αί'-

μνημονεύσωσι τών δύο τούτων έργων άποφαίνον- τίνες καταφαίνονται έν τή διατυπώσει τών καθ'έκα-

ται ότι ταΟτα εϊνε προϊόντα άλλου εργαστηρίου ή στον μερών της γυναικείας κεφαλής. Το περίγραμ-

τά λοιπά έν Άκροπόλει άνακαλυφθέντα αρχαϊκά μα αύτου εινε μάλλον ωοειδές και ή έργασία καθ'

ηΐβ α.1ΐϋΐΊΐ)αω1ίο1)βΐ·β Εβρίίΐν (1β5 «Αροΐΐοα» ίιη λΥοδΙ^ίεΙίβΙ όλου άπαλωτέρα όλιγώτερον μετέχουσα τής αύ-

άβδ ΖουκΙΟΜίρεΙδ ζα Οίνιτιρία». Πρβλ. τοϋ αϋτοϋ περιοδ. σελ. 266 ι ~ ι λ~

. . ' ·? 1 . λ·> ι- > στηρας τρανυτητος της γυναικείας κεφαλής.

«αυΐϋ ΠίίΟα8ΐΘ νοπναηαΐ» τω Ολυμπιακω Λπολλωνι καλειτα! το η ι λ. ι " ι i ι

ϊργον τοϋτο. ' Έσ/άτως δ'μως μετετο-ίσΟη πάλ'.ν ή κεφαλή αϋτη.