Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1888)

199

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

200

Η 12V 8 Β 2
VI νΐΙΪΝ

φου έστερεϊτο κτερισμάτων), ήτοι δεκατέσσαρες λίθοι έγγεγλυμμένοι, Ή 'Αρχ. Εταιρία άνεδέχΟη τήν διά σκαφής τακτικής έξέτασιν τοδ
δύο χρυσοί δακτύλιοι, επί του έτερου των όποιων ομοίου τοις εκ Μυ- το'που, και ή'δη,ίκανώς προβάντος τοϋ έργου, άπεκαλύφΟησαν τά έοάφη
χηνών υπάρχει έγγεγλυμμένη παράστασις (άνήρ πρός δένδρον τείνων της κατασκευής μεγάλου οικοδομήματος, βαλανείου Ίσως χα! τούτου,
τάς "ψείρας και παρ'αϋτάν γυνή), δύο ίχΟύες μικροί περίτμητοι έξ έλά- ή' καν οίκου ιδιωτικού, έχοντος και λουτρικά χωρίσματ». Δέν είναι
σματος χρυσού, καρφίδες άργυραί και χαλκαϊ, κοσμήματα μικρά (ρό- δέ έ'τι καιρός νά εϊπωμέν τι περ'ι τοϋ αρχιτεκτονικού σχήματος τοδ
δακες τό πλεΤστον) και φύλλα έκ χρυσού, ψήφοι ορμών εκ λίθου και οικοδομήματος" άρχούμεΟα μο'νον πρός τό παρόν νά δηλώσωμεν, οτι
ήλεκτρου, λείψανα ασήμαντα εντελώς έλεφαντίνων αντικειμένων κττ. παρουσιάζει τινά πρωτοφανή και ότι έγένοντο εν αύτω ήδη έν πα-
Όστών ευρέθησαν ελάχιστα λείψανα, ό'σον δέ ήδυνήΟην νά διακρίνω, λαιοϊς χρονοις μετασκευαί, δπερ δηλοΰται εκ τίνος μεγάλης μαρμαρί-
κεκαυμένα τά πλεϊστα' άγνοώ όμως εάν ήσαν ζώων ή ανθρώπων. Εις νης πλακο'ς, ήν έΟεσάν ποτε οί μετασ/ευασταί πάνυ άρρύΟμως ώς κα-
τά βόρειον ( δεξιόν τω είσιο'ντι) ήμισυ της θόλου άνεκαλύφΟη λάκκος τώφλιον έπ! της εισόδου ενός τών χωρισμάτων, και οϋ μόνον διέφΟει-
έσκαμμένος εν τω έδάφει έχων μ. 2,25, πλ. 1,10 και βάθος 1 μέτρ. ραν ούτω τήν έκεΐ κυκλικήν τής οικοδομής γραμμήν, άλλά κα! τήν πλάκα
χτιστός τας πλευράς και έστρωμένος τόν πυθμένα διά πλακών δμοιαι αυτήν, έχουσαν επί τής του πάχους επιφανείας δίστιχον έπιγραφήν,
μείζονες πλάκες άπετέλουν τό κάλυμμα. Έν τω λάκκο) τούτοι διευ- ανάστροφα έθεσαν, ώστε νΰν τά γράμματά της ούτως εμφανίζονται*
0υνομένο> άπό Δ. πρός Λ. δέν ευρέθησαν οστά, άλλ' ουδέ άνθρακες,
ένεκα τούτου υποθέτω, οτι ό νεκρός έτάφη, δέν έκάη, τά όστά ό'μως
διελύΟησαν εις κόνιν. Εις τό έν ά'κρον αϋτοΰ ευρέθη ξίφος σώζον τρεις
χρυσούς ήλους τής κώπης, πέντε μάχαιραι διαφόρο>ν μεγεθών, δύο ΠιΟανώτατα ή πλάξ αύτη, έχουσα εξαρχής ουδέν άλλο ή τό όνομα
αίχμαι δοράτων, σωλήν χαλκούς εις τεμάχια (ί'σως δόρατος μέρος), τοΰτο (κατ'όνομαστικήν ή δοτικήν, άνευ προσγεγραμμένου ιώτα)
εις δίσκος όισεί κατόπτρου, πέντε ή έξ δίσκοι κυρτόκοιλοι διαφόρων Ματιδία σιίΐαστή, όπερ ήτο τής έξαδελφής ανεψιάς τοϋ αΰτοκράτορος
μεγεθών, τέσσαρες δίσκοι παχεϊς μολύβδινοι, δύο αλαβάστρινα άγγεΐα Τραϊανού, και Λατινιστί έν τε έπιγραφαϊς και έπ'ι νομισμάτο)ν γράφε-
τέσσαρα πήλινα, άρυτήρ αργυρούς, άλλος όμοιος χαλχοΰς. Όλίγον ται ΜαΙκΙύι Αυ£ΐ18ΐβ, Οά ελήφθη άλλοΟέν πόθεν και ετέθη έδώ πολύν
πρός τό μέσον τοϋ τάφου ευρέθησαν όγδοήκοντα ψήφοι όρμου έκ λίθου χρόνον μετά τόν θάνατον τοϋ Τραϊανού, ί'σως και μετά τόν τοϋ 'Α-'
αμέθυστου και δύο λίθοι έγγεγλυμμένοι, παρ' αυτά δέ έγχειρίδιον χ^αλ- δριανοΰ και τών δύο Άντωνίνων διότι ή Ματιδία ήτο έπίσημον πρό-
κοϋν χρυσοκόλλητον και εις τό μέσον τοϋ τάφου δύο χρυσά ποτήρια σωπον τοϋ Καισαρικού οίκου, ούσα και αδελφή τής Σαβίνης, γυναικός
μετ' άναγλύπτο>ν παραστάσεων (άνδρες συλλαμβάνοντες βόας) δύο τοϋ Αδριανού. ("Ιδε Σπαρτιανόν έν βίω Αδριανού κεφ. 5, και τας έν
όμοια αργυρά άνευ παραστάσεων, φιάλη αργυρά έχουσα τά χείλη και Ο. 1 Οΐ' άρ,25~7-8 έπιγραφάς τάς έκ τής Λύττου, πόλεως τής Κρή-
τήν λαβήν επίχρυσα, εΐχοσιτρεΐς λίθοι έγγεγλυμμένοι, τρεις δακτύλιοι, τ,)5)·

ών ό μέν χρυσούς άπλοΰς, ό άλλος χαλκούς μετ' έγγεγλυμμένης παρα- Ευρέθη δέ, άπλώς κατακείμενον εις τά χώματα, και μικράν κυλιν-

στάσειυς και ό τρίτος σιόηρονς, ού μόνον ή σφεδόνη σώζεται, δύο δρικόν βωμίδιον (ϋψ. 0,16, κάτω διαμέτρου 0,10) ή μάλλον ειπείν

σκεύη χαλκά αγνώστου χρήσεως κττ. Τέλος εις τά άλλο άκρον τοϋ Ουμιατήριον, καΟ' όσον έχει επάνω όλίγην κοιλότητα πρός υποδοχών

τάφου ευρέθη μία μάχαιρα, δύο πελέκεις, ών ό έτερος περιέργου σχη'- λιβανωτοΰ. 'Επί τής περιφερούς αΰτοϋ επιφανείας άναγινώσκονται τά.

[χατος, και δύο παχείς μολύβδινοι δίσκο.. : Α Π Ο Λ λ ω Ν I Άπόλλο,νι

Μεταξύ Σχλαβοχωρίου και τοϋ λόφου τής άγ. Κυριακής, έφ'ού Γ 6 φ Υ Ρ Α I (Ι) γεφυραίω

υποτίθεται δτι εκείτο ό ναός τοϋ Άμυκλαίου Απόλλωνος, ολίγα λε- ΚΑΟΘΗ06ΥΟ Κλ(αύδιο)ς Θησεϋς

πτά πράς Ν. τοϋ χωρίου Γοδένα άνεκάλυψα δύο άλλους τάφους τής Ϋ Α Φ I Α Δ Η Ο ψαφιάδης
αυτής έποχής, ούχ_ί ομως θολωτούς, άλλ' έσκαμμένους έν τω βράχω,

ώς είναι οί τοΰ Ναυπλίου και τών Μυκηνών" δέν άνέσκαψα ομως οϋ- Δύο τινά νέα ό λίθος προσφέρει, τά έπίΟετον τοϋ Γεφυραίου όπερ

δέτερον αυτών. ρεχρι τ°ύδε δέν έγινώσκετο οτι είχε και ό Απόλλων (καθώς άλλοι

Έν Αθήναις, τή 25 Ιουνίου 1889. "εοί> Ά Δηώ είτε Δημήτηρ και ή ΆΟηνά), και τήν τοϋ δημοτικού

Χ. ΤςοϊΝΤΑΣ ονόματος τών ψαφιαδών γραφήν διά τοϋ άλφα έν τή παραληγούση,

_ ένω έως τοιρα έκ βιβλίων (και έξ έπιγραφής κεκολοβωμένης, τής έν

<1·ι.\ιατυ(.ί, τόμ. 4; τεύχ. 3, άρ. 2) μόνον τό Ψαφίδαι έπιστεύετο.

ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΡΩΜΑΪΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΝ (ΠεΡ! τών ΓείυΡα:'ων> ϊε'νου? |ν '&τ™% *ώ πεΡ< τών σχέσεων αύ-

,„.,„.,„ „ .. , ΑΤ ιν1[.Αν, τών πράς τήν λατρείαν θεοτήτων τινών και πως και πρός τους Δελ-

ΛΘΗΝΛΙΣ ΚΑΙ ΕΙ1ΙΓΡΛΦΛΙ ΕΞ ΑΠ ΟΥ , ,, . „ .,, λ ι ■ οπο · ν η· γ »ν

φούς, επιΟι ΤοβρίΓβΓ, ΑΙΙ. Οθΐ10θ1υ;-10 σ. 293 κ.ε.). Οι χρόνοι δέ

'Από τής 8'ι« Ιουνίου ή Άρχ^. Εταιρία σκάπτει πράς άποκάλυψιν Χη? ν5ν οανείσης έπιγραφής Οά είναι ί'σως τά μέσα τοΰ πρώτου μετά

τελείαν οικοδομήματος τίνος, ού μέρος μικράν τυχαίως είχεν έμφανισΟή Χρ_ αιώνος.

βορείως τής λεωφόρου "Ολγας, δτε οί έργάται τής επί τών Όλυμ- Ευρέθησαν δέ σποράδην έν τή ανασκαφή ταύτη και πολλά άρχ_ιτε-

πίων επιτροπής τήν έκεΐ μετρίαν άνωφέρειαν διεσχημάτιζον πρός όπο- κτονικά μέλη Ιωνικού* ρυθμού και γλυπτά θεών και άνΟρώπων σώ-

δοχ_ήν φυτείας. Τό ούτως έμφανισΟέν ήτο ψηφιδόστρωτον έδαφος, προ- ματα κα[ χεφαλαί, χαί κοσμήματα δέ ούκ ολίγα περιεργότατα, περί ών

φανώς τέχνης τών 'Ρωμ. χρόνων, ή δ' έπί τών Όλυμπίων επιτροπή άλλοτε.

έ'χρινεν, ότι, άν διά περαιτέρας ανασκαφής άπεδεικνύετο τό οικοδόμημα >£ν Αθήναις, τή 4 Ιουλίου 1889.
άξιον λόγου, ώφειλε νά τά διατηρήση, καθώς περίπου διετήρησε και

τό νοτίως τής αυτής λεωφόρου πρά έτους έμφανισΟέν βαλανεΐον. Στέφανος Α. Κογμανογδης

ΣΙ1ΜΕΙΩΣΙΣ

Έν τω πρά ολίγων ημερών δημοσιευΟέντι τεύχ^ει τοϋ ΒΐΐΠ. ()6 ΟοίΤ. λιτική έφημερίδι τών Αθηνών τήν 19/31 μαί'ου, ήτοι τήν αυτήν άκρι-

II011. 1889 σ. 433 έξ. δημοσιεύεται ολόκληρος ή έν σελ.113κ.έξ. έπι- βώς ήμέραν, καΟ' ήν τυπωΟέν και τά φύλλον τοϋ τεύχους τούτου, το

γραφή μετά συμπληρώσεων και σημειώσεων υπό τοϋ κ. ΓυΐΙΟίΐΓΐ. Μέρος περιέχον τάς συμπληρώσεις τοΰ κ. Τσούντα, απεστάλη εις τινας τών

δ'αυτής (στ. 22-46) είχεν ήδη έκδόσει ό γάλλος λόγιος έν τινι πο- περί τά αρχαιολογικά ασχολουμένων ένταύΟα τε και άλλαχοΰ.

(Εξεδόθη τή 20ί Ιουλίου 1889.)