87 ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΕΚ ΧΑΛΚΙΔΟΣ 88
κληρίαν γυμνός έκτο; τοΰ έπί της κεφαλής κρά- δ' άλλος δύναται νά ή ούτος ή ό ξανθός της Ίλιά-
νους καΐ των υποδημάτων. Παρά το πλευρον άρι- οος ήρως, ό μηνι'ων Άχιλλεύς; Την είκασίαν ταύ-
στερόθεν φέρει καΐ ξίφος, ώς δεικνύει το κάτωθεν την ένισχύουσι και προσμαρτυροΟσι πλείστα μνη-
τή'ς άσπίδος έξέχον άκρον του κολεοΰ. Το περίερ- μεΐα, οίον το έπί τίνος σφραγΐδος Ιη(/1ηταηιί 1.
γον εΐνε οτι δ ώς Αίας γιγάντειος ούτος ήρως βαί- Πρβ. Τόμ. I σελ. 34.
νει με τον -προβαίνοντα δεςιον πόδα έπι άσπίοος Ιίς δ' όμως ή κατόπιν έπϊ των βράχων καθη-
χαμαί έπϊ του εδάφους έρριμμένης. μένη μορφή; Έάν πρού'κειτο περί της «Έπιναυσι-
μάχης», τότε θά ΰπήρχεν όμοιότης τις προς τοϋς
γνωστούς διασωθέντας «Ίλιακονς πίνακας» 2.Άλλ'
Τοιαύτη έν συνόψει ή περίεργος αύτη παράστα- ουδεμία υφίσταται όμοιότης, διότι έν έκείναις εχο-
σις, ήτις καίπερ καλώς οπωσδήποτε διατηρούμενη μεν κατά το μάλλον ή ήττον πιστήν άπεικόνισιν
και σαφή τα σχήματα των μορφών παρέχουσα, έν τών ομηρικών επών (Ίλιάδ. Ο). Έν τη «Έπιναυ-
τούτοις εκ της ελλείψεως πάσης επιγραφής λίαν σιμάχη » δέον έπϊ της νηδς νά ΐσταται ό πελώριος
σκοτεινή και δυσερμήνευτος καθίσταται. Και έκ μέ τό έπταβόειον σάκος Αίας, παρ'αύτον δέ ό Τεΰ·
μεν της παρουσίας τών νηών ευθύς άγεται τις νά κρος, όπισθεν οέ Ό Αντίλοχος, Μενέλαος και Πά-
συμπεράνη οτι ενταύθα πρόκειται περί τίνος παρά τροκλος, εναντίον δ' αύτοΟ ό όρμητικώτατος Έ-
τάς ναΟς μάχης και δή ίσως της γνωστοτάτης παρ' κτωρ, παρ' εκείνον δε προς τά κάτα.» νεύων και μέ
Όμήρω «'Επινανσιμάχης». Άλλ' όταν άποβλέ- την δαδα εϊς τάς χείρας, ίνα έμπρήση ταΟτα, ό
ψωμεν εις τά καΟ' έκαστα παρατηρουμεν ότι ου- Καλήτωρ, όπισθεν δέ τούτων ό Μελάνιππος, Ό Δό-
δεμία, ούτε μετά τών ομηρικών επών, ούτε καν μετά λοψ καί άλλοι, χαμα'ι δέ ό νεκρός του έκ Κυθήρων
τών ελαχίστων περισωΟέντων ήμΐν αποσπασμάτων Μαστορίδου.Τοιαύτη τις παράστασις θά ήτο πιστή
έκ τών Κυκλικών σχέσιςτις καί συμφωνία υπάρχει. άπήχησις τών ομηρικών έ.τών.Άντί τούτου δ όμως
Και αφίστανται μεν α'ι επί αγγείων και παρο- όλως διάφορος εξελίσσεται ή ήμετέρα παράστασις.
μοίων αντικειμένων παραστάσεις πολλάκις ούσιω- Αλλ' άς έλΟωμεν εις τήν πρώτην προς τά δε-
δώς άπο τοΰ κειμένου τών επικών ή δραματικών ξιά τών πλοίων μορφήν. Ο μεγαλοπρεπής ούτος
συνθέσεων, πάντοτε δ' όμως θά ύπάρχωσι κοινά και τό δόρυ καθέτως κρατών πάνοπλος άνήρ φαί-
τινα σημεία, δύο ή τρία πρόσωπα, ών ή παρουσία νεται ώς τό άνώτατον άςίωμα περιβεβλημένος.
εύΟύς θά έμαρτύρει περί της ταυτότητος της άπει- \ οιουτον φαντάζεται τις τον ποιμένα λαών και βα-
κονιζομένης ύποθέσεοκ σιλέων, τον άρχοντα Αγαμέμνονα. Ό κατόπιν τού-
Τοιουτόν τι δ' όμους δυστυχώς δέν συμβαίνει μέ του άκοντίζων ασπιδοφόρος, ώς κα'ι ό έναντι αύτοΟ
τήν ύπο έξέτασιν τοΰ ήμετέρου σκύφου παράστα- τοξότης άπαντώσιν άμφότεροι έπί ετέρου έν Ιϊερο-
σιν, διότι προς ούδεμίαν τών γνωστών επικών ή λίνω και ]5ρυςέλλαις εις διπλούν άντίτυπον εύρι-
δραματικών ύποθέσείον ήδυνήθημεν νά ταυτίσω- σκομένου σκύφου . Έπ'ι τών σκύφων εκείνων αί
μεν. ΗάρκεσΟώμεν εις τήν σύντουον έρμηνείαν ήμέτεραι μορφαΐ παριστώσι τον Αχιλλέα ετοιμον
ένίιον μορφών καϊ τήν έ'κθεσιν πιθανών τίνων εϊκα- όπως βάλη τό δόρυ κατά της άμαζόνος Πενθεσι-
σιών περί τίνων αύτών, άς έγέννησεν έν ήμΐν ή λείας, άμυνομένης διά της πέλτης (περιέργου όλως
μελέτη της παραστάσεοκ καί ή παραβολή τμημά- σχήματος) καί του έν τή δεξιά άνυψουμένου πελέ-
των αύτής προς ανάλογα ή πάντη όμοια έπί ετέ- κεοος. Έκ της καταπληκτικής ταύτης όμοιότητος
ρων σκύφων. άγόμεθα εις τήν ύπόΟεσιν μή καί έπί του ήμετέ-
Καί δή άρχόμεθα άπο της πρώτης μορφής του ρου σκύφου παρίσταται μάχη Άμαζόνοον. Μετά
γυμνού καθήμενου πολεμιστοΟ, ούτινος ή στάσις,
, χ ,, „ „ ' , « ' 1 Ποί. καί Μΐ18. ΡΙΟΓΟΠί. Οοη τόα. II πίν. 25· ό αυτός
η οιαυεσις των χειρών, οίονει συμπεπλεγμένων μ6τα της Θέτιδος παΡα θ^α άλός άτΡ«γ. Ιη§1ιίΓβιΐίί 35 (Οοάίοβ
μ.ετά του ξίφους προς το γόνυ, ή παρά τήν άκτήν οηιβηοο ιηϊΐαηβδβ πίν. 7).
' - λ -. - ' ί ι - „ ι , 2 ΙΊο6'. Ταβ. Ι1Ϊ303 ( 011ο Μιη). ΜϊΠϊη. 0&1. Μνίΐιοΐο»·.
της θαλάσσης παρουσία αναποΛουσι τελείως αν- ^ Ιη^&τηί τ({μ,2πίν. 137.'0ο1,. Μ.β ΡΙογ.
θρωπον σφόδρα τεθλιμμένον και άδρανοΰντα. Ί ίς το>. 2 πίν. 27 *τλ.
κληρίαν γυμνός έκτο; τοΰ έπί της κεφαλής κρά- δ' άλλος δύναται νά ή ούτος ή ό ξανθός της Ίλιά-
νους καΐ των υποδημάτων. Παρά το πλευρον άρι- οος ήρως, ό μηνι'ων Άχιλλεύς; Την είκασίαν ταύ-
στερόθεν φέρει καΐ ξίφος, ώς δεικνύει το κάτωθεν την ένισχύουσι και προσμαρτυροΟσι πλείστα μνη-
τή'ς άσπίδος έξέχον άκρον του κολεοΰ. Το περίερ- μεΐα, οίον το έπί τίνος σφραγΐδος Ιη(/1ηταηιί 1.
γον εΐνε οτι δ ώς Αίας γιγάντειος ούτος ήρως βαί- Πρβ. Τόμ. I σελ. 34.
νει με τον -προβαίνοντα δεςιον πόδα έπι άσπίοος Ιίς δ' όμως ή κατόπιν έπϊ των βράχων καθη-
χαμαί έπϊ του εδάφους έρριμμένης. μένη μορφή; Έάν πρού'κειτο περί της «Έπιναυσι-
μάχης», τότε θά ΰπήρχεν όμοιότης τις προς τοϋς
γνωστούς διασωθέντας «Ίλιακονς πίνακας» 2.Άλλ'
Τοιαύτη έν συνόψει ή περίεργος αύτη παράστα- ουδεμία υφίσταται όμοιότης, διότι έν έκείναις εχο-
σις, ήτις καίπερ καλώς οπωσδήποτε διατηρούμενη μεν κατά το μάλλον ή ήττον πιστήν άπεικόνισιν
και σαφή τα σχήματα των μορφών παρέχουσα, έν τών ομηρικών επών (Ίλιάδ. Ο). Έν τη «Έπιναυ-
τούτοις εκ της ελλείψεως πάσης επιγραφής λίαν σιμάχη » δέον έπϊ της νηδς νά ΐσταται ό πελώριος
σκοτεινή και δυσερμήνευτος καθίσταται. Και έκ μέ τό έπταβόειον σάκος Αίας, παρ'αύτον δέ ό Τεΰ·
μεν της παρουσίας τών νηών ευθύς άγεται τις νά κρος, όπισθεν οέ Ό Αντίλοχος, Μενέλαος και Πά-
συμπεράνη οτι ενταύθα πρόκειται περί τίνος παρά τροκλος, εναντίον δ' αύτοΟ ό όρμητικώτατος Έ-
τάς ναΟς μάχης και δή ίσως της γνωστοτάτης παρ' κτωρ, παρ' εκείνον δε προς τά κάτα.» νεύων και μέ
Όμήρω «'Επινανσιμάχης». Άλλ' όταν άποβλέ- την δαδα εϊς τάς χείρας, ίνα έμπρήση ταΟτα, ό
ψωμεν εις τά καΟ' έκαστα παρατηρουμεν ότι ου- Καλήτωρ, όπισθεν δέ τούτων ό Μελάνιππος, Ό Δό-
δεμία, ούτε μετά τών ομηρικών επών, ούτε καν μετά λοψ καί άλλοι, χαμα'ι δέ ό νεκρός του έκ Κυθήρων
τών ελαχίστων περισωΟέντων ήμΐν αποσπασμάτων Μαστορίδου.Τοιαύτη τις παράστασις θά ήτο πιστή
έκ τών Κυκλικών σχέσιςτις καί συμφωνία υπάρχει. άπήχησις τών ομηρικών έ.τών.Άντί τούτου δ όμως
Και αφίστανται μεν α'ι επί αγγείων και παρο- όλως διάφορος εξελίσσεται ή ήμετέρα παράστασις.
μοίων αντικειμένων παραστάσεις πολλάκις ούσιω- Αλλ' άς έλΟωμεν εις τήν πρώτην προς τά δε-
δώς άπο τοΰ κειμένου τών επικών ή δραματικών ξιά τών πλοίων μορφήν. Ο μεγαλοπρεπής ούτος
συνθέσεων, πάντοτε δ' όμως θά ύπάρχωσι κοινά και τό δόρυ καθέτως κρατών πάνοπλος άνήρ φαί-
τινα σημεία, δύο ή τρία πρόσωπα, ών ή παρουσία νεται ώς τό άνώτατον άςίωμα περιβεβλημένος.
εύΟύς θά έμαρτύρει περί της ταυτότητος της άπει- \ οιουτον φαντάζεται τις τον ποιμένα λαών και βα-
κονιζομένης ύποθέσεοκ σιλέων, τον άρχοντα Αγαμέμνονα. Ό κατόπιν τού-
Τοιουτόν τι δ' όμους δυστυχώς δέν συμβαίνει μέ του άκοντίζων ασπιδοφόρος, ώς κα'ι ό έναντι αύτοΟ
τήν ύπο έξέτασιν τοΰ ήμετέρου σκύφου παράστα- τοξότης άπαντώσιν άμφότεροι έπί ετέρου έν Ιϊερο-
σιν, διότι προς ούδεμίαν τών γνωστών επικών ή λίνω και ]5ρυςέλλαις εις διπλούν άντίτυπον εύρι-
δραματικών ύποθέσείον ήδυνήθημεν νά ταυτίσω- σκομένου σκύφου . Έπ'ι τών σκύφων εκείνων αί
μεν. ΗάρκεσΟώμεν εις τήν σύντουον έρμηνείαν ήμέτεραι μορφαΐ παριστώσι τον Αχιλλέα ετοιμον
ένίιον μορφών καϊ τήν έ'κθεσιν πιθανών τίνων εϊκα- όπως βάλη τό δόρυ κατά της άμαζόνος Πενθεσι-
σιών περί τίνων αύτών, άς έγέννησεν έν ήμΐν ή λείας, άμυνομένης διά της πέλτης (περιέργου όλως
μελέτη της παραστάσεοκ καί ή παραβολή τμημά- σχήματος) καί του έν τή δεξιά άνυψουμένου πελέ-
των αύτής προς ανάλογα ή πάντη όμοια έπί ετέ- κεοος. Έκ της καταπληκτικής ταύτης όμοιότητος
ρων σκύφων. άγόμεθα εις τήν ύπόΟεσιν μή καί έπί του ήμετέ-
Καί δή άρχόμεθα άπο της πρώτης μορφής του ρου σκύφου παρίσταται μάχη Άμαζόνοον. Μετά
γυμνού καθήμενου πολεμιστοΟ, ούτινος ή στάσις,
, χ ,, „ „ ' , « ' 1 Ποί. καί Μΐ18. ΡΙΟΓΟΠί. Οοη τόα. II πίν. 25· ό αυτός
η οιαυεσις των χειρών, οίονει συμπεπλεγμένων μ6τα της Θέτιδος παΡα θ^α άλός άτΡ«γ. Ιη§1ιίΓβιΐίί 35 (Οοάίοβ
μ.ετά του ξίφους προς το γόνυ, ή παρά τήν άκτήν οηιβηοο ιηϊΐαηβδβ πίν. 7).
' - λ -. - ' ί ι - „ ι , 2 ΙΊο6'. Ταβ. Ι1Ϊ303 ( 011ο Μιη). ΜϊΠϊη. 0&1. Μνίΐιοΐο»·.
της θαλάσσης παρουσία αναποΛουσι τελείως αν- ^ Ιη^&τηί τ({μ,2πίν. 137.'0ο1,. Μ.β ΡΙογ.
θρωπον σφόδρα τεθλιμμένον και άδρανοΰντα. Ί ίς το>. 2 πίν. 27 *τλ.