175
Die alt' Mussik und die neu'.
Aus 'm Seiler seine Erinnerunge.
(Pfälzisch.)
's is e rechti schöni Sach' —
Es is wahr — um die Mussik,
Awer endlich kriecht mar's dick
Un s' vcrleed't eem allgemach,
Wann mar fascht gar fufzig Jahr-
So wie ich Trumbeter war
Iln soll alsfort nuverdrosse
In die alt' Trumbet nein blose!
Ja — ich wollt' nix sage noch,
Wenn mar heutzudag de Leut'
Op're ans der alte Zeit
Gcwe könnt' — was classisch's! — doch
Unser heut'gcs Publikum
Is d'r ungcbild't un dumm —
Gluck un Bach und Haydn mag mer
Jetz nit mehr — nor — Richard Wagner!
Wagner oder Meyerbcer!
Un die haw' ich uf cm Strich,
Denn do muß mar wie e Viech
Alsfort blose — grad als wär'
Unsereem e Tampfmaschin'
In de Lungeflichel d'rin —
Vun dem Dorscht gar nit zu rede,
Den mar kriecht dorch des Trumbete!
Die alt' Mussik und die neu'.
Neen do lob' ich mir de Bach
Un de Gluck! — die hawe doch
Unsereens als Mensche noch
Angeseh'n un eem aach
Pause g'schriwe, daß mar als
Die Trumbet Hot vun seim Hals
Wegdhu könne un absche,
For e Gläsche Wein zu petze!
Do d'ran Hot der Meyerbecr
Un der Wagner nit gedacht,
Daß eem, wann niar Mussik macht,
Aach e Prische nöthig war',
Oder daß e Gläsche Wein
Eem emol könnt' passend sein,
For de Hals sich anzufeuchte —
Korz, daß mir halt Pause brauchte!
Neen do liegt mar im Geschirr —
G'rad als wie en Karrngaul —
Un hot die Trumbet am Maul
Vum Beginn der Uwertir
Bis zum Schluß — fünf Stunde laug,
Daß es Angst eem werd' un bang!
Neen ich dank' for des Vergnige —
Ich möcht' nit die Schwindsucht krieche!
Dcrcntwege bin ich setz —
Es is grad sechs Monat her —
Wohlbestallter Pensionär;
Denn des ewige Gehetz
Un Gedhu war mir vcrleed't!
Wege mir kann die Trumbet
Ich' die Venus uf de Rose
Im Tannhäuser selwer blose! —
Ich mach' nor als Dilledant
Bci'me gute Schoppe Bier
Noch Mussik — for mein Pläsir!
So bin ich gern Mussikant! —
Awer so ee Ewigkeit
Alsfort blose wie nit g'scheidt,
Daß eem alli Schwarte krache —
Neen des sin nit meini Sache!
A. W<uk.
Leiser Wink.
„Nu, Hanuibcs, was gibt's Neues?" — „Ich weiß
gar nir." — „De wirst doch wisse ebbes." — „Nu, wenn
De denn partu was häre willst: Hast De die Kuh gesehe,
die ich heit Morgen geführt Hab' durch's Ort?" — „Nu —
es war e groß Stück." — „No, die hat geworfe heit Nacht
drei Kälber." — „Drei Kälber? Wie saufe denn die?" —
„Nu, wie werde se saufe? Das eine sauft hüwc, u das
andere sauft drüwe u das bvitt’ —“ — „ Un das dritt'?"
Die alt' Mussik und die neu'.
Aus 'm Seiler seine Erinnerunge.
(Pfälzisch.)
's is e rechti schöni Sach' —
Es is wahr — um die Mussik,
Awer endlich kriecht mar's dick
Un s' vcrleed't eem allgemach,
Wann mar fascht gar fufzig Jahr-
So wie ich Trumbeter war
Iln soll alsfort nuverdrosse
In die alt' Trumbet nein blose!
Ja — ich wollt' nix sage noch,
Wenn mar heutzudag de Leut'
Op're ans der alte Zeit
Gcwe könnt' — was classisch's! — doch
Unser heut'gcs Publikum
Is d'r ungcbild't un dumm —
Gluck un Bach und Haydn mag mer
Jetz nit mehr — nor — Richard Wagner!
Wagner oder Meyerbcer!
Un die haw' ich uf cm Strich,
Denn do muß mar wie e Viech
Alsfort blose — grad als wär'
Unsereem e Tampfmaschin'
In de Lungeflichel d'rin —
Vun dem Dorscht gar nit zu rede,
Den mar kriecht dorch des Trumbete!
Die alt' Mussik und die neu'.
Neen do lob' ich mir de Bach
Un de Gluck! — die hawe doch
Unsereens als Mensche noch
Angeseh'n un eem aach
Pause g'schriwe, daß mar als
Die Trumbet Hot vun seim Hals
Wegdhu könne un absche,
For e Gläsche Wein zu petze!
Do d'ran Hot der Meyerbecr
Un der Wagner nit gedacht,
Daß eem, wann niar Mussik macht,
Aach e Prische nöthig war',
Oder daß e Gläsche Wein
Eem emol könnt' passend sein,
For de Hals sich anzufeuchte —
Korz, daß mir halt Pause brauchte!
Neen do liegt mar im Geschirr —
G'rad als wie en Karrngaul —
Un hot die Trumbet am Maul
Vum Beginn der Uwertir
Bis zum Schluß — fünf Stunde laug,
Daß es Angst eem werd' un bang!
Neen ich dank' for des Vergnige —
Ich möcht' nit die Schwindsucht krieche!
Dcrcntwege bin ich setz —
Es is grad sechs Monat her —
Wohlbestallter Pensionär;
Denn des ewige Gehetz
Un Gedhu war mir vcrleed't!
Wege mir kann die Trumbet
Ich' die Venus uf de Rose
Im Tannhäuser selwer blose! —
Ich mach' nor als Dilledant
Bci'me gute Schoppe Bier
Noch Mussik — for mein Pläsir!
So bin ich gern Mussikant! —
Awer so ee Ewigkeit
Alsfort blose wie nit g'scheidt,
Daß eem alli Schwarte krache —
Neen des sin nit meini Sache!
A. W<uk.
Leiser Wink.
„Nu, Hanuibcs, was gibt's Neues?" — „Ich weiß
gar nir." — „De wirst doch wisse ebbes." — „Nu, wenn
De denn partu was häre willst: Hast De die Kuh gesehe,
die ich heit Morgen geführt Hab' durch's Ort?" — „Nu —
es war e groß Stück." — „No, die hat geworfe heit Nacht
drei Kälber." — „Drei Kälber? Wie saufe denn die?" —
„Nu, wie werde se saufe? Das eine sauft hüwc, u das
andere sauft drüwe u das bvitt’ —“ — „ Un das dritt'?"
Werk/Gegenstand/Objekt
Pool: UB Fliegende Blätter
Titel
Titel/Objekt
"Die alt' Mussik und die neu'"
Weitere Titel/Paralleltitel
Serientitel
Fliegende Blätter
Sachbegriff/Objekttyp
Inschrift/Wasserzeichen
Aufbewahrung/Standort
Aufbewahrungsort/Standort (GND)
Inv. Nr./Signatur
G 5442-2 Folio RES
Objektbeschreibung
Maß-/Formatangaben
Auflage/Druckzustand
Werktitel/Werkverzeichnis
Herstellung/Entstehung
Entstehungsort (GND)
Auftrag
Publikation
Fund/Ausgrabung
Provenienz
Restaurierung
Sammlung Eingang
Ausstellung
Bearbeitung/Umgestaltung
Thema/Bildinhalt
Thema/Bildinhalt (GND)