2. Antiochia, willa Konstantyna, popiersie Dionizosa, mozaika
(według D. Levi)
o galerii na fasadzie północnej nad rzeką oraz o basz-
tach (wieżach) wznoszących się z każdej strony
portyku i o baszcie znajdującej się między pałacem
a rzeką, na drodze prowadzącej od bramy miejskiej
koroną. Od czterech arkad na rzucie prostokąta wychodzą
cztery pary hal (stoa) jakby od pępka (omfalos) w kierunku
wszystkich stron nieba, jak w posągu Apolla o czterech rękach.
Trzy spośród tych par, biegnące aż do murów, łączą się z ich
przez most do przedmieści, stanowią dla nas ważną
wskazówkę. Świadczy o tym porównanie ich z planem
pałacu Dioklecjana w Splicie. Charakterystyczne
są m.in. następujące szczegóły rozplanowania samej
obwodem, podczas gdy czwarta jest krótsza, ale jest też naj-
piękniejsza właśnie przez krótsze proporcje, ponieważ biegnie
ku pałacowi, który tuż się zaczyna, oraz służy jako dostęp do
niego. Pałac ten zajmuje na wyspie tak dużo miejsca, że stanowi
27
(według D. Levi)
o galerii na fasadzie północnej nad rzeką oraz o basz-
tach (wieżach) wznoszących się z każdej strony
portyku i o baszcie znajdującej się między pałacem
a rzeką, na drodze prowadzącej od bramy miejskiej
koroną. Od czterech arkad na rzucie prostokąta wychodzą
cztery pary hal (stoa) jakby od pępka (omfalos) w kierunku
wszystkich stron nieba, jak w posągu Apolla o czterech rękach.
Trzy spośród tych par, biegnące aż do murów, łączą się z ich
przez most do przedmieści, stanowią dla nas ważną
wskazówkę. Świadczy o tym porównanie ich z planem
pałacu Dioklecjana w Splicie. Charakterystyczne
są m.in. następujące szczegóły rozplanowania samej
obwodem, podczas gdy czwarta jest krótsza, ale jest też naj-
piękniejsza właśnie przez krótsze proporcje, ponieważ biegnie
ku pałacowi, który tuż się zaczyna, oraz służy jako dostęp do
niego. Pałac ten zajmuje na wyspie tak dużo miejsca, że stanowi
27