Okres II 1440—1460
W środkowym dwudziestoleciu w. XV nastąpiło
ostateczne skrystalizowanie odrębnego stylu w malar-
stwie Małopolski, która jako środowisko artystyczne
objęła swoim zasięgiem także region północnych Wę-
gier i wschodnie rubieże Śląska. W okresie tym moż-
na wydzielić dwie nieznacznie zróżnicowane fazy: w
latach 1440—1450 przeważały jeszcze poszukiwania
nowych wartości malarskich (nie przerwano ich też
później), w następnym dziesięcioleciu w coraz licz-
niej powstających malowidłach ołtarzowych nastąpiło
przetwarzanie zgromadzonego zapasu form i do-
świadczeń technicznych w ramach sformułowanego
już stylu lokalnego.
Elementy stylu mistrza skrzydeł z Ptaszkowej
ujawniły się, wraz z zanikającym poczuciem miękkiej
formy malarskiej, we fragmentach dwóch ołtarzy,
powstałych zapewne wkrótce po r. 1440: na obrazie
Chrztu Chrystusa z Chełmca (Kraków, Muzeum Na-
44
W środkowym dwudziestoleciu w. XV nastąpiło
ostateczne skrystalizowanie odrębnego stylu w malar-
stwie Małopolski, która jako środowisko artystyczne
objęła swoim zasięgiem także region północnych Wę-
gier i wschodnie rubieże Śląska. W okresie tym moż-
na wydzielić dwie nieznacznie zróżnicowane fazy: w
latach 1440—1450 przeważały jeszcze poszukiwania
nowych wartości malarskich (nie przerwano ich też
później), w następnym dziesięcioleciu w coraz licz-
niej powstających malowidłach ołtarzowych nastąpiło
przetwarzanie zgromadzonego zapasu form i do-
świadczeń technicznych w ramach sformułowanego
już stylu lokalnego.
Elementy stylu mistrza skrzydeł z Ptaszkowej
ujawniły się, wraz z zanikającym poczuciem miękkiej
formy malarskiej, we fragmentach dwóch ołtarzy,
powstałych zapewne wkrótce po r. 1440: na obrazie
Chrztu Chrystusa z Chełmca (Kraków, Muzeum Na-
44