DOI article:
Lepiarczyk, Józef: Kilka uwag w sprawie pierwotnego wyglądu późnobarokowego kościoła pojezuickiego w Kobyłce k. Warszawy
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20404#0129
2. Kobyłka, kościół pojezuicki, widok od pn. wsch., litografia z około połowy w. XIX (fot. T. Sobieraj)
stanowi ośrodek obudowany symetrycznie pomie-
szczeniami rekolekcyjnymi (ryc. 4).
5. Jeśli pod względem architektonicznym i sty-
listycznym zespół stanowi organiczną całość, za-
tem od początku musiał istnieć określony prog-
ram i cel przewidzianej przez Załuskiego fun-
dacji. Miało to być miejsce rekolekcji i ośrodek
misji, którego prowadzenie powierzył biskup je-
zuitom. Niemniej sprawa ta, podobnie jak i daty
budowy, nie przedstawia się zbyt jasno w ma-
teriale źródłowym.
o.c. (na stronie przedtytułowej) i Bohdziewicz,
o.c., ryc. 49/50, który ,na s. 118—119 przypis 7 polemizu-
je z Galicką i Sygietyńską na temat dato-
wania sztychu, przyjmując słusznie czas jego powsta-
nia najpóźniej na r. 1754.
13 Tekst łaciński i tłumaczenie podają: Weiss,
o.c, s. 23/24 i Bohdziewicz, o.c, s. 93 i s. 93—94
Przyp. 1.
14 Bohdziewicz, o.c, s. 85.
"Szymański, o.c, i.c; Bohdziewicz, o.c,
s. 86—87 (na podstawie przytoczonych fragmentów li-
Fundacja kościoła — jak stwierdza łaciński
tekst na tablicy nad wejściem — nastąpiła w r.
1740 13, aczkolwiek w wizytacji z r. 1879 wymie-
niany jest bez podania źródła czas ok. r. 1736 u.
Od r. 1741 przez kilka lat budowę prowadził Lon-
ghi15. Czas jej ukończenia jest niepewny. Jed-
ni przyjmują r. ok. 175316, inni zaś r. ok. 1763 17.
Jezuici przybywają do Kobyłki i urządzają się
zapewne w latach 1755—1757 18. Niewątpliwie ob-
jęli co dopiero ukończone zabudowania. Wspom-
niana rycina w dziele Janockiego może sugero-
stów Longhiego i Załuskiego). Por. też przyp. 6.
16 Sądząc po kilku uwagach w związku z ryciną z
dzieła Janockiego taki pogląd zdaje się reprezentować
Bohdziewicz, o.c, s. 118—119, przyp. 7.
"Galicka i Sygietyńską, o.c, s. II i 8,
wiążąc ten fakt z drugą fazą budowlaną.
18 Weiss, o.c, s. 39—40; S. Z a ł ę s k i, Jezuici w
Polsce, IV, Kraków 1905, s. 864; Bohdziewicz, o.c,
s. 87. Fundacja misji jezuickiej nastąpiła w r. 1753.
Weiss, o.c, s. 18.
123
stanowi ośrodek obudowany symetrycznie pomie-
szczeniami rekolekcyjnymi (ryc. 4).
5. Jeśli pod względem architektonicznym i sty-
listycznym zespół stanowi organiczną całość, za-
tem od początku musiał istnieć określony prog-
ram i cel przewidzianej przez Załuskiego fun-
dacji. Miało to być miejsce rekolekcji i ośrodek
misji, którego prowadzenie powierzył biskup je-
zuitom. Niemniej sprawa ta, podobnie jak i daty
budowy, nie przedstawia się zbyt jasno w ma-
teriale źródłowym.
o.c. (na stronie przedtytułowej) i Bohdziewicz,
o.c., ryc. 49/50, który ,na s. 118—119 przypis 7 polemizu-
je z Galicką i Sygietyńską na temat dato-
wania sztychu, przyjmując słusznie czas jego powsta-
nia najpóźniej na r. 1754.
13 Tekst łaciński i tłumaczenie podają: Weiss,
o.c, s. 23/24 i Bohdziewicz, o.c, s. 93 i s. 93—94
Przyp. 1.
14 Bohdziewicz, o.c, s. 85.
"Szymański, o.c, i.c; Bohdziewicz, o.c,
s. 86—87 (na podstawie przytoczonych fragmentów li-
Fundacja kościoła — jak stwierdza łaciński
tekst na tablicy nad wejściem — nastąpiła w r.
1740 13, aczkolwiek w wizytacji z r. 1879 wymie-
niany jest bez podania źródła czas ok. r. 1736 u.
Od r. 1741 przez kilka lat budowę prowadził Lon-
ghi15. Czas jej ukończenia jest niepewny. Jed-
ni przyjmują r. ok. 175316, inni zaś r. ok. 1763 17.
Jezuici przybywają do Kobyłki i urządzają się
zapewne w latach 1755—1757 18. Niewątpliwie ob-
jęli co dopiero ukończone zabudowania. Wspom-
niana rycina w dziele Janockiego może sugero-
stów Longhiego i Załuskiego). Por. też przyp. 6.
16 Sądząc po kilku uwagach w związku z ryciną z
dzieła Janockiego taki pogląd zdaje się reprezentować
Bohdziewicz, o.c, s. 118—119, przyp. 7.
"Galicka i Sygietyńską, o.c, s. II i 8,
wiążąc ten fakt z drugą fazą budowlaną.
18 Weiss, o.c, s. 39—40; S. Z a ł ę s k i, Jezuici w
Polsce, IV, Kraków 1905, s. 864; Bohdziewicz, o.c,
s. 87. Fundacja misji jezuickiej nastąpiła w r. 1753.
Weiss, o.c, s. 18.
123