DOI Artikel:
Gadomski, Jerzy: Lech Kalinowski 1920 - 2004
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20621#0017
Instytutem Warburga i jego biblioteką. Od tego
czasu, dotąd tylko korespondencyjne kontakty z
uczonymi Europy Zachodniej, ułatwiane przez
Zofię Ameisenową, mógł rozszerzyć o znajomości
bezpośrednie. Nieocenione też znaczenie miało
spotkanie z profesor Karoliną Lanckorońską; utra-
cony w czasie wojny kontakt mógł teraz, po dwu-
dziestu latach, znów nawiązać i odwiedzać ją co-
rocznie to w Rzymie, to w Londynie.
We wrześniu 1960, gdy prof. Wojsław Mole
przeszedł na emeryturę, Rektor i Senat UJ powie-
rzyli doc. drowi Kalinowskiemu tymczasową opie-
kę, a następnie kierownictwo Katedry Historii
Sztuki Średniowiecznej. W jesieni tegoż roku objął
również kierownictwo Gabinetu Rycin przy Bi-
bliotece Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Peł-
nił tę funkcję do roku 1964, ale w tym krótkim
okresie do lat ostatnich utrwaliły się Jego związki
z Gabinetem i pracownikami tej instytucji.
Na początku roku 1961 utworzono serię Prace
z Historii Sztuki w ramach Zeszytów Naukowych
Uniwersytetu Jagiellońskiego; pod kierunkiem re-
daktora serii Lecha Kalinowskiego ukazało się 16
zeszytów Prac: 1 (1962) — 5 (1967) i 7 (1968) — 17
(1983). W tym też roku został członkiem i sekre-
tarzem naukowym Komisji Teorii i Historii Sztuki
przy Oddziale Polskiej Akademii Nauk w Krako-
wie. Także w roku 1961 Katedra Historii Sztuki
Średniowiecznej pod Jego kierunkiem rozpoczęła
prace wykopaliskowo-badawcze w opactwie OO.
Benedyktynów w Tyńcu. Trwające do roku 1965
badania doprowadziły do odkrycia pozostałości je-
denastowiecznego kościoła klasztornego, romań-
skich rzeźb i cennego wyposażenia grobów Opatów
tynieckich.
22 lutego 1962 Rada Państwa powołała doc. dra
Lecha Kalinowskiego na stanowisko profesora nad-
zwyczajnego, które w Instytucie objął 1 marca.
Rozpoczęła się też Jego działalność zagraniczna,
związana z powierzonym Mu opracowaniem kor-
pusu witraży średniowiecznych w Polsce: w koń-
cu roku 1962 wziął udział w 4. kolokwium mię-
dzynarodowego projektu Corpus Vitrearum Medii
Aevi, zorganizowanym w Erfurcie (dalsze działania
w tym zakresie będą omówione osobno). W roku
akademickim 1964/1965 przebywał w Stanach
Zjednoczonych jako członek tymczasowy w The
Institute for Advanced Study w Princeton, New
Jersey. Wyniki swoich tam badań przedstawił w
The Institute of Linę Arts w Nowym Jorku, cały
zaś wyjazd zakończył pobytem w Anglii i Lrancji
oraz wystąpieniem w The Warburg Institute w
Londynie (16 czerwca 1965), poświęconym wła-
Z Jerzym Zarneckim, Klementyną Żurowską
i Krystyną Białoskórską w Wąchocku, wrzesień 1976
snym badaniom w Tyńcu. Wyjechał ponownie do
Stanów Zjednoczonych w roku 1969 na zaprosze-
nie The Johns Hopkins University w Baltimore,
Maryland, gdzie jako visiting professor prowadził
wykłady w trymestrze wiosennym.
W październiku 1969, wobec odejścia na emery-
turę prof. Tadeusza Dobrowolskiego, Kolegium
Rektorskie UJ powierzyło prof. Kalinowskiemu
opiekę nad Katedrą Historii Sztuki Nowoczesnej
(sprawował ją do 1970). Od jesieni 1969 do 1972
kierował pracą doktorską Paula Crossleya, immatry-
kulowanego w The Trinity College w Cambridge,
w 1973 doktoryzowanego w The Courtauld Institu-
te of Art w Londynie na podstawie dysertacji o ar-
chitekturze małopolskiej czasów Kazimierza Wiel-
kiego.
Wobec kolejnych reorganizacji Instytutu Hi-
storii Sztuki w roku 1970 i objęcia dyrektury przez
doc. dra hab. Mieczysława Porębskiego (po przej-
ściu na emeryturę prof. Adama Bochnaka), prof.
Kalinowskiemu powierzono kierownictwo Zakła-
du Historii Sztuki Średniowiecznej, utworzonego
w miejsce dawnej Katedry Historii Sztuki Średnio-
wiecznej. W lecie 1972 w czasie kursu letniego
(XIX Session d’ete) prowadził Profesor wykłady w
Centre d’Etudes Superieurs de Civilisation Medie-
vale w Poitiers, we wrześniu podjął stałą opiekę
11
czasu, dotąd tylko korespondencyjne kontakty z
uczonymi Europy Zachodniej, ułatwiane przez
Zofię Ameisenową, mógł rozszerzyć o znajomości
bezpośrednie. Nieocenione też znaczenie miało
spotkanie z profesor Karoliną Lanckorońską; utra-
cony w czasie wojny kontakt mógł teraz, po dwu-
dziestu latach, znów nawiązać i odwiedzać ją co-
rocznie to w Rzymie, to w Londynie.
We wrześniu 1960, gdy prof. Wojsław Mole
przeszedł na emeryturę, Rektor i Senat UJ powie-
rzyli doc. drowi Kalinowskiemu tymczasową opie-
kę, a następnie kierownictwo Katedry Historii
Sztuki Średniowiecznej. W jesieni tegoż roku objął
również kierownictwo Gabinetu Rycin przy Bi-
bliotece Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Peł-
nił tę funkcję do roku 1964, ale w tym krótkim
okresie do lat ostatnich utrwaliły się Jego związki
z Gabinetem i pracownikami tej instytucji.
Na początku roku 1961 utworzono serię Prace
z Historii Sztuki w ramach Zeszytów Naukowych
Uniwersytetu Jagiellońskiego; pod kierunkiem re-
daktora serii Lecha Kalinowskiego ukazało się 16
zeszytów Prac: 1 (1962) — 5 (1967) i 7 (1968) — 17
(1983). W tym też roku został członkiem i sekre-
tarzem naukowym Komisji Teorii i Historii Sztuki
przy Oddziale Polskiej Akademii Nauk w Krako-
wie. Także w roku 1961 Katedra Historii Sztuki
Średniowiecznej pod Jego kierunkiem rozpoczęła
prace wykopaliskowo-badawcze w opactwie OO.
Benedyktynów w Tyńcu. Trwające do roku 1965
badania doprowadziły do odkrycia pozostałości je-
denastowiecznego kościoła klasztornego, romań-
skich rzeźb i cennego wyposażenia grobów Opatów
tynieckich.
22 lutego 1962 Rada Państwa powołała doc. dra
Lecha Kalinowskiego na stanowisko profesora nad-
zwyczajnego, które w Instytucie objął 1 marca.
Rozpoczęła się też Jego działalność zagraniczna,
związana z powierzonym Mu opracowaniem kor-
pusu witraży średniowiecznych w Polsce: w koń-
cu roku 1962 wziął udział w 4. kolokwium mię-
dzynarodowego projektu Corpus Vitrearum Medii
Aevi, zorganizowanym w Erfurcie (dalsze działania
w tym zakresie będą omówione osobno). W roku
akademickim 1964/1965 przebywał w Stanach
Zjednoczonych jako członek tymczasowy w The
Institute for Advanced Study w Princeton, New
Jersey. Wyniki swoich tam badań przedstawił w
The Institute of Linę Arts w Nowym Jorku, cały
zaś wyjazd zakończył pobytem w Anglii i Lrancji
oraz wystąpieniem w The Warburg Institute w
Londynie (16 czerwca 1965), poświęconym wła-
Z Jerzym Zarneckim, Klementyną Żurowską
i Krystyną Białoskórską w Wąchocku, wrzesień 1976
snym badaniom w Tyńcu. Wyjechał ponownie do
Stanów Zjednoczonych w roku 1969 na zaprosze-
nie The Johns Hopkins University w Baltimore,
Maryland, gdzie jako visiting professor prowadził
wykłady w trymestrze wiosennym.
W październiku 1969, wobec odejścia na emery-
turę prof. Tadeusza Dobrowolskiego, Kolegium
Rektorskie UJ powierzyło prof. Kalinowskiemu
opiekę nad Katedrą Historii Sztuki Nowoczesnej
(sprawował ją do 1970). Od jesieni 1969 do 1972
kierował pracą doktorską Paula Crossleya, immatry-
kulowanego w The Trinity College w Cambridge,
w 1973 doktoryzowanego w The Courtauld Institu-
te of Art w Londynie na podstawie dysertacji o ar-
chitekturze małopolskiej czasów Kazimierza Wiel-
kiego.
Wobec kolejnych reorganizacji Instytutu Hi-
storii Sztuki w roku 1970 i objęcia dyrektury przez
doc. dra hab. Mieczysława Porębskiego (po przej-
ściu na emeryturę prof. Adama Bochnaka), prof.
Kalinowskiemu powierzono kierownictwo Zakła-
du Historii Sztuki Średniowiecznej, utworzonego
w miejsce dawnej Katedry Historii Sztuki Średnio-
wiecznej. W lecie 1972 w czasie kursu letniego
(XIX Session d’ete) prowadził Profesor wykłady w
Centre d’Etudes Superieurs de Civilisation Medie-
vale w Poitiers, we wrześniu podjął stałą opiekę
11