DOI Artikel:
Horzela, Dobrosława; Buchinger, Günter: Witraże z kościoła filialnego St. Lorenzen ob Katsch (Styria): o pochodzeniu i losach zespołu średniowiecznych kwater witrażowych w Krakowie, Wrocławiu i Glasgow
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.38234#0013
12
17. Kwatery witrażowe okien n III s II w kościele St. Peter am Kam-
mersberg. Fot. D. Podosek, Corpus Vitrearum, Polska
18. Kościół St. Lorenzen ob Katsch, widok od strony prezbiterium.
Fot. Bettina Neubauer-Pregl, Bundesdenkmakamt, Österreich
pochodzą zaś z odległego o około 9 kilometrów w kie-
runku południowo-wschodnim małego kościoła filial-
nego St. Lorenzen ob Katsch [il. 18, 19]19. Pierwotnie koś-
ciół usytuowany był na terenie osady, dziś stoi samotnie
na wzniesieniu na zachodnim zboczu doliny Katsch. Po
raz pierwszy wzmiankowany był w 1260 r.20; z tego cza-
su pochodzi nawa z wczesnogotyckim tukiem tryumfal-
nym, pierwotnie zamknięta apsydą. Po obu stronach łuku
tryumfalnego ustawione są mensy ołtarzowe z XIII w.
Pod koniec XIV w. na miejscu apsydy wzniesiono zam-
knięte pięcioma bokami ośmioboku prezbiterium skle-
pione krzyżowo-żebrowo. Prezbiterium oświetlone jest
przez trzy dwudzielne okna ostrołukowe (dalej jako: I,
n II, s II), ołtarze w nawie oświetlone są dzięki dwóm dwu-
dzielnym oknom ostrołukowym (n III i s III) o formach
z czasu przebudowy części wschodniej. Prawdopodobnie
19 Różnica wielkości okien w St. Lorenzen ob Katsch i w St. Peter
am Kammersberg wyklucza, bazujące na przypuszczeniach lokal-
nych badaczy, twierdzenie zamieszczone w tomie Kunsttopograp-
hie z 1973 r. (Österreichische Kunsttopographie, t. 39: Die Kunstden-
kmäler des Gerichtsbezirkes Oberwölz, red. E. Frodl-Kraft, Wien
1973, s. 200), że witraże pochodzą z kościoła św. Piotra w Kam-
mersberg i w 1678 r. zostały przekazane do kościoła St. Lorenzen
ob Katsch, po czym w 1886 r. wróciły do kościoła św. Piotra.
Współcześnie miejscowość w dolinie, nad którą znajduje się koś-
ciół św. Wawrzyńca, nosi nazwę Katsch an der Mur, w tekście sto-
suje się nazwę zwyczajową, funkcjonującą w austriackiej literatu-
rze zabytkoznawczej.
20 Dehio-Handbuch. Die Kunstdenkmäler Österreichs. Steiermark
(ohne Graz), red. K. Woisetschläger et al., Wien 1982, s. 455.
17. Kwatery witrażowe okien n III s II w kościele St. Peter am Kam-
mersberg. Fot. D. Podosek, Corpus Vitrearum, Polska
18. Kościół St. Lorenzen ob Katsch, widok od strony prezbiterium.
Fot. Bettina Neubauer-Pregl, Bundesdenkmakamt, Österreich
pochodzą zaś z odległego o około 9 kilometrów w kie-
runku południowo-wschodnim małego kościoła filial-
nego St. Lorenzen ob Katsch [il. 18, 19]19. Pierwotnie koś-
ciół usytuowany był na terenie osady, dziś stoi samotnie
na wzniesieniu na zachodnim zboczu doliny Katsch. Po
raz pierwszy wzmiankowany był w 1260 r.20; z tego cza-
su pochodzi nawa z wczesnogotyckim tukiem tryumfal-
nym, pierwotnie zamknięta apsydą. Po obu stronach łuku
tryumfalnego ustawione są mensy ołtarzowe z XIII w.
Pod koniec XIV w. na miejscu apsydy wzniesiono zam-
knięte pięcioma bokami ośmioboku prezbiterium skle-
pione krzyżowo-żebrowo. Prezbiterium oświetlone jest
przez trzy dwudzielne okna ostrołukowe (dalej jako: I,
n II, s II), ołtarze w nawie oświetlone są dzięki dwóm dwu-
dzielnym oknom ostrołukowym (n III i s III) o formach
z czasu przebudowy części wschodniej. Prawdopodobnie
19 Różnica wielkości okien w St. Lorenzen ob Katsch i w St. Peter
am Kammersberg wyklucza, bazujące na przypuszczeniach lokal-
nych badaczy, twierdzenie zamieszczone w tomie Kunsttopograp-
hie z 1973 r. (Österreichische Kunsttopographie, t. 39: Die Kunstden-
kmäler des Gerichtsbezirkes Oberwölz, red. E. Frodl-Kraft, Wien
1973, s. 200), że witraże pochodzą z kościoła św. Piotra w Kam-
mersberg i w 1678 r. zostały przekazane do kościoła St. Lorenzen
ob Katsch, po czym w 1886 r. wróciły do kościoła św. Piotra.
Współcześnie miejscowość w dolinie, nad którą znajduje się koś-
ciół św. Wawrzyńca, nosi nazwę Katsch an der Mur, w tekście sto-
suje się nazwę zwyczajową, funkcjonującą w austriackiej literatu-
rze zabytkoznawczej.
20 Dehio-Handbuch. Die Kunstdenkmäler Österreichs. Steiermark
(ohne Graz), red. K. Woisetschläger et al., Wien 1982, s. 455.