Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]
Folia Historiae Artium — NS: 15.2017

DOI Artikel:
Getka-Kenig, Mikołaj: Kaplica Sobieskiego w kościele Kapucynów w Warszawie: sztuka i mediacja znaczeń w służbie propagandy rządowej Królestwa Polskiego lat 1815–1830
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.38234#0089
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
88


6. Popiersie Sobieskiego nad sarkofagiem, stan obecny. Fot. M. Getka-Kenig

insygnia królewskie [il. 7] (odlane w warszawskim zakła-
dzie Gregoireow55), które osłabiały tę republikańską wy-
mowę. Co znamienne, republikańskie odwołania ani razu
nie pojawiły się w znanych publicznych wypowiedziach
towarzyszących inauguracji Kaplicy. Przezornie ograni-
czono je do mniej jednoznacznej asocjacji wizualnej, za-
pewne zdając sobie sprawę z ich kontrowersyjnej wymo-
wy w kontekście „wskrzeszonej” monarchii polskiej. Za-
sada silnej scentralizowanej władzy, skupionej w rękach
władcy, nie miała przecież wiele wspólnego z przedroz-
biorową tradycją.
Kluczowy element pod względem ideologicz-
nym stanowiła łacińska inskrypcja z brązowych liter

przymocowanych do przedniej ściany sarkofagu. Wybór
języka nie był chyba jedynie przejawem przywiązania do
tradycyjnych form wyrażania podniosłych treści, ale stała
za nim także otwartość na tych wspominanych powyżej
potencjalnych odbiorców nie-Polaków, którzy mogli roz-
szerzać sławę zarówno Sobieskiego, jak i Mikołaja. Doko-
nania tych ostatnich odznaczały się wszakże uniwersal-
nym charakterem, co zresztą podkreślano w przywoła-
nych powyżej wypowiedziach. Treść rzeczonej inskrypcji
skupiała się na podkreśleniu troski obecnie panującego
polskiego monarchy o stosowne zabezpieczenie szcząt-
ków jego znamienitego poprzednika, który miał zasłu-
giwać na szczególną cześć jako niezwyciężony pogromca
Turków i oswobodziciel oblężonego Wiednia:

55

,Gazeta Polska” z 23 11830, nr 21.
 
Annotationen