DOI Artikel:
Biedrońska-Słota, Beata: Tkaniny zdobione napisami arabskimi w szatach liturgicznych pochodzących z kościoła Mariackiego w Gdańsku, przechowywanych w Muzeum Narodowym w Gdańsku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.44936#0031
30
12. Fragment stiukowego mihrabu w Meczecie Piątkowym w Isfahanie, czasy ilchana Oldżajtu,
ok. 1310, kaligraf Hajdar (?). Fot. B. Biedrońska-Słotowa
dla tkactwa mongolskiego, pozwalają łączyć wykona-
nie tkanin z kościoła Mariackiego w Gdańsku z warszta-
tami tkackimi czynnymi na terenach północnej Persji
w okresie Ilchanatu mongolskiego, panowania mongol-
skiej dynastii Hulagidów (Ilchanów, 1257-1381), szczegól-
nie z czasami Ilchanidy Abu Saida (1317-1335), następcy
Hulagu Chana. Znajduje to potwierdzenie w dotychcza-
sowej literaturze przedmiotu dotyczącej tkanin o podob-
nych cechach kompozycyjnych i technicznych. Mongo-
łowie po opanowaniu terenów północnej Persji osadzali
tam perskich artystów przesiedlonych z wielu ośrodków,
z Chorasanu, Heratu czy z Turkiestanu, np. z Samarkandy.
Z Chin przesiedlali na te tereny, jak już wspomniano, naj-
bardziej biegłych tkaczy jedwabiu. Takie przemieszczanie
artystów i technik opisał Marko Polo36. Celem tych prze-
siedleń miało być stworzenie ośrodków dla wykonywania
tkanin najwyższej klasy artystycznej.
36 J.C.Y. Watt, A.E. Wardwell, When Silk was Gold. Central Asian
and Chinese Textiles, New York 1997, s. 127.
12. Fragment stiukowego mihrabu w Meczecie Piątkowym w Isfahanie, czasy ilchana Oldżajtu,
ok. 1310, kaligraf Hajdar (?). Fot. B. Biedrońska-Słotowa
dla tkactwa mongolskiego, pozwalają łączyć wykona-
nie tkanin z kościoła Mariackiego w Gdańsku z warszta-
tami tkackimi czynnymi na terenach północnej Persji
w okresie Ilchanatu mongolskiego, panowania mongol-
skiej dynastii Hulagidów (Ilchanów, 1257-1381), szczegól-
nie z czasami Ilchanidy Abu Saida (1317-1335), następcy
Hulagu Chana. Znajduje to potwierdzenie w dotychcza-
sowej literaturze przedmiotu dotyczącej tkanin o podob-
nych cechach kompozycyjnych i technicznych. Mongo-
łowie po opanowaniu terenów północnej Persji osadzali
tam perskich artystów przesiedlonych z wielu ośrodków,
z Chorasanu, Heratu czy z Turkiestanu, np. z Samarkandy.
Z Chin przesiedlali na te tereny, jak już wspomniano, naj-
bardziej biegłych tkaczy jedwabiu. Takie przemieszczanie
artystów i technik opisał Marko Polo36. Celem tych prze-
siedleń miało być stworzenie ośrodków dla wykonywania
tkanin najwyższej klasy artystycznej.
36 J.C.Y. Watt, A.E. Wardwell, When Silk was Gold. Central Asian
and Chinese Textiles, New York 1997, s. 127.